en na enig aandringen gaat ze er toch langs.Inmiddels begreep ik dat mevrouw haar bui weer eens had, maar we gaan gewoon stug verder. Al zitten er om de drie passen wel een paardenetend kaboutertje in de aanslag }> om Eefje aan te vallen. Ach ja soms heeft ze van die buien, gewoon een beetje kolder in de kop
.Vervolgens met een grote boog om een hooistapel met zwart wapperend zeil. Maar verder gaat eigenlijk alles wel goed, alleen is ze wat kijkeriger als normaal. Dus rijden we lekker in een drafje in de rechterberm van een heel rustig weggetje tussen boerderijen en weilanden. Alleen steken er soms van die gele geribbelde slangen uit, normaal kijkt ze er even met een scheef hoofd naar en loopt gewoon door.
Inmiddels zijn al drie van die "slangen" voorbij en mevrouw gaat vol in de ankers en stuift met een noodgang schuin achteruit. Niets helpt meer, niet voorwaarts niet opzij, en voordat ik het weet staan we in de greppel aan de linkerkant van de weg. Nou ja, zij staat in de greppel en ik zit op de kant
.Terwijl ik opsta klimt zij eruit, mist mij op een haartje. Maar ik heb haar gelukkig nog steeds vast. Ze kijkt me cht even met zo'n hele wazige blik aan, zo van snap jij het nog
? Ik check haar even op verwondingen maar het ziet er verder goed uit. Ze liep gelukkig ook niet kreupel. Dus er toch maar weer opgestapt en uit het weiland gestapt maar we in waren beland. Even gedraafd en ook dat ging gelukkig goed. En gelukkig hebben we de rest van de rit (een half uurtje) gewoon uit kunnen rijden op een rustig tempo. Eefje had er nog steeds zin in, al was ze nog steeds kijkerig maar niet meer zo schrikkerig als voordat we in de greppel belanden.
Dus gelukkig is het allemaal goed afgelopen, ik hoop alleen dat ze morgen niet erg stijf is na deze rare aktie.
Sorry voor het lange verhaal, maar ik wilde het toch even kwijt.
20-9-2008
. 
!)
