Duidelijk zijn. Het probleem ligt dus bij jou en waarschijnlijk begint dit al als je ernaast staat.
Met poetsen in stal dat ze een keer ronddraait. Met aan het touw meelopen dat ze na het halthouden nog een pas doordramt. Met een tijdje ergens stilstaan dat ze aan jou gaat zitten frutten, dat ze gaat bewegen, snel is afgeleid en daardoor gaat ronddraaien. Met opstappen misschien al omdat ze dan doorloopt, of al gaat lopen als jij nog niet volledig zit.
Daar moet je al duidelijk maken wie de baas is.
Als je eenmaal gaat rijden, ga dan niet eerst honderden rondjes lopen aan een lange teugel, want dat is niet warm stappen, dat is gewoon stappen. Je zet de spieren nog niet aan het werk, je zorgt alleen dat er gewrichtsvloeistof gaat vloeien. Probeer dus iets meer teugel op te pakken en zet gelijk een oefening in. Wil zij heel hard lopen, dan ga je schakelen. Terug, steeds meer terug en dan weer voorwaarts. Wil zij op haar gemakje lopen, dan blijf je voorwaarts rijden, aan het werk zetten.
Ieder paard wat getraind wordt moet weleens even door een grens heen. Dan worden ze lastig, dat doet pijn, je zit aan hun spieren. Toch even doorzetten en door blijven gaan. Niet de volgende dag stilzetten omdat het zwaar was, maar weer die spier blijven oprekken. Alleen dan kan je iets bereiken.
Wij mutsen zijn vaak heel erg gesloten....
Het is maar hoe je het opvat...
Ik wil graag even de groeten doen aan iedereen die dit leest!