Geplaatst 
Afgelopen dinsdag ben ik voor het eerst in 3 weken weer in de bak gebleven en merkte ik dat Donja toch wel wat stijf was. Vooral op de linkerhand wilde ze weer niet goed inbuigen. Ik heb haar goed losgewerkt en daarna weer in de wei gezet met het idee om later deze week wat fanatieker te gaan trainen. Dat was zaterdag. Ik had aan Marion (de vriendin van de eigenaar van Donja) gevraagd om even te blijven kijken en hier en daar een aanwijzing te roepen. Zij kon rijden zodra ze kon lopen. Ze heeft haar eigen paard van niks naar de M2 gereden en mocht ook Z starten maar is toen met de wedstrijden gestopt. Ze heeft erg veel lesgegeven en is erg streng en kritisch, maar eigenlijk kreeg ik niet veel commentaar, alleen maar complimenten!
Ze vond dat het heel erg goed ging met ons tweetjes. Donja liep lekker ontspannen en bracht haar achterhand er al aardig onder. 
Ze gooit haar hoofd niet meer omhoog in de wendingen en voltes en ik kan haar nu in alle gangen rond rijden. Dat heeft lang geduurd, oa door mijn rugblessure, maar de laatste tijd gaan we hard vooruit!
Als ik foto's zie van afgelopen zomer toen ik haar net begon te rijden en nu naar haar kijk, heeft ze veel meer spieren!
Nog steeds is ze wel te dik, maar van 2 of 3x per week rijden en de rest van de tijd in de wei wordt ze natuulijk ook niet echt mager. 
Ik merk dat we echt een beetje maatjes aan het worden zijn. Ik ben de enige die op haar rijdt en we raken steeds beter op elkaar ingespeeld. Natuurlijk gat het niet altijd zo lekker, maar ik was erg blij zaterdag! 
