Geplaatst 
eh vertel" ...Ze waren dus net koud 5 minuten in de duinen, stond er een groep herten (van die grote, met enorme geweien) in de bosjes. Tal schrok zich helemaal het laplazerus (" ze kan steigeren" ). Ze was er maar even afgegaan, Tal voelt zich een stuk zekerder als je er naast loopt om eng voor te gaan (als ze iets al eng vindt hoor). Waren ze bijna langs het groepje, heeft er kennelijk 1tje bewogen
en zoeffff daar ging Tal de duinen in, mn bijrijdster onderwijl omvergelopen en op dr pink staand 
.Oeps dacht ze wat nu
Zij er achteraan, Tal roepend en tataaaaaaa daar kwam ze weer teruglopen 
Beest gekalmeerd, mij gebeld voor advies (" je mag wel naar stal hoor" ). Op stal ik toch maar even bellen of ik niet moest komen helpen (pink werd dik en blauw), nee alles was goed gegaan, op de terugweg kwamen ze dus weer die herten tegen, het waren er wel 10 dacht ze, en ze kwamen ook nog even langs draven, Tal gelijk aan de schijterij maar bleef verder heel dicht bij d'r lopen. Ze hoorde ook nog een paard aan komen galopperen, dacht ze, maar dat was dus Tal dr hart die zowat uit dr bortskastje knalde, aguttie
. toen ze eenmaal door het hek van de duinen waren naar stal toe, was alles weer goed. Ze is er zelfs weer opgeklommen (in het kader van de educatie, Tal moet niet denken dat ze er zomaar van af is 
), beet Tal nog per ongeluk in dr vinger, die dus ook nog helemaal open ligt. En dan nog vragen van zullen we volgende week maar met zn 2-en gaan, ik denk die wil nooit meer, maar nee hoor Tal was zo lief en ze vond het alleen maar zielig voor d'r (ze dacht niet dat dr pink gebroken was...)M'n bijrijdster is dan wel geen mede bokker, maar wilde d'r toch even een hart onder de riem steken
, ze pakt alles gewoon precies aan zoals ik wil, kan me geen betere peettante voor Tal voorstellen 
Denk niet Dat Tal buitenrijden nog leuk vindt. Voorlopig eerst maar onder begeilding van oude rotten in het vak!
)
. misschien helpt dat 