Westernrijden ís ook moeilijk...! Net als goed dressuur rijden... Het is me wel eens eerder opgevallen dat er dressuurruiters zijn die de overstap maken omdat ze denken dat westernrijden makkelijker zou zijn... Je weet wel... lekker relaxed enzo...(en ik bedoel hier dus níet mee dat jij dat gedaan zou hebben , ik constateer in z'n algemeenheid!)
Neem lessen, op een goed getrained paard óf met je eigen paardje, wat je zelf het beste lijkt, maar zorg dat je een trainer hebt waar je vertrouwen in hebt. Vergeet 'hoge school truukjes' als slidings, rollbacks, spins of zelfs een echte pleasurejog. Begin bij het begin! Als de basis er goed in zit kun je doorborduren richting het onderdeel dat je aanspreekt.
Ik rij zelf zo'n 8 á 9 jaar western, heb les gehad van een handvol trainers (en veel geleerd, ook hoe het níet moet), heb een paard van een ander getrained en geshowd, en ben nu bijna 3 jaar met m'n eigen (door vorige eigenaren verpestte) merrie bezig, en ze begint het nu een béétje te snappen. Maar nog steeds is ze lang niet waar ik haar wil hebben. Ook ik vraag me nog regelmatig af waar ik eigenlijk mee bezig ben en of ik het óóit leer , maar als het dan weer een keertje lekker gaat, weet ik dat 't het waard is. Het ís moeilijk, en het kost veel tijd en geduld, maar dat geld voor alles wat je goed wilt doen. Ik wou in ieder geval dat ik de overstap jááááren eerder had gemaakt!
Wat je ook besluit, jíj (en je paard) moet je er lekker bij voelen. Blijf lekker bezig met je paardje, plezier in het rijden is altijd nog het belangrijkste!
"Als je stopt met behandelen en deze klacht komt terug, dan heb je dús de oorzaak niet weggenomen. ~ Francis