Met de duinen achter de rug kwamen we aan op het strand. Hier werden we verrast door een hele groep parachutisten (of wat het ook waren) in de verte. Maar binnen een seconde of 10 kwamen ze vreselijk dichtbij! Opala vond ze maar eng....
Na een schapen wollen dek, was het volgens mijn moeder tijd voor wat versiering aan het hoofdstel...
En toen was het wel weer mooi geweest voor vandaag!
