Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 21-01-04 14:48

je paard missen....

Geplaatst door de TopicStarter: 21-01-04 14:48

~Phantom~ is/was mijn lievelings paardje...
Het was een super lieve fjord waar ik op heb leren rijden... Maar hij stond op de manege en als ie verkocht zou worden dan zou ik hem hebben!!
Maar Phantom is voor mn neus verkocht. Verdrietig

. Ik weet niet waar naar toe en ik mis hem echt zo erg!! Het is in februarie 2003 gebeurd.. Verdrietig

.
Ik mis hem nog steeds en toen hij verkocht was kwam ik heel vaak naar Warina (was ook een lieverd!!) maar die was al 27... en die was een week later ingeslapen..... Ik heb dus toen een super klap gehad...
Ik mis ze nog allebei Verdrietig

hoe verwerk jij zo iets? ik huil nog echt elke dag en ik weet echt niet waar Phantom is maar ik denk dat ie bij warina is... Maar hij was nog zo jong..,.9 jaar.... Denk jij hem te kennen? laat ff een PB achter....

Maar PB me ook of laat hier achter hoe je dit kan verwerken... Ik heb een super lieve verzorgpaard en shet en die wil ik echt niet kwijt...

wie wilt je helpen?
xxDevica

❤

**Geplaatst door de TopicStarter:** 21-01-04 15:01

Geplaatst door de TopicStarter: 21-01-04 15:01

*schopje*

❤

**Geplaatst:** 21-01-04 15:03

Geplaatst: 21-01-04 15:03

jij hebt geen geduld he, binnen een kwartier een schop
dat is niet bepaald de bedoeling

koop gewoon een andere die je leuk vind, blijven huilen om wat isgeweest helpt niet echt

Goedgekeurd onderschrift

**Geplaatst:** 21-01-04 15:15

Geplaatst: 21-01-04 15:15

Antwoord c,..ben heel gevoelig en emotioneel op dit vlak, geef ik eerlijk toe,... Bloos

[RIJ-ITP] Try, Dream, Try to realize your Dreams!
[KS-ITP] Omdat kleine meisjes veel te snel groot worden..
What's worth the price, is always worth the fight.. :+:

**Geplaatst:** 21-01-04 15:17

Geplaatst: 21-01-04 15:17

Antwoord C.. Ben altijd wel erg over de zeik.. Maar zal daarna wel weer een nieuwe kopen..

http://www.topcreaties.nl
http://www.bysimz.nl

**Geplaatst:** 21-01-04 15:56

Geplaatst: 21-01-04 15:56

Ik heb een paar maanden geleden mijn paard Händell na 14 jaar moeten laten inslapen en mis hem nog iedere dag.
Ik heb nog 3 andere paarden waaronder de zus van Händell.
Toen ik Händell heb laten inslapen heb ik gelijk Lisa die op dat moment bij Kim stond naar huis gehaald zodat zijn stal iig niet leeg stond.
Ik merk dat ik nu na een paar maanden steeds vaker met een glimlach aan hem terug denk dan met tranen

(hoewel die nog wel eens opkomen Verdrietig

)

**Geplaatst:** 21-01-04 16:31

Geplaatst: 21-01-04 16:31

Al mijn lievelingetjes op de manege werden verkocht, twee ervan staan er nog steeds maar eentje is weg en heeft een keer op een paardenmarkt gestaan (platgespoten

) Mijn eerste paard moest ik verkopen omdat hij gewoon te sterk voor mij was (ik niet mans genoeg) heb hier nog steeds spijt van en vraag me altijd af as ik het nu zus of zo eens geprobeerd had, maarja heb een nieuw paardje nu en tot nu toe klikt het goed tussen ons, af en toe onze dipjes maar dat gebeurd wel bij iedereen

Als je faalt, ben je misschien teleurgesteld, maar je bent gedoemd als je het niet probeert.
RIP San Giorgio 24/03/2008-30/11/2009

**Geplaatst:** 21-01-04 16:54

Geplaatst: 21-01-04 16:54

Eerst is er een hoop pijn, als die wat tot rust is gekomen kan ik weer naar andere paardjes kijken. Maar het overleden paardje zal altijd in mijn hart er nog zijn.
Eewig blijven zitten met het verlies helpt niet.
Neem wel de tijd op het rustig te verwerken.

**Geplaatst:** 21-01-04 17:00

Geplaatst: 21-01-04 17:00

Ik ga nadat k mn paardje verkocht heb eerst een half jaartje rustig aan doen. Gewoon wat paardjes van vriendinnen rijden enz. En daarna weer op mn gemak rond gaan kijken.
Ik denk er maar aan dat het het beste is voor beide, en aan de toekomst.

Iemand heeft mij laatst gezegd:
Als het niet klikt of als het paardje voor je neus verkocht wordt, was het niet voorbestemd dat hij bij jou kwam.

**Geplaatst:** 21-01-04 17:02

Geplaatst: 21-01-04 17:02

ik heb ruim 2 jaar geleden m,n paard ook moeten verkopen Huilen

de klik was er gewoon niet en ze was erg jong voor mij in het begin ging het heel goed maar toen ging het helemaal mis werd gewoon bang om op haar te rijden ze gooide me er af en schoot elke kant op in de bak had er gewoon niet meer in de hand dus toen de grote beslissing verkopen Verward

nu 2 jaar later ben ik er weer aantoe om weer aan een ander paard te beginnen uiteraard een ouder paard een jaar 0f 9 ofzo eentje van 3 daar begin ik niet meer aan heb m,n vertrouwen in paarden weer trug gelukkig maar want het is m,n lust en m,n leven maar ik mis haar nog elke dag Huilen

maar heb gelukkig nog contackt met de nieuwe eigenaar krijg zo nu en dan een brief met foto,s Haha!

echt heel leuk maar helaas gebeurt dan niet bij iedereen die zijn of haar paard verkoopt Verward

maar ik heb t goed geregeld zo OK dan!

**Geplaatst:** 21-01-04 17:07

Geplaatst: 21-01-04 17:07

Ilindra schreef:
Ik merk dat ik nu na een paar maanden steeds vaker met een glimlach aan hem terug denk dan met tranen (hoewel die nog wel eens opkomen )

Dat is bij ons ook zo. De eerste tijd ben je kapot als je eraan denkt. maar na een tijd 'went' het wel (hoewel ja...). In elk geval kan je dan ook weer aan de leuke momenten denken, of naar foto's kijken, zonder direct erbij te denken 'dat zal nu nooit meer gebeuren'.

Uiteindelijk kan je toch alleen maar dankbaar zijn voor al het moois dat je aan je paardje beleefd hebt. Lachen

En gelukkig hebben ook wij nog andere paarden waar je dan extra veel tijd in steekt om bezig te blijven. We hebben nog een dochter van het overleden paardje en dat is ook wel een steun (zie profiel, de witte pony is overleden, de bruine is haar dochter).

Het paardje dat jij kende is 27 jaar geworden. Ons paardje is op een zonnige, vrolijke dag plots doodgevallen (hersenbloeding) aan 16 jaar. Dit is misschien niet echt een troost, maar je kan niet ontkennen dat jouw paardje een lang (en hopelijk gelukkig) leven heeft gehad. En dat is toch precies wat je elk paard toewenst?

De enige zekerheid is dat men van niets zeker is...

**Geplaatst door de TopicStarter:** 21-01-04 17:08

Geplaatst door de TopicStarter: 21-01-04 17:08

en mag je van de eigenaar ooit wer op haar rijden??xxdevica

❤

**Geplaatst:** 21-01-04 17:12

Geplaatst: 21-01-04 17:12

Ik vond het heel erg toen mijn vorige paard wegging. En ik denk elke dag even aan hem omdat ik zijn foto elke dag nog zie. Maar ik weet dat hij een heel goed nieuw tehuis heeft gekregen en de mogelijkheid om verder te komen dan dat hij met mij was gekomen. Gelukkig had ik binnen 2 weken daarna 2 nieuwe paarden met totaal andere karakters en dat is dan wel weer heel leuk.

**Geplaatst:** 21-01-04 17:13

Geplaatst: 21-01-04 17:13

Devica schreef:
en mag je van de eigenaar ooit wer op haar rijden??xxdevica

huh?
Het paard dat verkocht is was een 'hij', toch? En ze weet niet waar hij heen is. Het andere paardje is overleden. Dus... over welk paardje heb jij het?

De enige zekerheid is dat men van niets zeker is...

**Geplaatst door de TopicStarter:** 21-01-04 17:16

Geplaatst door de TopicStarter: 21-01-04 17:16

haha o sorry k probeer te reageren op udiane (geloof ik) maar dat wil nog niet lukke:S:S
xxDevica

❤

**Geplaatst:** 21-01-04 18:30

Geplaatst: 21-01-04 18:30

Ilindra schreef:
Ik merk dat ik nu na een paar maanden steeds vaker met een glimlach aan hem terug denk dan met tranen (hoewel die nog wel eens opkomen )

Ik probeer gewoon door te gaan. En denk na loop van tijd, net als Ilindra, al vaker met een glimlach terug.
Een pony die verkocht word heb ik veel meer vrede mee dan een pony die(zeker als het op een heel rottige manier gebeurd) overleid. Er zijn meerdere verzorgpony's van mij verkocht, maar ik weet dat ze het op hun nieuwe plekje heel goed hebben, dat geeft rust.
Maar Max, die is iets meer dan 2 jaar geleden verdronken, daar heb ik eigenlijk nogsteeds geen vrede mee. Hij heeft toen bij mij op schoot nog liggen knokken maar heeft daar toch z'n laatste adem uit geblazen.

De herinneringen die je hebt zijn gewoon super. De streken die hij uithaalde, die brutale kop. Eerst kon ik d'r niet aan denken, ik wou hem vergeten. Maar nu kan ik er echt weer met plezier aan terug denken.

Super fijn voer bestel je hier: https://equilin.eu/?partner=217
*Als je haar voor je ogen waait, als je jas om je lichaam draait, als de wind langs wangen aait, weet dat ik je mis* - Acda en de Munnik

**Geplaatst:** 21-01-04 18:58

Geplaatst: 21-01-04 18:58

Devica schreef:
en mag je van de eigenaar ooit wer op haar rijden??xxdevica

ik mag altijd langskomen om er op te rijden Haha!

maar helaas is het een beetje te ver voor me en ik vind het heel moeilijk om haar te zien Verward

**Geplaatst door de TopicStarter:** 21-01-04 21:08

Geplaatst door de TopicStarter: 21-01-04 21:08

o ik krijg nu spontaan een huilbui.... ik heb namelijk een droom gehad dat ie in de wei was (phantom) en dat ie weg gelopeerde.......k wil hem npiet kwijt...en ik heb wel een hele lieve foto van hem...ik ga!!doei

❤

**Geplaatst door de TopicStarter:** 22-01-04 09:36

Geplaatst door de TopicStarter: 22-01-04 09:36

heeel klein schopie...

❤

**Geplaatst:** 22-01-04 10:23

Geplaatst: 22-01-04 10:23

Tja dat heb je met manegeponies, er bestaat altijd een kans dat ze verkocht worden. Helaas denken kinderen daar niet aan, het is natuurlijk heel begrijpelijk dat je daar verdrietig om bent.
Maar hou er rekening mee dat niet alle paardeneigenaren zonder verdriet hun paard verkopen, maar soms is het beter voor het paard om verkocht te worden.
En ik zou het fijn vinden als de eigenaar om het paard zou denken ipv aan zich zelf.

Jouke 't Hoff / Yedinja Beninja fan B.B. / Jieldou L1+4

Kijk eens op http://www.equinelymfedrainage.nl

**Geplaatst:** 22-01-04 11:14

Geplaatst: 22-01-04 11:14

Mijn pony gaat ook weg... Ik probeer hem te verhuren en uiteindelijk te verkopen (als het overeen komt met m'n gevoel).

Van de zomer ga ik op de manege rijden (weer vertrouwen krijgen), heb een poetspony en in novemebr komt Quellian uit de opfok en kan ik met haar aan de gang. Ga dus een zomer lekker rustig aan doen...

**Geplaatst:** 22-01-04 12:30

Geplaatst: 22-01-04 12:30

Ik heb vroeger heel veel verdriet gehad omdat een shetlandhengstje ineens verkocht was en aan mij beloofd was... (zwart, grote maat, wit kolletje heette Ivanhoe en nu +/- 6 of 7 jaar wie weet kent iemand hem...)
Ik vond het verschrikkelijk; hij was helemaal mijn maatje!
Later kwam ik erachter dat er meer leuke en lieve paarden zijn, waar je ook dikke maten mee kunt worden.
Nu zul je misschien denken dat je verdriet nooit over zal gaan en flink huilen is ook goed!
Maar er zijn gelukkig meer paarden dan alleen Phantom en je verzorgpaardje wat is gestorven en daar zit vast ook wel één voor jou bij!
Maar zelf ben ik ook altijd enorm emo!

Faber quisque fortunae suae

**Geplaatst:** 22-01-04 12:46

Geplaatst: 22-01-04 12:46

Even janken en daarna weer gewoon verder gaan.... Het janken helpt toch niet. Maar ik zal mn paardje nooit vergeten. Net als mn verzorgpaard die afgepakt is door een "blonde doos met een IQ van een visstick...."
Nu ben ik veel beter af: eigen paardje. Dus ergens is het ook wel goed voor geweest.

WISH IT, DREAM IT, DO IT!

**Geplaatst:** 22-01-04 12:47

Geplaatst: 22-01-04 12:47

Toen mn vorige paard op een enorm dramatische wijze overleed, dacht ik dat ik nooit een ander paard meer zou kopen..1 maand later was Max er.
Ik denk nog elke dag aan Casper, met een lach, vaak ook nog met een traan, maar het is beter zo.
Anders was ik gaan zwelgen in verdriet en zelfmedelijden en das ook nie goed..

**Geplaatst:** 22-01-04 13:08

Geplaatst: 22-01-04 13:08

Mijn paard is op 21 december 2003 overleden, ik probeer het een plekje te geven en ben begonnen met het bijrijden van paarden van andere. Nog vaak denk ik terug aan mijn lieve schat, dat is het mooie aan de goede band die we hadden.

Bokt.nl

je paard missen....

hoe verwerk jij paarden-verdriet?

je paard missen....

Wie is er online