Wat ben ik toch een bangerik...

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Von

Berichten: 1188
Geregistreerd: 30-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-01 16:08

Gisteravond wilde ik fijn even in de buitenbak gaan rijden....ging allemaal fijn totdat na ongeveer 5 minuten Dinti buiten verschijnt met Denise (die rijdt de kleine uk af en toe). Vanaf dat moment was er echt geen land meer met Tinka te bezeilen, dribbelen, met haar kop schudden, rennen en weet ik veel wat nog meer. Ben er dus op een gegeven moment afgestapt omdat mijn hart in mijn keel zat. Ik dacht nog, ik moet haar niet op stal gaan zetten, want dan heeft ze haar zin, dus besloten om maar een paar rondjes aan de hand met haar te stappen. Ging ook niet echt fijn, maar ik had het gevoel toch iets meer controle te hebben. Op dat moment kwam Lovely dus net aan (volgens mij heeft ze een soort voelsprieten die aanvoelen als het met mij niet helemaal lekker gaat). Dus...Lovely zegt: ga er nou maar weer op! Gesteund door Dorus hebben ze me dus weer op het paard gepraat. Mijn tranen branden echt al achter mijn ogen, brok in mijn keel, en hart wat ik door mijn jas heen voelde bonken. Lov..ik wil er af!!! Von je blijft zitten! Ja maar....niets ja maar, zitten en rijden anders stap je er helemaal nooit meer op...
Oke dan, ik geloof niet dat ik een film zou willen terug zien waar dit ritje opstaat want ik denk dat ik me rot zou schamen....bovenbenen aangespannen, onderbenen van het paard af, bovenlichaam naar voren, armen stijf en ga zo maar door. En Lovely maar heel geduldig: bochtje naar links, goed zo, bochtje naar rechts, braaaaf. Halthouden bij de lantaarnpaal, wegstappen, stukje draven...
Kortom deze schijterd heeft weer een stukje angst overwonnen met dank aan Lovely (hoe vaak zou ik haar nog moeten bedanken hier op bokt? Clown ).

Jura

Berichten: 10793
Geregistreerd: 16-01-01
Woonplaats: Veluwe en 't Gooi

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-01 16:10

Fijn hoor, dat je hulp net op het goede moment kwam! Ik was vroeger ongelooflijk bang en ik ben nog steeds geen hekd hoor, ik kan me dus wel voorstellen hoe je je voelde. Maar weet je wat echt helpt; op meerdere paarden rijden. Dan ga je je grenzen verleggen en ben je niet meer bang op paarden waar je eerst wel bang voor was!

puma

Berichten: 2275
Geregistreerd: 21-08-01
Woonplaats: Lobith

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-01 16:20

Ik heb zelf ook een beetje angstgevoel met Iduna. In de buitenbak vrijrijden is momenteel vrij problematisch. Schrikken van elk opvliegend zandkorreltje en in de hoeken bokkend wegschieten (vooral de hoek bij de stapmolen). Ik heb een tijdje niet zo goed gedurfd, vooral omdat mijn arm nog niet helemaal hersteld is, maar nu ben ik in de fase waarin ik me niet meer door Iduna laat vertellen of we wel of niet buiten gaan rijden! Ik ga nu dus zoveel mogelijk naar buiten, ook al vind ik het nog wel eng. Ik merk wel, des te minder angst ik heb des te beter gaat het. Die bokken geeft ze toch wel dus kan ik maar beter lekker stevig en ontspannen zitten *LOL*

Blijf volhouden dus, je zal zien dat het vanzelf beter gaat ..

dimmelim

Berichten: 2777
Geregistreerd: 21-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-01 16:43

Wat mij goed helpt als ik merk dat ik gespannen raak ( en mijn paard dus steeds gekker wordt) is (het klinkt heel simpel) goed ademhalen naar je buik (en dat ook blijven doen)

Von

Berichten: 1188
Geregistreerd: 30-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-01 18:24

Ja, ik weet de oplossing zelf ook wel: rustig blijven en idd Dimmelin goed blijven ademhalen. Helaas werkt mijn verstand in zo'n situatie dus helemaal niet Haha! . Als ik er afstap weet ik dondersgoed wat ik had moeten doen, probleem is alleen dat ik dat op het moment niet weet Verward . Lovely liet me bijvoorbeeld een paar keer halthouden enzo, gewoon om me te laten zien dat de rem en het stuur het best nog deden, alleen heb ik dat pas door als ik ben afgestapt Clown . Maar goed, ik heb het weer overleefd en ik denk maar zo, het gaat iedere keer beter, dus er komt een dag dat ik het ook op die gekke dagen helemaal zelf kan met mijn gekke Tink.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-01 21:02

Voelsprieten heb ik niet hoor, maar je zit meestal op je paard als ik er ook ben.
Om een of andere rijden denk je nog steeds dat jouw Tinka opeens verandert in een wild woeste rennende bokkende mustang, maar dat zal ze zo gauw niet doen. Ze was gisteren wel wat druk en vervelend, maar echt eng niet.
Nog even en het gaat vanzelf hoor, zonder dat ik je op je paard hoef te dreigen, hihi. Als het simpele dreigwerk niet meer lukt dan weet ik nog wel wat andere truukjes hoor, no worries.
Eens een ander paard rijden kan helpen, ik weet nog wel een hele brave sukkel met een witte snoet, daar kan iedereen op rijden, dus jij ook.

Tender
Berichten: 2359
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-01 04:15

goed gedaan Von!
idd lekker rustig werk doen. Geeft jou de tijd om na te denken en het gevoel dat je controle hebt (krijgt Verward ) en Tinka kalmeert hoogst waarschijnlijk wel!

Dapper dat je er weer op gegaan bent hoor!!! Party!!

Jurga

Berichten: 18554
Geregistreerd: 06-05-01
Woonplaats: Ede/Lunteren

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-01 09:51

Gelukkig ben ik zelf al heel lang niet meer echt bang geweest op een paard. Maar ik klop af, het lijkt me heel vervelend. Mooi dat je er zelf weer opgestapt bent. Het is alleen lastig dat je af en toe angst hebt op je eigen paardje. Scheve mond\ Want daarop zou je juist vertrouwen op moeten doen. Gelukkig heb je hoop dat het goedkomt en mensen om je te helpen. En ik zou zeggen, neem Lovely's aanbod eens aan, probeer het eens op een ander paard. *LOL*

Von

Berichten: 1188
Geregistreerd: 30-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-01 10:15

Leuk al die reacties Haha! , Jurga: het is inderdaad lastig dat ik af en toe bang ben op mijn eigen paardje, want idd is het de bedoeling dat je daar juist vertrouwen uit haalt! Over het algemeen werkt dat ook prima. Ik denk dat het komt door al de veranderingen die we de afgelopen tijd hebben meegemaakt! Eerst stond ze bij mijn ouders in Drenthe en zag ik haar alleen in het weekend en op woensdag, en kwam er van "echt" rijden ook weinig terecht. Nu staat ze in pensionstalling en ben ik elke dag met haar bezig, onze band is veel beter geworden, maar nu moet ze elke dag werken! Ze heeft er echt lol in (en ik gelukkig meestal ook), maar ze krijgt natuurlijk veel meer conditie e.d., dus maw ik krijg een heel ander paard wat af en toe reageert op een manier die ik niet van haar ken. Van af de kant denk ik dat haar "enge" buien er ook helemaal niet eng uitzien, maar als ik er op zit voelt het gewoon zo anders en voor mij dus eng Verward . Wat betreft op andere paarden rijden: ik heb dat gedaan toen ik Tinka net had, ik ben toen gewoon blijven rijden op de manege waar ik voor die tijd al reed omdat ik ook dacht dat het goed was om meerdere paarden te rijden, maar het gekke was dat ik toen pas mijn angst ging ontwikkelen Verward . Maar misschien dat ik het gewoon weer eens moet proberen. Nou moet ik erbij zeggen dat er de laatste tijd heel veel problemen zijn geweest in mijn priveleven (wil ik verder niet echt over praten hier op bokt Clown ) waardoor ik ook niet helemaal lekker in mijn vel zit en een beetje boel onzeker ben, dus misschien dat dat ook meespeelt. Ik ben in ieder geval heel erg blij met de hulp die ik van Lovely krijg, is gewoon steeds net dat duwtje in de rug dat ik nodig heb.

Levita

Berichten: 1416
Geregistreerd: 21-10-01
Woonplaats: arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-01 14:04

Ik weet precies wat je voelt. Ik ben zelf ook heel erg bang geweest, en nog steeds durf ik niet zomaar op een ander paard te stappen. Het is heel goed dat iemand je helpt. Alleen kan je dit gewoon niet overwinnen. En trek het je niet aan als mensen beginnen te zeuren, dat konden ze bij mij op stal aardig goed, gewoon je eigen weg volgen. Succes ermee!