Bijna precies een jaar geleden, de dag voordat mijn oma overleed, hoorden we dat Mientje, een van onze 4 katten, kanker had. Ze is toen twee keer geopereerd, en eigenlijk dachten ze dat ze het nog een maand ofzo vol zou houden. Gelukkig hebben we nog een jaar van haar mogen genieten, al ging de laatste maand moeilijk, de tumore kwamen uit haar buik gegroeid, ze liep moeilijk en stonk. Maar eten deed ze nog als de beste. Toch had mijn moeder van de week het besluit genomen dat ze nu toch maar in moest slapen. Vandaag is de dierenarts aan huis geweest, heeft haar in dr mandje een prikje gegeven zodat ze rustig insliep. Gizmo, mijn kat, heeft het vanaf zijn kleedje gezien, en de andere twee hebben ook een beetje verward toegekeken. Nu is ze overleden en hebben ze haar in haar mandje in de gang gezet, en zijn de andere katten wezen kijken. Ik ben erg blij dat die het nu snappen, en niet verward zijn over waar Mientje is. De dierenambulance komt haar vanavond halen en dan wordt ze gecremeerd. Ik ben er niet bijgeweest, maar dat s misschien maar het beste. Ik had al afscheid van haar genomen.