Wat ik me eigelijk afvraag is wat nouj het verschil aan de hand is tussen engels en westernruiters. Ik weet dat het veel meer vanuit het natuurlijke gedrag van het paard uitgaat, beetje freestyle achtig geloof ik. maar wat zijn nouj echt de verschillen?? ben wel benieuwt naar de verschillende methodes van omgang.
Het grootste verschil wat mij is opgevallen bij "engelse" manege en dan nog vooral de kinderlessen, is dat de teugels vlak onder het bit bijelkaar in 1 hand worden vastgehouden. Bij "western" wordt geleerd dat het paard ca. 60 cm teugelruimte moet hebben. Het voordeel hierbij is dat als het paard ergens van schrikt en zijn hoofd optild om te kijken, hij zijn begeleider niet mee omhoog neemt en dan ook nog niet nog eens hoeft te schrikken van een ruk in de mond doordat er een begeleider aan zijn bit hangt.
Ja dat heb ik ook wel gezien, maar ook dat de teugels beide los in de hand gehouden moeten worden en pas over het hoofd mogen vlak voor het opstappen. Dus dat is per manege verschillend denk ik.
Freestyle is op muziek je proefje rijden Althans, das 1 van de vele vele vele vele vele........................ Ach ja, als het beessie maar een naam heeft.
Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa Toch is de term freestyle wel wat uit op het moment. 2 a 3 jaar geleden las je dat bijna elke manege ook freestyle rijlessen had maar dat kom ik toch weer wat minder tegen. Ik houd het maar gewoon op paardrijden, dan weten de meeste mensen tenminste wat ik bedoel.
Misschien doelt de topicstarter op het feit dat sommige westernruiters/Natural Horsemanshippers willen dat hun paard achter hen aanloopt aan een lang teugeltje? Bij dressuur is het hoofd van het paard altijd op schouderhoogte met de ruiter, en de teugels worden vlak achter het bit vastgepakt.
Een opvallend verschil is denk ik dat een westernruiter vaak voor zijn paard uitloopt en hierdoor ook direct de leiding heeft/neemt. Bij “engelse” ruiters loopt het paard vaak voorop met alle gevolgen vandien. Hoe vaak zie ik niet dat iemand over het terrein gesleurd wordt door zijn/haar eigen paard. Er wordt dan uitbundig aan het touw getrokken, en een schreeuw gegeven, maar vergeet het maar, je wint het nooit van die honderden kilo’s. Als het paard achter je loopt kan hij anticiperen op wat JIJ gaat doen, welke kant je op loopt, wanneer je stil gaat staan, je neemt dan op een hele natuurlijke manier de leiding. Het paard is een kuddedier en JIJ bent de leider in die kudde van 2 Dit werkt door op alles wat je met je paard doet. of je nu longeerd, rijd of gewoon op stal bezig bent.
Ligt ook sterk aan het paard. Sugar zal geen gekke dingen doen achter me, maar ik heb een Ap gehad die hield ik toch liever met zijn hoofd naast me, zodat ik kon zien als ie wat van plan was en meteen ingrijpen zonder dat ie eerst de kans kreeg in mijn nek te springen
Dat heeft niets te maken met western of engels, ik zie die mensen ook bij western het paard voorop lopen. En het andere bij engels (ik bv )
Er zijn alleen meer engelse ruiters en er wordt op een groot terrein gereden. De kans dat je iemand met een engelse optuiging ziet waarbij het zo gaat is dan ook groter. Ga een een westernwedstrijd op een groot stuk lannd organiseren i.p.v in een binnenbak. Kun je nog lachen denk ik Volgens mij zijn veel westernruiters tegenwoordig nog meer bakruiters dan de engelse.
Mijn woorden zijn mijn woorden en mijn mening. Deze graag alleen mij aanrekenen en niet mijn geliefden/vrienden/kennissen of een combi daarvan!
En waar zou dat door komen Rommie? In een prutbak kun je nu eenmaal geen sliding stops maken...
Ik rij op dit moment buiten in een bak, en moet er niet aan denken op wedstrijdgericht bezig te zijn. Een sneeuwbui/prutbak door teveel regen en je bent klaar met je training.
Ik ken trouwens maar weinig mensen met een Quarter van een paar duizend Euro's die deze alleen maar voor ontspannen buitenritjes gebruiken....
*edit* tikfout verwijdert
Laatst bijgewerkt door Cassidy op 06-01-04 14:12, in het totaal 1 keer bewerkt