Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 30-12-03 12:50

Overledene gezien

Geplaatst door de TopicStarter: 30-12-03 12:50

Gisteravond is in mijn late dienst een patiënte van onze afdeling overleden. Het was niet "mijn" patiënte, maar ik vond het toch een heel raar idee.
Ik ben leerling op de afdeling en pas op 1 december begonnen, dus ik had dit nog nooit meegemaakt. Mijn werkbegeleider vroeg of ik de patiënte nog wilde zien en dat wilde ik wel. Ik zal dit immers nog wel vaker meemaken en eens moet de eerste keer zijn...
De familie wilde mevrouw graag zelf naar het mortuarium begeleiden, dus ik ben pas gaan kijken toen zij vertrokken waren. Een van de andere verpleegkundigen is met me meegegaan. Dat was al best een luguber gevoel. Het was half 10 en het ziekenhuis was echt uitgestorven.
De sfeer in het mortuarium vond ik heel erg kil en heel vreemd. Ik was blij dat ik daar niet alleen was, want dat zou ik niet gedurft hebben.

Mevrouw lag in een laken gewikkeld op een brancard in zo'n soort koelcel. Ze zag er wel heel rustig uit, niet eng eigenlijk. Gewoon, net of ze lag te slapen. Behalve dan dat ze erg blauw was in haar gezicht en handen.
Ik heb haar zelfs nog even aangeraakt en dat was wel heel erg vreemd. Het voelde niet menselijk meer, maar erg koud en al wat stijf.

Ik ben wel opgelucht dat ik even ben gaan kijken. Ik was wel zenuwachtig van tevoren, en had geen idee hoe ik hierop zou gaan reageren. Maar juist omdat ik de patiënte niet echt kende, kon ik best afstandelijk naar haar kijken.
Toch heb ik vannacht niet echt goed geslapen. Ik heb er niet bewust van gedroomt, maar ik kon het toch niet helemaal loslaten. Het heeft behoorlijk indruk op me gemaakt... Ik voel me nu nog een beetje vreemd.

* To Belg, or not to Belg *

**Geplaatst:** 30-12-03 12:52

Geplaatst: 30-12-03 12:52

Dat lijkt mij ook heel eng ja.
Wel slim van je dat je bent gaan kijken bij een patient die je niet kende, beter dan dat je de eerste keer een overledene ziet als het een patient van jou is.

**Geplaatst:** 30-12-03 12:53

Geplaatst: 30-12-03 12:53

Ik kan het me heel goed voorstellen dat je je toch een beetje vreemd voelt. Het is toch een ervaring die je moet verwerken en een plaatsje moet geven.

Het komt goed!

=^.,.^=

De grootste overwinningen zijn behaald door nog even vol te houden...Remember before you point your finger at someone else to blame, you point at least three fingers at yourself...

**Geplaatst:** 30-12-03 12:59

Geplaatst: 30-12-03 12:59

Kan me goed voorstellen dat het rot is, maar zo gaat het in het leven.
En ik vind het een goeie ervaring voor later, als je verder gaat in de verpleging, want je zult het vast vaker mee maken.

Mijn naam is haas.

Incognito! 8-)

**Geplaatst:** 30-12-03 13:01

Geplaatst: 30-12-03 13:01

Ja lijkt mij ook heel erg eng... Zeker voor de eerste keer...
Heb gister ook zoiets meegemaakt, maar dan met een poesje!

If you can dream it, you can do it ...

**Geplaatst:** 30-12-03 13:03

Geplaatst: 30-12-03 13:03

Ik heb dat ook gezien!
Bij mijn stage!
Ik durfde ook niet alleen hoor

**Geplaatst:** 30-12-03 13:08

Geplaatst: 30-12-03 13:08

het lijkt me heel eng, ik heb zelf ook nog nooit een overledene gezien, omdat er gewoonweg niemand in mijn directe omgeving is gestorven in de tijd dat ik de leeftijd er voor had om te gaan kijken.
maar volgend jaar moet ik voor mn studie ook op mensen snijden, en het lijkt me echt heel erg rot

**Geplaatst:** 30-12-03 13:13

Geplaatst: 30-12-03 13:13

ik heb mijn oma zo in de kist zien liggen , is idd erg leguber
ik denk dat ik er nu beter tegen zal kunnen
ik heb paar jaar geleden op mijn vorige werk een doode veulen uit de stal moeten halen, was al een dik half jaar oud, dus geen kleintje, maar ieuwww wat vond ik dat goor
nu ik met varkens werk moet ik regelmatig dode varkens of biggen van de wagen af trekken, in het begin ook heel naar, maar nu ....poot pakken en eruit slepen
sja ik denk dat het zo met mensen ook wel went, maar die eerste keer ja daar kun je goed van ondersteboven zijn

www.stalniveau.nl

**Geplaatst:** 30-12-03 13:20

Geplaatst: 30-12-03 13:20

aah ik weet precies hoe je je voelt. Ik was 17 toen ik 1e stage liep (verpleeghuisstage) en een patient heb afgelegd. Voelt zo maf! Ik was daarna steeds verbaasd dat iemand wel warm aanvoelde.
Dat beeld is me ook nog lang bijgebleven want die man had een maagbloeding gehad, geen fijn gezicht. Praat er veel over, op een gegeven moment laat je het wel weer los!
Maar het went echt, hoor. Maar ik heb nooit, zoals sommige mensen wel hebben, dat ik vind dat iemand 'er mooi bijligt'.

**Geplaatst:** 30-12-03 13:29

Geplaatst: 30-12-03 13:29

Ik heb al een aantal mensen overleden gezien..Ik kan me jouw gevoel goed indenken.Is en blijft een vreemd gevoel..'het hoort niet'.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 30-12-03 13:32

Geplaatst door de TopicStarter: 30-12-03 13:32

Ik heb er gisterenavond nog lang over gesproken met de andere verpleegkundigen. Zij hebben me verteld dat het inderdaad veel verschil maakt hoe iemand is gestorven. Deze mevrouw was gewoon "op" en is heel rustig heengegaan. Ze lag er echt bij alsof ze sliep. Heel rustig, daarom vond ik het ook niet echt eng om te zien.
Ik was ook blij dat ik deze eerste keer alleen maar ben gaan kijken. Als ik de eerste overledene die ik had gezien ook meteen zou moeten afleggen, dan weet ik niet hoe ik gereageert zou hebben. Dat lijkt me veel moeilijker...

* To Belg, or not to Belg *

**Geplaatst:** 30-12-03 13:40

Geplaatst: 30-12-03 13:40

Ah het lijkt mij ook eng...

**Geplaatst:** 30-12-03 13:49

Geplaatst: 30-12-03 13:49

Deze dingen maken inderdaad heel veel indruk op je. Vooral de eerste keer. Ik heb daar ook heel veel moeite mee gehad, met mijn werk kun je ook bij overledene uitkomen. Ik werk namelijk bij de politie en dan wordt je altijd opgetrommeld als iemand al een tijdje niet meer gezien is. Ik heb zo een keer een vrouw die alweer 3 weken in haar woning lag gezien, dit was wel heel erg raar. Gelukkig kon ik wel goed slapen, maar ik heb het toch even meegenomen.

Nu heb ik ook al een aantal verhangingen gezien en natuurlijk een aantal natuurlijk overleden personen. Ik moet zeggen dat het me goed af gaat. Komt waarschijnlijk omdat het voor mij onbekende zijn en ze waren allemaal niet van mijn leeftijd. Ik weet niet hoe ik erop zal gaan reageren als het wel iemand van mijn leeftijd is of een klein kind, maar eens moet de eerste keer zijn.

Je moet er inderdaad over kunnen praten als je zoiets meegemaakt hebt. Vaak kan je het dan toch wel op je eigen manier verwerken. Ik praat dan het liefste met collega's die er dan ook bij waren of die persoon ook gezien hebben. Ik weet niet, dat praat voor mij makkelijker. Maar zo heeft ieder zijn of haar eigen persoon waar ze het tegen vertellen...

Ik denk dat je nooit kan zeggen of je hier wel echt tegen kan, want natuurlijk kan het een keer teveel zijn.

Wacht niet op later. Als later iets eerder komt, ben je te laat....

Op het eind van mijn geld hou ik altijd een stuk maand over......

**Geplaatst:** 30-12-03 14:14

Geplaatst: 30-12-03 14:14

sow solide, dat vindik knap dat je daartegen kan

!!

zo heb ik ook heel veel respect voor de bergers, de mensen die de wrakken, waar de mensen niet meer levend uit kunnen worden gehaald, leeghalen, dat moet me toch een ravage zijn dan Scheve mond

daar heb ik echt respect voor, want sja ook zulke mensen moeten uiteindelijk een kist in ....of na trein ongelukken, alle ledematen zoeken , yagh!

www.stalniveau.nl

**Geplaatst:** 30-12-03 17:25

Geplaatst: 30-12-03 17:25

Lijkt me erg eng idd. Ik heb bij het overlijden van mijn oma mijn oma niet meer gezien. Ik vond het veel te eng, en wilde haar normaal in mn herinnering houden.

**Geplaatst:** 30-12-03 17:35

Geplaatst: 30-12-03 17:35

Ik heb mijn opa wel gezien nadat hij dood was. Dat is alweer zo'n 6 jaar geleden. Ik heb m toen ook even aangeraakt. Dat is inderdaad heel raar. Ik was naderhand blij dat ik m nog gezien had, ik kon zo toch nog afscheid van m nemen.

**Geplaatst:** 30-12-03 17:42

Geplaatst: 30-12-03 17:42

Bij mij was Dorine de eerste die ik heb gezien nadat ze overleden was. Ik kan niet zeggen dat ik het een prettig gezicht vond, maar ik vond het wel fijn dat ik toch nog even was gaan kijken, gaf toch een gevoel van rust.

On and on the rain will fall, like tears from the stars...
When you're lost, hurt, tired and lonely something beautiful will come your way

**Geplaatst:** 30-12-03 17:59

Geplaatst: 30-12-03 17:59

Ik heb m'n oma zo zien liggen toen ik 8 jaar was...
Kon er niet meer van slapen.
Maar toch ben ik blij dat ik haar gezien heb nog.
Wat het wel extra eng maakte was dat er een hele enge, nare vent in dat mortuarium werkt(te).
Hij was zelf lijkbleek Tong uitsteken

, en had van die spitse hoektanden, en hij gedroeg zich vreemd.
Ook zag ik dacht m'n oma blauwe "striemen" in haar nek had...
Terwijl ze eigenlijk "gewoon" zou zijn overleden Verward

Als iedereen aan zichzelf denkt wordt er aan iedereen gedacht

**Geplaatst:** 30-12-03 18:05

Geplaatst: 30-12-03 18:05

Een paar weken geleden is mijn oma overleden (ze was 97).

Ik heb haar ook dood gezien.... zeker wel 10 minuten naar haar staan kijken.

Ik vond het helemaal niet eng eigenlijk, ze lag er zo vredig bij.
Ik ben wel blij dat ik haar nog gezien heb Lachen

.

**Geplaatst:** 30-12-03 18:53

Geplaatst: 30-12-03 18:53

Ik vind het zelf ook niet echt een fijn gezicht, maar heb er niet echt problemen mee. Ik ga rustig kijken en het kerkhof vind ik ook niet eng ofzo.

**Geplaatst:** 30-12-03 19:12

Geplaatst: 30-12-03 19:12

Ik heb het laatst gehad, ik was klaar met werken (kinderafdeling, dus normaal gesproken maak je dat soort dingen daar niet mee) en ging naar huis. ik ging met de dienstlift omdat ik nog kleding weg moest brengen enzo, stopt de lift ineens op de oncologie afdeling en er word een bed in die lift gereden. nou zijn die liften dus zo klein/groot dat er precies een bed in past, ik stond er gewoon bovenop en in dat bed lag een dode mevrouw. er lag wel een laken overheen maar dat was echt maar half gedaan, tja normaal kom je ook geen andere mensen tegen want aan de andere kant van de lift is het mortuarium al.

maar ik was er echt van geschrokken, had het nog nooit gezien en het was zo dichtbij in die lift ineens.
die man die er bij was dacht misschien dat ik verpleegkundige was ofzo omdat ik met m'n uniform stond, dat ik het ook al wel gewend was.

maar die dienstlift neem ik dus nooit meer!

**Geplaatst:** 30-12-03 20:04

Geplaatst: 30-12-03 20:04

Toen ik op mijn zevende mijn eigen vader ging zien d8 ik steeds dat hij opeens zijn ogen open zou doen.

Een jong stel die zijn toen ze bij mijn oom en tantes kroeg wegreden een klein dun slootje ingereden en zijn toen verdronken. Mijn oom wou het zien dus is met vrienden heen gegaan (ik logeerde er op dat moment met mijn nicht). Hij is er de hele avond raar van geweest en ging eerst niet slapen. De man (nouja jong stel) zag er nog redelijk uit maar die vrouw haar nek was wel 3 keer zo dik als haar hoofd en was helemaal blauw/paars. Omdat ze al bijna de hele nacht op de kop i de auto klem hadden gelegen...Bah als er iemand zo aan toe is wil ik niet kijken!!!

**Geplaatst:** 30-12-03 20:57

Geplaatst: 30-12-03 20:57

Ik heb zo ook nog naast mijn werk overleden familieleden gezien. Bij mijn oom was ik ontzettend blij dat ik was gaan kijken. Hij was gestorven aan een hartstilstand, dus aan de buitenkant zag je niks. Hij lag er heel mooi bij en lag thuis opgebaart. Ik ging er tot de dag van de crematie dagelijks heen en vertelde hem vanalles. Ik deed zo ook zijn haren en kleding goed. Heel erg raar, maar dat had heel de familie. Op die manier heb ik van hem afscheid kunnen nemen.

Maar ik ben ook een vriend verloren aan een ongeluk, die heb ik ook gezien, dat was een minder gezicht. Hij zat vol blauwe plekken en was bijna niet te herkennen door de wonden in zijn gezicht en over de rest van zijn lichaam (tenminste wat je kon zien). Was erg raar.

De andere familieleden of bekenden heb ik ook gezien, maar zij zijn rustig ingeslapen of zo. Ik vind het wel fijn om zo nog afscheid te kunnen nemen. En net als rodeogirl zegt, het is ooit net of ze ieder moment hun ogen open kunnen doen. Jammer genoeg gebeurt dit niet...

Wacht niet op later. Als later iets eerder komt, ben je te laat....

Op het eind van mijn geld hou ik altijd een stuk maand over......

**Geplaatst:** 30-12-03 20:58

Geplaatst: 30-12-03 20:58

ik maak het zelf ook regelmatig mee, op mijn werk. deze mensen ken je dan wat persoonlijker, ze vertellen je hun problemen, je weet persoonlijke dingen van ze, en dan....
zijn ze er ineens niet meer.

als ze overleden zijn ga ik altijd kijken. dit om het af te sluiten zeg maar. als ik dit niet doen heb ik niet echt het idee dat het ook echt afgelopen is.

**Geplaatst:** 30-12-03 21:04

Geplaatst: 30-12-03 21:04

Toen mijn vader net overleden was, vond ik het heel eng om naar te kijken.
Toen we echter later toen hij opgebaard lag zijn wezen kijken, lag hij er erg vredig bij.

Wie is er online