Lana is een fjord van 12 jaar die pas heel erg ziek
is geweest en waarmee we nu niet meer zoveel als vroeger kunnen doen. Ze moet de rest van haar leven pillen blijven slikken, maar ze wordt er niet minder lief door! 
Marjon heeft een foto van Laan ergens hier neergezet en ik heb verschillende reakties gelezen over dat ze met een pasoa gereden wordt en dat dat met de verkeerde opvoeding te maken zou hebben. Lana wordt op dit moment alleen buiten met een pasoa gereden en dan nog met een losse teugel, alleen kan ze nu ze weer een beetje beter aan het worden is soms de kolder in der kop krijgen, waardoor ze heeeeeeeel hard gaat scheuren, dat is soms wel leuk bij een gezond paard maar als zij dat gaat doen, dan kan dat heel slecht aflopen. Daarom hebben we nu buiten een pasoa, die als Lana weer een beetje meer de oude is steeds losser gaat en als het mee zit kunnen we deze zomer weer met een gewoon dubbel gebroken trens rijden, waar we nu in de bak ook mee rijden! Het is nu voor haar en onze veiligheid beter om met pasoa te rijden vandaar!
Ik rij zelf 4 keer in de week op Lana, mijn man 1 keer en Marjon 3 keer. Als Lana het weer aan kan gaat ze ook weer voor de kar lopen. Ook heb ik er veel mee gesprongen, gezwommen en een poging gedaan om voltige te rijden. Dit gaat niet echt goed want zodra ze merkt dat je gaat vallen gaat zij stil staan!!!!
Nou genoeg voorgesteld denk ik!
Groetjes lourenza
[/img][/url]
en eigelijk ben ik net zo nieuwschierig als Daantjuh.. wat heeft ze gehad waardoor ze zo ziek was ? 
Omdat ook haar conditie achteruit ging en we ze wel normaal voerde en ontwormde hebben we bloed laten prikken. Daaruit kwam dat haar lever nog maar voor 20% werkte. Dit was volgens de dierenarts een virus wat ze had kunnen oplopen door de overgang van haar oude adres naar ons adres. En omdat ze nu (als pension paard!) op een manege kwam en dus met veel verschillende paarden om ging kon ze dat virus? krijgen. Ik had hier nog nooit van gehoord maar een dierenarts geloof je meestal wel. Ze heeft toen medicijnen gehad. Een soort chemokuur en heel veel vitamines. Toen ging het eigenlijk weer heel goed en na een half jaar bleek dat der lever weer helemaal ok was. Wij blij, Lana weer gezond! Afgelopen voorjaar begon ze weer veel af te vallen, wij dachten dat het weer der lever was, maar in der bloed en ontlasting en bij een inwendig onderzoek was niets te vinden. Toen zijn we gewoon doorgegaan met rijden. Op 2e paasdag zijn we met de kar en Lana ervoor naar het strand gegaan en dat ging heel goed. Alleen toen we ze daarna in de wei zetten ging ze liggen en stond ze niet meer op. De dierenarst kwam en zei dat ze een tying-up had. Een soort verzuring van de spieren (geen maandagsziekte) Ze heeft toen een soort anabolen gehad en toen ging het na 1 week rust weer redelijk goed. In mei zijn we weer naar de keuring geweest. Daar werden we gediskwalificeerd met de mededeling dat we ze eens goed voer moesten geven, meer moesten voeren en een keer der bloed moesten na laten kijken en ze ontwormen. Nou eten krijgt ze meer dan genoeg, ontwormen gebeurd zeer regelmatig, (twee weken voor de keuring zelfs ook tegen bloedwormen) en haar bloed was ook pas twee weken daarvoor nagekeken! Wij boos naar huis, maar Lana werd vanaf toen eigenlijk steeds maar magerder, weer de dierenarts gebeld weer bloed geprikt. En weer kwam er niets uit. Toen zijn we door gegaan naar de Visdonck en daar hebben ze haar helemaal binnenstebuiten gekeerd, uit die onderzoeken kwam niets, maar ze wilden net zolang doorgaan tot ze iets hadden, want zo'n dunne fjord die zoveel eet dat kan gewoon niet. Lana moest een week blijven 
Ze hebben toen een glucose test gedaan en daaruit bleek dus dat ze van alles wat ze at maar 17% opnam, de rest poepte ze er gewoon weer uit. Toen heeft ze 3 maanden totale rust gehad, we moesten er iedere dag ongeveer een half uurtje mee wandelen aan de lijn. (Nu hebben we ook nog 3 jack russells dus dat was heel leuk) en ze heeft prednison gehad. Nu mag ze sinds anderhalve maand weer bereden worden. Eerst een kwartier per dag en dat steeds opbouwend. Nu rijd ik er ongeveer een uur op soms iets langer als we naar het strand gaan. Ze mag alleen niet zo hard als zij wilt en ook niet zo lang draven of galoperen. Ze moet nu de rest van der leven prednison slikken, maar liever dat dan dat ze er niet meer is! Heel waarschijnlijk hebben we ze al ziek gekocht, vandaar dat haar lever ook toen zo slecht werkte, maar dat kon haar oude eigenaar ook niet weten. Dus ik wil hun nergens van beschuldigen. De enige manier om achter deze ziekte te komen is door een glucosetest en dat doe je ook niet als je een paard ga kopen. Ze heeft nu dus een chonische ontsteking aan haar dunne darm. Voor de kenners onder ons: Je kan het vergelijken met de ziekte van Grohn bij mensen.
)
