M'n moeder wordt ervoor geholpen... Maar ik vraag me meer en meer af of ze wel geholpen wil worden...
Ze is 2 jaar terug een hele tijd opgenomen geweest op de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis, heeft daar therapie gehad. Daar deed ze alsof het goed ging met haar, mocht na ongeveer een half jaar er weg. Het liep weer mis, opname van een dagje en ze wou weer weg... Altijd tussendoor naar de psychiater blijven gaan. Tijdje erna dagtherapie, ook iets van een half jaar... En nu loopt ze alleen nog maar bij de psychiater.
Maar het komt me meer en meer over alsof ze zich niet wil laten helpen. De pillen die ze krijgt neemt ze niet meer, beslist op eigen houtje hoeveel ze moet nemen en of ze ze wel moet nemen. Voor haar alcoholisme (ze drinkt echt veel op een dag) heeft ze ook medicatie gehad omdat ze er (volgens haar) vanaf wou (medicatie die als je die neemt en je drinkt erbij je je echt ziek voelt), maar die pilletjes duwt ze uit en gooit ze stiekum weg...
Dus ja, ze wordt geholpen, maar ze wil zich niet laten helpen...
Steeds opnieuw als ik er wat van zeg, vriendelijk dus niet grof ofzo, krijg ik naar m'n hoofd geslingerd dat alles mijn schuld is (dat ze drinkt, dat ze depressief is en dat ze gescheiden is.. wat niet zo is, want ik heb het haar nooit moeilijk gemaakt en ben nooit een lastige puber ofzo geweest). En hierdoor is het zover gekomen dat ik na 2,5 jaar zoiets heb van ok, je zoekt het zelf maar uit. Ik kan het ook niet meer opbrengen om steeds maar moeite te blijven doen om het haar makkelijk te maken en haar te helpen terwijl ze het toch niet apprecieert en niet geholpen wil worden... Daardoor is de sfeer hier ook zo verzuurd, samen door haar alcoholgebruik (want ook al drinkt ze stiekum (denkt ze) ik ruik of merk het toch dat ze gedronken heeft).
Maar ik mag eigenlijk niet klagen, op dit puntje na misschien... Ik heb het er zelf lange tijd moeilijk mee gehad, met de situatie thuis, maar ik heb ondertussen geleerd het van me af te zetten en dat lukt ook heel goed... Alleen sommige dagen eventjes niet...
Ik las juist je topic, dat je een rot-kerst hebt gehad... Ik hoop dat de volgende dagen beter voor je gaan... En dat je toch nog een gezellig eindejaar krijgt...
Accept what is, let go of what was, have faith in what will be