
We kwamen binnen bij Son de Niro,
helaas Special en Florencio gemist...
Diegene die het meest opvielen:
Lord Loxley, heel veel lossigheid, fenomenaal voorbeen, maarrrr, ik vonmd de verbinding slecht, nu in zo'n L proefje kwam hij de baan nog door, maar dan wel in drie delen.
Achter zette hij op zich nog wel goed genoeg eronder, maar het been bleef wel even in een zweefmomentje hangen en hij kwam ook niet echt tot dragen.
Scandic was weer fijn, maar wordt wel steeds meer Buffalo Bill.
San Remo werde fantastisch voorgesteld! Maar de hengst heeft echt geen enkele schoudervrijheid. Wel een fantastisch front!
In het M:
Opvallend waren:
Redford!!!
Wat is die hengst enorm verbeterd! Het achterbeen is flitsend geworden, hij rijst in het front, en gaf nu echt een hele fijne totale indruk. Hij liet zich goed rijden. (In de ere ronde liet hij zien hoe ze hem zo verbterd hebben, hij zette namelijk iedere keer aan tot piaffe

Rhodium vond ik achter weinig afdruk hebben.
Rousseau had zijn dag niet, zuur, weinig constant, opdrukken, niet willen sluiten, nee, geen fijn beeld. Het is dat je het plaatje in gedachten hebt van hoe hij wèl kan gaan, daar werden de punten ook naar gegeven vond ik.
Charming vond ik persoonlijk de beste die er bij liep

Iets week in de rug, en wat hoog in het kruis, maar wat kon dat dier gaan! Lossigheid, maar toch verbinding, afdruk, schwung, helemaal compleet

Radar onder Marlies van Baalen vond ik niets aan, maar dat vond ik vorig jaar ook van Ro-Lex, die was echter heel positief veranderd

Missouri schrijft: (

Het L heb ik helaas gemist (maar kan dus wel in een half uur van Den Bosch naar Weert komen!!!), erg jammer.
Ik heb even staan kijken bij het losrijden in het M, waarbij ik Rousseau af en toe wat stak in de bovenlijn vond worden. Redford viel idd enorm positief op, echt een fijn plaatje om naar te kijken. Lossigheid, afdruk, nageeflijkheid en heen heel apart voorbeen. Hij was met losrijden af en toe wel een beetje jolig (want stout zijn ze natuurlijk nooit

Riverdance vond ik een paar met veel capaciteiten, maar (door de stress oid??) rolde hij zijn hals heel erg op, kroop achter het been en was niet fijn in de onderkaak, wat ook ten koste ging van de lossigheid.
In het Z vond ik Painted Black heel mooi gedragen lopen, zeker in de zijgangen. In de galop mocht hij wat mooier rekken (middengalop) en terugkomen, daar werd hij af en toe een fractie strak.
Negatieve opvaller was Paddox, gereden door Alex van Silfhout. Het beeld was onconstant, onrustig, en een paar keer ging hij zelfs vol in de staak


Riant werd heel erg goed voorgesteld door Marlies van Baalen, complimenten voor de vooruitgang van deze henst. Hij leek zelfs braaf en rijdbaar

Ook een minder beeld was van Donnerruf, de aanleuning was niet je van het, hij werd erg sterk en leek totaal niet fijn te rijden.
Om te huilen was Prestige onder Jacques Laarakkers...

Ruben en Parcival liepen beide hele fijne proeven, een compliment voor het stuurwerk van Miranda Rongen op Ruben is wel op z'n plaats. Een aantal bijna-foutjes werden heel knap opgelost. Parcival liep een zeer constante, foutloze proef en het was een mooi plaatje om naar te kijken, al miste hij in mijn ogen schwung en lossigheid (maar wat wil je ook met van die tuig-ijzers onder


Sjuimpje zegt over het Z:

Paddox onder Silfhout was echt afschuwelijk, hij zette er gelijk veel druk op en Paddox kòn het niet verwerken en lìet zich daarom niet meer werken. Erg jammer, onder Marijke Folmer kende ik het als een fijn, werkwillig dier, los in het lijf en met een fijne aanleuning. Nu werd hij eng in de hals, maakte taktfouten, en kwam niet meer van de grond af.
Wat betreft Prestige ben ik het met Missouri eens: het dier viel iedere keer achter de loodlijn, Jaques bleef er maar aan hijsen. Verder vond ik het maar een lompe verschijning.
Donnerruf vond ik een bloedmooi dier

Riant onder Marlies was een heel fijn beeld! Nog ietsje gewoontjes, maar het dier was dan ook een jaar jonger dan de rest. Mooi voorgesteld, weinig echte hoogtepunten, maar ook geen enkel foutje!
Parcifal komt wat weinig van de grond af, maar lijkt een heel fijn werkwillig dier

In de ereronde werd hij echter even heeel apart, Parcikrack was hier wel op zijn plaats

Painted Black oogde fijn, ik vond hem iets propperig voorgesteld, maar wel heel constant. Balans en tact in de zijgangen vielen op.
Net als bij Ruben, dat vond ik dit voorjaar op de hengstenshow bij Van Uytert al een opvallend goed paard, en daar blijf ik bij. Een erg fijn dier en hij werd heel correct gereden.
Ronaldo vond ik galop achter heel wijd gaan, dat speelde hem ook parten tijdens de wissels. In draf heel correct, maar niet echt heel apart, hij miste wat ruimte.
En de klapper:
Paganini onder Bert Rutten!
Verzameling, gedragenheid, schwung, afdruk, werkwilligheid, ontspanning, nageeflijkheid, noem een positieve term, en hij is van toepassing op deze super hengst!
Echt een bijzonder mooi paard en een foutloze super proef.
Wat mij (en Missouri) betreft had deze hengst op 1 mogen staan!
(Liet in de ereronde zien dat hij ook heel veel aanleg heeft voor de passage en piaffe, maar dat hadden we wel kunnen weten, anders had Rutten hem neit meer gehad
