Weer een gewone vrijdag, eerst school daarna lekker naar de paardjes....
Kom ik op stal: Krijg ik te horen dat een fjordje van stal maandagziekte heeft. Woensdags had de eigenaresse dr opgehaald uit het land, geborsteld, gezadeld en op naar het bosritje. Dr broertje zat erop toen ze de dam afstapten, tunneltje door en het bos in. Maar op het bospad aangekomen blijft Orlanda staan en begint helemaal te shaken. Dus de eigenaresse snel dr broertje naar stal gestuurd om iemand op te halen.
Deze hebben samen Orlanda weer naar stal geduwd. Eenmaal in de stal aangekomen ging ze meteen door de benen en begon enorm te zweten. Njah veearts erbij: Maandagziekte. Dus aan het infuus en maar zien.
Nu vrijdag was er nog geen verbetering. Ze had vanochtend heel eventjes gestaan op 3 benen, maar daarna ook niet meer.... De veearts had 'r al opgegeven gisteravond, maar ze wouden nog een ding proberen.....een warm bad.
Vandaag dus....Orlanda moest eerst naar buiten gesleept, dus omgerold op een brancard, vervolgens buiten weer omgerold op een rubberen mat die vervolgens in de "container" getrokken werd. Met veel panieken kregen we dr toch goed in. Daarna de schotten voor en achter er tegenaan en de bak laten vullen met het water. Als het water dan bijna bovenaan was, dan drijft het paard mooi en kan deze uit zichzelf als het goed is op de benen gaan staan. Maar het werd veel geheisa, paniek etc. Ze kon wel op dr voorbenen staan, maar achter bleef moeilijk. En ondanks dat stond ze zeer onrustig met voor te schrapen. Na een half uur kreeg ze het toch vrij benauwd van het hangen met dr hoofd over de rand en ze was ook goed uitgeput.
Toen werd het dus beslissen....wat nu!?? Vrij snel werd er toch de knoop doorgehakt dan het zo niet meer kon en de veearts maar gebeld moest worden.
Het bad werd weer leeg laten lopen, wederom paniek, met name op het eind, toen het halster van dr oren gleed!! We hadden 3 halstertouwen vast zodat we dr hoofd voortdurend boven water konden houden, maar door de druk en het nat wezen gleed het halster over de oren. Ik maar meteen over de reling gehangen om dr hoofd vast te pakken en zo goed mogelijk uit het water te houden. De eigenaresse even hulp gevraagd van anderen om het halster weer om te krijgen. Dus de man van de bak helpen: Hij proberen de nek omhoog te houden en ik het halster weer goed omkrijgen, maar dat is ook nog wel even panieken, want zelf had het paard de energie niet meer om het hoofd hoog te houden en je kunt dr ook niet laten verdrinken!.....
Toch gelukt, daarna kwam de veearts al. Het voorschot voorzichtig los gemaakt, zodat al het water weg kon......
Daarna ben ik vlug weggelopen.....wou het niet zien dat ze dr lieten inslapen. Echt niet.....dus met de eigenaresse en nog een stalgenoot in de kantine gaan zitten en wat traantjes weggepinkt!!
Uiteindelijk ook de eigenaresse van stal erbij:....Ze gingen dr schieten, want spuiten werd niks, gezien ze te overstuur was en maar om zich heen mepte en tevens was het na al die dagen liggen lastig om aders te vinden!!
Nou jah, uiteindelijk was het dan gebeurd. Orlanda had rust..... 9 jaar....zo plotseling....het moest niet mogen....
dankjewel allemaal....blijft vervelend, maar idd wel het beste....mocht ze het wel overleefd hebben, dan zal het ook met complicaties geweest zijn ben ik bang!!
Jemig wat een verhaal. Hebben ze enig idee hoe dit zomaar gekomen is, want een dusdanige erge vorm krijgen ze niet zomaar. Sterkte daar op stal met zn allen, idd veel te jong....
De reden dat ik niet meer verander is dat ik mezelf dan niet ben maar een ander! Bedankt voor alles wat je me hebt gegeven wijffie, dag ezeltje... Cadiz Ruinenkampioen 2008 en Reserve Ruinenkampioen 2009, 2012, 2014!!!!! A-zadelproef, STERRUIN!!!!B+12/ L1+3
We leven hier thuis ook erg mee.. mn moeder snapt er overigens niks van.. (begon al over hersenbloedingen) maar het is enorm sneu dat het zo heeft moeten gebeuren! Lena heel veel sterkte toegewenst.. (en ben blij dat het zo regent, hoef ik tenminste niet naar stal, denk niet dat ik het wil zien!) Ben dr helemaal stil van.. Orlanda rust zacht..
Geen flauw idee, de meeste paarden knappen er idd wel weer van op. Persoonlijk denk ik dat er nog iets achter gezeten heeft, maar ze wouden het verder niet laten uitzoeken.....Orlanda krijgen we dr niet mee terug!!
Ja, ik zei t nl tegen marcel die zegt, nou wij hebben ook wel een paar paarden gehad met maandagziekte, maar eraan overlijden?? eigenlijk niet.. En snap heel goed dat ze het niet verder willen laten uitzoeken.. wat je zegt.. Orlanda krijgen ze jammer genoeg nooit meer terug..
De DA had eigenlijk geen idee hoe het is gekomen bij Olanda. Behalve dat het misschien zou kunnen komen door dat ze onregelmatig reed. Dan een paar dagen wel en dan weer niet. Maar dat weet de DA ook niet zeker. Het was in elk geval de afgelopen 2.5 dag vermoeiend en spannend.... Het is echt een lijdensweg voor haar geweest en ze heeft de kracht van een fjord echt getoond!
Lieve Olanda rust zacht en voor Lena heel veel sterkte!
Het is moeilijk om iemand die over het paard getild is, weer in het zadel te krijgen
Als je onregelmatig rijdt en toch evenveel blijft voeren is het vragen om problemen. Ik vind heel sneu dat Orlanda hier het slachtoffer van is geworden en zo'n nare dood heeft moeten sterven.
Even om onduidelijkheden uit de weg te gaan hoor, maar aan het voer kan het naar mijn idee niet liggen. De fjorden staan buiten en krijgen alleen extra (kracht)voer na het rijden. Dus wanneer ze stil staan krijgen ze wel minder...!!