Ik kom net terug van de stallen...we hebben geen zelfdrinkers en de waterleiding naar de stal (om de bakken bij de stal te vullen) is afgesloten...en heb dus lopen sleuren (op de step van de kids) met een jerrycan met water, in mezelf mopperend en vol zelfmedelijden waarom (mijn rug werkt niet meer mee)...
Tot je bij de stal komt, je vriendelijk wordt begroet door het hele spul...en dan weet je weer waarom.
vanochtend idem (moet dan wel wat vaker lopen, 100 meter van huis naar stal) kom voor de 2e keer eraan gelopen met mijn tankje water, de pony's staan in de paddock en begroeten mij...net of ze stonden te wachten om mij te troosten dat ik het heen en weer krijg met dat tankje.. toen de tank leeg was en alles een aai had gehad, liepen ze achter elkaar aan de weide op (ik ga altijd de weide op om even de afrastering te controleren) ik erachteraan, na controle riep ik doei, en het spul keek op en om .... en dan weet ik dat ik BOUNTY heb, een stukje paradijs op aarde, en dat onze stalnaam alles zegt: Dinkel weelde.....
Veel kennis is nog geen wijsheid. Wie zich verbeeldt de wijsheid gevonden te hebben, is een dwaas.
Ruzie begint nooit met de eerste zin. Ruzie begint altijd met het antwoord
Communiceren: Zo dicht mogelijk langs elkaar heen praten