Wow ik moet even vertellen hoe trots ik op mn 2,5 jarige haf ben!
We gaan erg vaak wandelen en komen dan langs de bouw. Met al dat lawaai, zagen, timmeren, muziek, van die draaimolens, lintjes, hekken enz. enz. Ze vind het allemaal niet eng.
Een week geleden wilde ik er weer langs lopen maar langs de kant van de weg was een graafmachine bezig.. nou toch er maar langs ze komt ze toch nog veel vaker tegen. Nou stond precies aan de andere kant van de weg op een gras veld, een vrachtwagen. Dus al 2 'obstakels' , en tegen de tijd dat we er waren kwamen er ook twee auto's aan die om elkaar heen moesten. En daar stonden wij dus langs.. dus lees: tussen vrachtwagen en graafmachine en voor 2 draaiende auto's bij de bouw. En wat deed ze helemaal niets ze stond te kijken van gaat het nog lang duren hier..
We waren er voorbij en kwam er een rijdende graafmachine naar onze richting. Kijken kijken... En toen ie voorbij was een drafje en verder helemaal niets.
En gisteren was de hoefsmid geweest, voor de tweede keer voor haar, maar ik maakte haar bij de hoefsmid voor de eerste keer mee. Ze was super nieuwsgierig en wilde alles zien.. en ze bleef zo rustig.. het was in 15 min. klaar Naderhand kreeg ik de complimenten van de hoefsmid dat ze zich keurig had gedragen