En de arts zei: Hij heeft niet meer als 3 maanden

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Xyris

Berichten: 9448
Geregistreerd: 16-01-03
Woonplaats: 'T Gooi

En de arts zei: Hij heeft niet meer als 3 maanden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-03 00:44

Voor het begin van het verhaal moet je even naar het volgende topic kijken, anders begrijp je er niks van...

[VvdD] Gatver Huilen the end...

Ik heb vandaag weer gebeld met de mensen die A. begeleiden, (a. is een verstandelijk gehandicapte) A. ligt nog steeds in het ziekenhuis en kan helemaal niks meer eten, krijgt alles nu via zondevoeding... Het besluit van de artsen en de familie is definitief, het kankergezwel in A. zijn slokdarm is veel te groot en kan niet meer verwijderd of bestraald worden... Ze vinden het zelfs niet nodig om te kijken of de kanker uitgezaaid is.... Volgens de artsen heeft A. nog hooguit 2 maanden te leven... Volgens het vrouwtje waar ik mee sprak... een begeleidster van hem... heeft hij waarschijnlijk nog maar een paar dagen tot 2 weken gezien hoe erg en hoe snel hij achteruit gaat... Ik ben er zo van geschroken.. zo snel... zo erg al... ik ga kijken of ik zondag even bij hem langs kan komen, ik heb besloten dat ik hem toch nog wilk zien voordat hij dood gaat al vind ik het heel erg moeilijk... Het besef dat als je hem de rug toedraait dat je hem nooit meer levend zal zien... Ik heb zoiets nog nooit hoeven doen, ik wel heb menig doden gezien, maar ik heb nog nooit iemand de rug toe hoeven keren met het besef dat ik hem nooit meer levend zal zien... ik vind het zo moeilijk... maardesondanks lijk ik in tweestrijd te staan, en ik snap er niks van... is het normaal dat iemand denkt van "laat hem nou zo snel mogelijk dood gaan"? ik weet niet vanuit welke intensie het komt... ik denk niet dat het is omdat het voor mij makkelijker is, maar misschien omdat ik gewoon wil dat het voor hem afgelopen is zodat hij in vrede kan rusten ofzo... bah ik weet het niet!

*zucht*

mjet

Berichten: 1383
Geregistreerd: 28-09-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-12-03 00:59

ik lees dit erg laat en ben erg moe. maar ik herken zo veel. ik werk ook met verstandelijk gehandicapten en dan krijg je met dit soort dingen van doen. Ik herken erg veel van wat je zegt.... laat het snel over zijn als het uitzichtloos is... maar laat het wel waardig zijn en laat diegene sterven zo als ie wil.

ik wens je in ieder geval heel veel sterkte. je mag me pb en als je wil.

wynoah

Berichten: 1650
Geregistreerd: 23-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-12-03 01:56

Ik denk dat het alleen maar goed is dat je zo denkt.
Meeste mensen willen hun dier of mens bij zich houden uit egoisme, dit is alleen maar ene eerlijke gedachte van je.
Veel sterkte voor als je bij hem langsgaat en hij zal vast blij zijn je te zien.
Ik denk niet dat er veel zijn die het lef hebben om langs te gaan.

Xyris

Berichten: 9448
Geregistreerd: 16-01-03
Woonplaats: 'T Gooi

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-03 01:58

thanx voor de lieve berichtjes tot nu toe.. uhm... het schijnt dat ab.niemand meer herkent dus... hij zit zwaar onder de morfine, een hele zware dosis..

Xyris

Berichten: 9448
Geregistreerd: 16-01-03
Woonplaats: 'T Gooi

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-03 02:00

hij is dus echt letterlijk een kasplantje...

Vippie
Berichten: 10408
Geregistreerd: 11-01-01
Woonplaats: Lalaland

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-12-03 09:00

lunatje schreef:
thanx voor de lieve berichtjes tot nu toe.. uhm... het schijnt dat ab.niemand meer herkent dus... hij zit zwaar onder de morfine, een hele zware dosis..

is het normaal dat iemand denkt van "laat hem nou zo snel mogelijk dood gaan"? ik weet niet vanuit welke intensie het komt... ik denk niet dat het is omdat het voor mij makkelijker is, maar misschien omdat ik gewoon wil dat het voor hem afgelopen is zodat hij in vrede kan rusten ofzo..


Uit ervaring kan ik je zeggen dat hij dan idd niet lang meer heeft, en ookal herkent hij je niet, hij zal toch weten dat je er bent voor hem.

En ja het is normaal dat je dat denkt daar hoef je je niet schuldig om te voelen hoor....

Sterkte zondag...

Noble-Girl

Berichten: 2020
Geregistreerd: 08-04-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-12-03 09:57

Wat een moedig besluit om toch langs te gaan zondag.
Heel veel sterkte!!

Nimue
Berichten: 3309
Geregistreerd: 21-11-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-12-03 13:12

lunatje schreef:
is het normaal dat iemand denkt van "laat hem nou zo snel mogelijk dood gaan"?

Ik vind dat inderdaad normaal, hoor.
Ik had het hier pas met een vriendin over (haar opa is langzaam aan het aftakelen, en een paar jaar terug hebben we mijn pony langzaamaan steeds slechter zien worden, tot we hem in moesten laten slapen), en niet alleen voor de zieke hoop je dat het lijden snel over is, maar ook voor jezelf.
Ik vond dat destijds heel dubbel; ik was héél erg bang voor de dood van mijn pony, maar tegelijkertijd had ik zoiets van 'laat het alsjeblieft over zijn!', ten dele omdat dat beter voor hem was, maar ook omdat de moeilijkheden voor mij dan over waren. Misschien egoïstisch, maar je voelt je dan zó hulpeloos en verdrietig en bang. Het enige wat jouw angst kan wegnemen is als hetgene waar je zo bang voor bent gebeurt...

Maar goed, ik denk dus wel dat het normaal is als je dat denkt; en ik denk dat het ook het beste voor hem is.

In elk geval heel erg veel sterkte; het klinkt allemaal heel moeilijk.

Xyris

Berichten: 9448
Geregistreerd: 16-01-03
Woonplaats: 'T Gooi

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-03 20:04

ik denk ook wel dat het is zoals jij zegt nimue, aan de ene kant wil ik dan het voor hem over is... maar inderdaad ook voor mezelf, dan kan ik het echter me laten, dan kan ik verder zegmaar,, tis een beetje alsof je voortdurend tegen een muur oploopt waar jeook mee bezig bent

Nimue
Berichten: 3309
Geregistreerd: 21-11-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-12-03 21:19

Ja, het blijft je maar boven het hoofd hangen, en telkens weer komt het terug.
En eigenlijk heb je nu al hetzelfde verdriet als wanneer hij al overleden zou zijn, alleen kun je het nu niet verwerken, en je kunt niet verder. En tegelijkertijd voel je jezelf dan weer gemeen dat je wilt dat het over was (ik tenminste wel).

Heel moeilijke tijden, altijd. Nogmaals heel veel sterkte toegewenst!
We leven met je mee, en ook met zijn familie-leden en geliefden.

Zonnebloem

Berichten: 6288
Geregistreerd: 14-06-03
Woonplaats: Volendam

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-03 13:54

ik kan het kort houden, Tess.
Ik ben er ook altijd als jij wilt praten onthoud dat.
Verder heel veel sterkte, het is inderdaad niet raar hoor dat je zo denkt.
Als je zondag wilt praten ofzo moet me maar bellen ok?

Oscar
Forumcoordinator

Berichten: 132045
Geregistreerd: 23-09-01
Woonplaats: Braboland

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-03 16:33

lunatje schreef:
is het normaal dat iemand denkt van "laat hem nou zo snel mogelijk dood gaan"?


Als het zou gaan om iemand die nog vol in het leven stond en gezond was, dan zou het vreemd zijn.
Maar dit is een ander geval.
Er is geen hoop meer op herstel en als je bedenkt dat het alleen nog maar erger gaat worden dan het nu is..... dan is het een logische gedachte.
Vechten zolang er hoop is, en je er bij neerleggen zodra er geen redden meer aan is.
Het is zeker niet egoistisch om zo te denken; het zou voor iedereen beter zijn, en voor A. in het bijzonder.

Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd Ach gut