Op sommige momenten heb je het even helemaal gehad. Je wilt dan even niemand om je heen en hebt het gevoel dat er een stuk geluk ontbreekt in je leven...
Wat is er dan beter om terug te kunnen vallen op je paard waar je een vertrouwensband mee op aan het bouwen bent?
Je hebt haar nog maar een maand of vier en ontdekt steeds meer dingen die je aanspreken.
De stal is donker, je loopt naar binnen en ze komt meteen naar je toe. Ze herkent je...
In het begin is ze gewoon wat nukkig, zoals ze wel vaker is. Daar prik je echter al snel doorheen.
Je loopt naar een hoek van de stal. Ze volgt je...
Je laat haar likken aan je hand. Het komt niet in haar op om te bijten...
Langzaam laat je je zakken met je rug tegen de muur. Zij blijft op een klein afstandje van je staan...
Ze bekijkt alles eerst een rustig. "wie is toch die man die daar in het donker zit?"
Langzaam doet ze een stapje naar voren en komt steeds dichterbij.
Ze begint te ruiken aan je gezicht en je haar. Af en toe kriebelt ze eens met haar lip aan je wang.
Op een gegeven moment kan ze er geen genoeg van krijgen en vindt ze dat ze je hele gezicht af moet tasten.
Heel voorzichtig kriebelt ze aan je oor, alsof ze weet dat ze voorzichtig moet zijn.
Langzaam komt ze nog een stapje dichterbij. Ze tilt een been licht omhoog en raakt zachtjes je knie aan.
Ze merkt dat jij daar zit en schrikt licht en zet gauw het been weer waar het stond.
Heel zachtjes blaas je tegen haar hoofd en langzaam komt het hoofd naar beneden en legt ze bijna haar hoofd op je schouders... je bent er stil van en denkt bij jezelf "waar heb ik dit aan verdiend"
je blijft nog even zitten om te mijmeren bij Kim...
was getekend,
een gelukkig mens
Laatst bijgewerkt door Maarten op 03-12-03 00:25, in het totaal 1 keer bewerkt