Vorig weekend, toenik bij Udinde was, viel het me op dat ze zoveel schrammetjes had. Op haar neus een aantal dikke, ze leek wel een katje met snorhaartjes, zoveel krassen op h aar neus.
Ook op haar borst kwam ik wat oppervlakkige krasjes tegen, een beetje haar weggeschuurt, idem dito op haar voorbeentjes en een kleine kras op haar ruggetje.
Alles was erg oppervlakkig en dicht en schoon, dus ik heb er verder geen aandacht aan gegeven, even opletten de komende dagen verder niet.
Ikd acht ze heeft gespeeld met haar maatje of heeft zich geschramd aan het een of ander.....
Vanochtend hoorde ik het hele verhaal.
Ze is samen met haar maatje door het draad gejaagd door een grote witte herder. Midden in de nacht. De eigenaar van haar vriendinnetje heeft ze de volgende ochtend bijna 2,5 km verder weer terug gevonden. Ze waren saampjes helemaal over de zeik, maar gelukkig konden ze snel gekalmeerd worden.
Ik ben nu helemaal verbeisterd.... Zo'n grote witte hond... Mijn kleine meisje.... En ik die haar niet kon helpen, kon haar niet gerust stellen....
Als ikdenk aan alles wat er wel niet had kunnen gebeuren. Ze heeft mazzel gehad dat ze er met een paar schrammen af is gekomen. Die hond had haar wel in de benen kunnen bijten, ze had zich zelf wel in het draad dood kunnen rennen, in de sloot kunnen raken....
\
Zou ze nu bang zijn van honden? Zou ze hier iets "van over houden" ? Ik neem zaterdag direct mijn eigen hondje mee naar de wei om te controleren en haar evt. te laten wennen weer.
Ik kan wel janken, mijn kleine meissie...