hmmm, ik heb ook zoveel keren het gedacht,zo af en toe nog. Maar de stap is groter dan de gedachte. dat is meestal hetgene wat je tegen houdt. Als ik al mijn dieren niet had, en vooral Nina dan zat ik hier nu niet. Dan was ik er allang niet meer. Want op mijn ouders, mijn zusje en mijn vriendinnen kon ik niet meer rekenen. Ik heb wel eens op het perron gestaan, of in de winkel voor slaappillen met een vals recept dat ik van de dokter had gekregen(gedaan of ik slaapgebrek had). Maar dan sta je daar en denk je wat je achter laat. Ik kon Nina en mijn dieren niet zomaar achter laten. Dat kon ik gewoon niet! Ik dacht aan wat er zou gebeuren. En dat wilde ik niet.
Misschien klinkt het raar, maar ik denk dat dieren echt gevoel hebben, en ik dacht eraan dat ze me echt zouden missen en dat ze voelen aan de mensen om hun heen dat ik niet meer in de "land of the living" was. Ik kon het gewoon niet.
Denk aan alles wat je hier achter laat, bijv, je favoriete sport, je huisdieren, ehm, je beste vriendinnen of je ouders.
I love all my animals!!!! to everybody a big [MagNiet]../upload/445/kusjuh.gif[/MagNiet]