Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-11-03 23:46

de slacht als beste oplossing?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-11-03 23:46

ik weet dat veel mensen zich hier niet in kan vinden of toch wel?

iedereen heeft het idee bij de slacht dat paarden/ponys een trailer/veewagen in geslagen worden en met bruut geweld er weer uitgejaagd worden.de paarden zouden bloed en dood ruiken en totaal in paniek raken en zo gestressd aan hun einde komen bij de gemene slachters.

maar het kan ook geheel anders!

mijn zus heeft toendertijd haar chronisch zieke paard aan zijn longen zelf persoonlijk naar een kleine slager gebracht.ze heeft telefonisch van te voren netjes afgespoken met een zeer aardige meneer/slager over hoe de zaken daar gaan.

toen we aankwamen en kennisgemaakt te hebben met de meneer/slager is er afgesproken uit veiligheid voor mijn zus dat hun hem het abbatoir zouden laten inlopen. het paard was nooit echt gesteld op mannen,dus mocht mijn zus hem zelf naar binnen lopen.buiten had ze al afscheid genomen.eenmaal binnen gekomen kwam een andere man meteen met een groot pistool(ziet eruit als een boormachine) en schoot hem tussen de ogen.
het paard viel gelijk op links neer.

nou is dit zo rustig verlopen,totaal geen stres bij het paard en ook geen angst ,het was voor dit paard de ideale,snelle en een pijnlose dood.

optie om in te slapen kon geheel dramatisch worden omdat dit paard een hele slechte doorbloeding had en zo de fatale spuit niet goed in het lichaam/hart had kunnen aankomen.
dan had het paard misschien heel dood geleken maar kon na een half uur weer opstaan.(dit gebeurt trouwens vaker dan je denkt)

deed mijn zus het voor het geld? NEE.
60 % van het vlees is afgekeurd voor menselijke consumptie omdat het vlees een slecht doorbloeding jaren lang had gehad.ze kreeg een paar honderd gulden..

wat voor de meeste eigenaren wel erg is om te zien is dat na het schieten vrijwel meteen de halsslagader moet worden opengesneden op het paard te laten uitbloeden.(bloed stolt in een dood paard en blijft dus in het vlees).nu is mijn zus er zover bij geweest dit ook te hebben gezien,maar is nuchter als ex-slagerijmedewerkster.dood is dood.
(dat is een even erg gezicht als een ingeslapen paard dat met een heftruck/tractor nog uit stal te slepen).

ik ben wel van mening dat een in het hoofd gezonde bijv. arabier met erge hoefkatrol naar de slacht gaat op deze manier dat die misschien wel gestresd het abbatoir in loopt of zelfs ingejaagd moet worden dan deze manier van uit het lijden lossen naar mijn menig niet de aardigste manier is.

helaas mag van de wetgeving in nederland niet paarden doodgeschoten worden in hun eigen stal,alleen het inslapen met het infuus en injectie.

bij beide manieren gaat er natuurlijk ook helaas eens wat mis,dat is geheel iets anders.

want ik had het wel geweten als 1 van mijn ponys uit hun lijden verlost moet worden,ik liever de kogel heb als infuus vanuit het paard beken.

mijn ponys worden mocht het nodig zijn allen ingeslapen in hun eigen veilige box! bij het verplaatsen van mijn pony ben ik er dan maar niet bij.

WAT VINDEN JULLIE???

**Geplaatst**: 18-11-03 00:06

Geplaatst: 18-11-03 00:06

Goed dat je het zo goed uitlegt, heb ik er een betere kijk op, gelukkig heb ik nog nooit zoiets met mijn eigen paard meegemaakt, maar er komt een dag dat we er wel aan moeten geloven. Mijn zusje en ik hebben samen een paard en hebben samen ook overlegt wat er dan gaat gebeuren, hij word ingeslapen. Je hebt helemaal gelijk dat er van alles mis kan gaan, beide opties trouwens, want ik heb een naar verhaal gehoord over een paard bij de slacht, poeh..Ik vind het een prettiger idee als Gossiemijne eerst in slaap word gebracht, gewoon lekker in zijn eigen boxje of op het land, hij is al vaker gesedeert, dus ik neem aan dat het op ziets lijkt en dan de uiteindelijke spuit...Daar merkt hij dan al niets meer van. Als wij hem naar de slacht zouden brengen, is onze stress te groot, wat hij overneemt, vind het geen eerwaardig eind voor een dier.. Bah, wat een naar iets zeg.

**Geplaatst**: 18-11-03 00:32

Geplaatst: 18-11-03 00:32

Ik ben voorstander van de slager! Ik heb gruwelijke verhalen gehoord over injecties, daar wordt je gewoon misslijk van! Er is jarenlang verzwegen wat er nou daadwerkelijk binnenin het paard gebeurt als het een injectie heeft gehad (helemaal bij een jong paard) en de rest mag je zelf invullen! Ken idd ook een verhaal van een paard wat opstond na een injectie, moet er niet aan denken... Ik heb wel een pony gehad die uiteindelijk bij de slager terecht is gekomen, heb alleen niet het lef gehad om hem zelf te brengen, heb op stal afscheid genomen. Hoop dat ik nog lang niet voor dit trieste gebeuren kom te staan (ergens hoop ik dat mijn kindjes nog lang meegaan, aangezien ze 5 en 1 zijn...)

**Geplaatst**: 18-11-03 09:54

Geplaatst: 18-11-03 09:54

Ik heb toch echt een keertje een paard af laten schieten in zijn stal,het is wel al een hele tijd geleden,een jaar of 20,maar het kan soms wel hoor.

**Geplaatst**: 18-11-03 10:05

Geplaatst: 18-11-03 10:05

Ik zou die van mij ook absoluut naar de slager brengen moet ik daar ooit toe besluiten, als zoveel paarden meegemaakt die heel vredig naar de slager gingen, we hadden een keer een 25-jarige hengst, zo lang mogelijk op stal gehouden, omdat hij 3 ton had verdiend, maar het ging niet meer op het laatst. Dus naar de slager. Hij vond reizen altijd leuk en was altijd nieuwsgierig naar een nieuwe plek, dus paard helemaal blij. Op de "nieuwe" plek kreeg hij brokjes (leuk). Toen moest hij dus ook de geheel ontsmette (geen bloedlucht) ruimte in en toen kwam er een hele aardige man aan met een groot ding in zijn hand en toen.................
nou de rest weet het paard dus niet, hele mooie dood
Korte pijn is geen pijn

**Geplaatst**: 19-11-03 21:54

Geplaatst: 19-11-03 21:54

Het paard van een vriendin van mij is toen zij chronisch ziek bleek ook naar de slacht gegaan. Zelf durfde zij niet mee te gaan maar toen heeft en bekende van haar en het paard het gedaan. Geen stress voor het paard en de het gaat vrij snel. Maar goed dat paard kon nog goed op zijn benen staan bij een echt ziek paard lijkt inslapen op de plek waar hij is toch de enige optie.
Ik weet dat bij de kliniek in Utrecht ook regelmatig paarden uit hun lijden worden verlost met een schietmasker. Deze paarden zijn dan door de koliek zo erg uitgedroogd enzo dat een injectie niet meer werkt. Dit is dan de enige mogelijkheid.

**Geplaatst**: 19-11-03 22:00

Geplaatst: 19-11-03 22:00

Ik heb nog nooit een paard zien slachten maar wel koeien....nou ben ik stiekem best wel een weekhartig tiepje maar ik vond het helemaal niet zo schokkend. De dieren gaan inderdaad meteen neer en bij een goede slager die er de tijd voor neemt is het slachten volgens mij best een goede optie.

**Geplaatst**: 19-11-03 22:07

Geplaatst: 19-11-03 22:07

Ik ben deze zomer voor het eerst meegeweest toen een pony van een meisje op stal naar de slager moest. Ik ben ook mee naar binnen geweest. Het viel mij heel erg mee, ik denk dat ik met een seconde of 8 weer buiten stond met een afgespoeld halster. Iedereen moet persoonlijk voor zichzelf beslissen wat je doet als je voor de keus van slachten of een spuitje staat.
Ik zelf kies liever voor de slacht, zeker nu ik het gezien heb. Het gaat razendsnel en je hebt geen gedoe meer met ophalen enzo.

**Geplaatst**: 19-11-03 22:09

Geplaatst: 19-11-03 22:09

ik had dat verhaal al eerder gehoord dat in laten slapen eigenlijk veel pijnlijker is voor paarden dan het SCHOT....

ben zelf ook in de positie dat ik binnekort een pony af moet laten maken maar kan nog steeds niet kiezen voor het schot omdat het toch altijd zo erg klinkt..
maar fijn dat je het hier zo hebt uitgelegd

**Geplaatst**: 19-11-03 22:21

Geplaatst: 19-11-03 22:21

om de stress van de reis te voorkomen zou ik Banjer in laten slapen, mocht ik nu die beslissing moeten nemen... Banjer is niet trailermak, en erg gestressed bij reizen... dus naar de slager toe dat zou denk ik het meeste stress leveren...

Mocht het ooit toegestaan zijn om paarden in hun eigen stal af te schieten, dan weet ik nog niet wat ik zou doen....

Iig zou ik kiezen voor wat voor Banjer de minste stress op zou leveren......

**Geplaatst**: 19-11-03 23:04

Geplaatst: 19-11-03 23:04

va de zomer plots een sterft in dde stal een volbloed van 1.60m groot en de deur opennig was maar 80 cm( en de stal was achter en hoek waar je niet recht vooor raakte. Oei heo gaat dit zonder breken. wan t toen de boer der was was het 12 uur smidaags en hijwas rond 6 uur smorgens overleden.( lijkstijfheid) deze boer heeft hem er uitgehoffen zonder 1 bootje te breken en hem mooi aan het straat gelegd.

want tegen dat een boer met zijn tractor er was

**Geplaatst**: 19-11-03 23:19

Geplaatst: 19-11-03 23:19

Ik heb een maand geleden Händell laten inslapen op de kliniek (complete verhaal is via m´n profiel te vinden).
Ik vond dit heel vredig gebeuren.
Ze hadden er een speciaal plaatsje voor, hij werd eerst verdoofd en daarna gingen er 2 spuiten in.
Hij ging direct neer, maar viel gewoon zacht op het strooisel, en was meteen weg.
Hij heeft niet gevochten tegen de spuit of wat dan ook.
Ik ben nog een tijdje bij hem gebleven en daarna werd hij afgedekt met een groot zeil.
Later ben ik nog even samen met m´n man en moeder afscheid van hem wezen nemen.
De kliniek heeft verder de afvoer voor de volgende dag geregeld.
Ik vond het allemaal erg prettig gaan, alles ging zo als ik het wilde en ik kon nog gewoon bij hem tot dat hij opgehaald werd, zoals de DA zei: "al wil je vannacht om 4:00 nog komen, dan kom je gewoon".
Al met al vond ik dit een waardig afscheid voor een paard dat 14 jaar lang alles voor me gedaan heeft.

**Geplaatst**: 19-11-03 23:24

Geplaatst: 19-11-03 23:24

Ik kan me wel vinden in je verhaal hoor. Mijn vorige pony moest jammer genoeg ook afgemaakt worden. Mijn vader heeft haar zelf naar de slager gebracht en is er bijgebleven.. hij had ongeveer hetzelfde verhaal als jij, dat het zo gepiept was en dat de pony geen moment in paniek is geweest o.i.d.

**Geplaatst**: 20-11-03 00:06

Geplaatst: 20-11-03 00:06

Hoi,
bij ons op stal heeft afgelopen zomer een paard haar been gebroken en moest worden afgemaakt. Dit gebeurde ter plekke met een schot in het weiland naar ik me herinner. Dus dit kan volgens mij wel???
Naar onderwerp trouwens, maar wel goed, want ieder van ons zal het misschien toch een keer tegenkomen....
Groetjes, Jacqueline

**Geplaatst**: 20-11-03 01:06

Geplaatst: 20-11-03 01:06

Het is goed dat je dit verteld. Ik ben zelf ook hier heel erg mee bezig om uit te zoeken wat ik nou precies wil. Gringo gaat hopelijk nog een paar jaartjes mee. Maar het kan ook nog een paar maanden zijn. Hij heeft atrose en hoefcontrol. Maar ben heel erg bezig wat ik nou wil. Veel mensen hebben inderdaad verteld wat jij al zij dat je gewoon een afspraak kan maken en zonder dat ze het in de gaten gaan krijgen het al gebeurd is. Aan de andere kant is zijn vertrouwde stalletje ook fijn. Maar het schijnt toch minder prettig te zijn om in te laten slapen. Ze vallen op de grond en het duurd langer voordat het echt over is. Verdrietig

Ja het is een moeilijke beslissing. Ik hoop dat ik de eerste paar jaren nog niet er aan moet denken.

**Geplaatst**: 20-11-03 04:32

Geplaatst: 20-11-03 04:32

als ik jullie verhalen hier lees krijg ik gewoon dikke tranen (al gaat het nog zo netjes) afscheid nemen is gewoon moeilijk ik reed heel lang op een manegepony de fijnste eruit en hij moest afgemaakt worden omdat een botbreuk niet meer zou herstellen, of na lange tijd pas en een manege moet geld verdienen aan een paard dus werd ie afgemaakt, egt poedersuiker toen maja :'(

**Geplaatst**: 20-11-03 09:57

Geplaatst: 20-11-03 09:57

Als het ooit zo ver komt (ik hoop het voorlopig nog niet) dat Mander op is, dan gaat hij ook naar de slager. Mijn man gaat dan mee.

**Geplaatst**: 20-11-03 10:01

Geplaatst: 20-11-03 10:01

Mijn paard gaat niet naar de slager. Ik laat haar, als het enigzins kan, inslapen op een kliniek, anders op een weiland in buurt van stal. En dan ben ik idd een paar dagen niet op stal als ze opgehaald moet worden.

Ergens in mijn achterhoofd hoop ik dat ik deze beslissing niet hoef te maken. Dat ze gewoon een keertje gaat liggen en niet meer wakker wordt....

**Geplaatst**: 20-11-03 11:03

Geplaatst: 20-11-03 11:03

Tja meiden (en jongens?) moeilijk onderwerp hoor... Ik wordt er helemaal verdrietig van.
Bij mijn paard is feb. dit jaar zware artrose in zn rug geconstateerd, hij was pas 6 maar de enige optie die ie had was onder de pijnstillers in het land staan. En ik had niet het idee dat ik hem daar een plezier mee zou doen, plus, hoe lang hou je dat vol?
Ik heb ook hele nare verhalen gehoord over zowel slagers als inslapen, maar altijd viavia, ik weet niet wat wel en niet waar is. Toch heb ik gekozen voor de slager, het paard van een vriendin van mij was een half jaar eerder ook naar de slager gegaan (24 en chronisch ziek) en zij was daar eigenlijk heel tevreden over. Wat ik vreselijk moeilijk vond is dat je dingen zelf moet regelen, ik heb ook voor een kleine slager gekozen, ik heb ze gebeld om een afspraak te maken en die mensen waren heel vriendelijk en begripvol. Maar dat je zelf alles regelt... Net alsof je de crematie van je geliefde regelt zonder dat die al dood is.... Ik vond dat echt moeilijk. Ik ben zelf ook niet mee geweest, ik denk niet dat ik dat zou kunnen bij mn eigen paard. Een goeie vriend van me die mn paard wel vaker in de trailer had (ik heb geen rijbewijs) heeft m gebracht en is bij m gebleven tot het einde. Zo weet je ook zeker dat ie echt weg is en dat het rustig is gebeurt. Maar of de pijn ooit weg gaat?

We hopen dit allemaal niet mee te maken, maar helaas hebben paarden ook geen eeuwig leven. Het is moeilijk maar verstandig om er over na te denken wat je wilt doen als er wat gebeurt, want als er iets gebeurt is het al moeilijk genoeg.

**Geplaatst**: 20-11-03 11:49

Geplaatst: 20-11-03 11:49

Ook ik heb goede ervaringen met het slachthuis.
Geen stress, ik kon afspreken dat ik voor de grote drukte kwam met het paardje, ze namen de tijd, want ik stond natuurlijk te snikken, waren erg aardig, ik ben met haar naar binnen gelopen, geen stress, en bham, klaar was het. Je moe tje over het idee heenzetten dat het vlees voor consumptie is, maar dat is nou eenmaalzo . Daar had ik eigenlijk niet zo'n moeite mee, tot mijn verbazing.

**Geplaatst**: 20-11-03 11:54

Geplaatst: 20-11-03 11:54

ik heb mijn ouwetje thuis laten inslapen.. rustig in zijn weitje.. nou voor mij nix anders als dit! Hij is heel vredig en heel rustig zonder pijn of stress gaan slapen.. voor mij geen gaten in mijn paard! Moet er niet aan denken mijn diertje te zien liggen met een gat in zijn hoofd waar al het bloed uitgutst en dan het iedee dat ze er nog in gaan snijden.. nee never!..
Ik vind het prima als mensen hun paard naar de slager doen , maar zelf zal ik dit nooit doen.. Ik heb echt een geweldig afscheid gehad met mijn paardje hij is in mijn armen ingeslapen... hij rustig en vredig en ik ook..

**Geplaatst**: 20-11-03 12:08

Geplaatst: 20-11-03 12:08

Ik werk indirect voor een destructiebedrijf. Daardoor heb ik alle rare verhalen die er bestaan, al gehoord. Ok, op dat moment is het paard al dood, en op het moment dat je paard wordt opgehaald hoef je er niet bij te zijn natuurlijk, maar bepaalde beelden (van paard dat opgetakeld wordt) heb ik dan toch wel, ook al ben ik er dan niet bij. Plus ze liggen eerst ook nog dood langs de weg te "wachten".
Alle verhalen die ik op bokt gelezen heb over de slager... Ik weet niet of ik het zelf zou kunnen, maar het KLINKT gewoon veel vriendelijker. Op het moment van slacht is het dier weg. Een dood dier is voor mij nog steeds een dier, maar een geslacht dier... klinkt heel gek misschien, maar zo voel ik het (nu).
En als je daar dan ook nog eens de verhalen aan toevoegt van pogingen tot inslapen (die mislukken), dan maakt dat de keus een stuk makkelijker.

Helaas heb je niet altijd keus, bijvoorbeeld bij acute ziekte ofzo.

**Geplaatst**: 20-11-03 12:17

Geplaatst: 20-11-03 12:17

als m'n paard doodziek was zou ik niet met der gaan slepen en der gewoon thuis in laten slapen.
als ze iets zou hebben waardoor ze niet meer gereden kan worden en veel pijn heeft, maar nog wel zonder problemen vervoerd zou worden zou ik wel over de slager nadenken.
het mooiste zou natuurlijk zijn dat je hier niet over hoeft te beslissen en dat je paard een natuurlijke dood op de wei heeft.

ragna: wil jij aub je berichtje een x nalezen voordat je hem plaatst. het leest heel lastig zo!

**Geplaatst**: 20-11-03 13:23

Geplaatst: 20-11-03 13:23

Dit is en blijft een vreselijk moeilijk onderwerp.. Er zijn de laatste tijd al meer topics hierover geweest.. en elke lopen de rillingen over mijn rug omdat het met mijn paardje slecht gaat..
Voor allebei de manieren zijn voor en nadelen.. Het is waar je zelf 'vrede' mee kan hebben en het ligt totaal aan de situatie..
Ik zelf zou het gewoon niet kunnen om mijn paard naar de slager te brengen.. Het idee... En ja, ik weet dat het snel gebeurd is.. maar toch.. Nee, ik heb zelf besloten om dat als het zover is mijn paard te laten inslapen.. Gewoon in haar vertrouwde omgeving! Mijn paard is altijd zo gestressed als ze met de trailer weg moet.
Ook weet ik van mijn paard dat zij heel hevig reageert op medicijnen/verdovingen.. Ze geeft zich daar altijd heel erg aan toe en vecht er niet tegen..
Het liefst denk je er niet over na.. hoop je idd dat je paard op een natuurlijke manier sterft.. maar de kans dat dat gebeurt...

**Geplaatst**: 20-11-03 14:17

Geplaatst: 20-11-03 14:17

Ja het blijft moeilijk. Zelf vindt ik het echt heel erg jammer dat paarden dus niet met een schot (geweer) uit hun lijden verlost mogen worden. Als die keus er zou zijn zou het mijn optie geweest zijn. Ik heb 5 jaar terug alweer mijn merrie laten inslapen. Ook zij was een super gespannen en gestresst diertje als ze op de trailer moest of als ze in vreemde omgeving was. Ook vondt ze dierenartsen niet echt leuk, maar toch was dat ik haar (en mijn) geval de beste oplossing. Ik had het ook vooraf allemaal netjes kunnen regelen met de dierenarts praktijk. Zij hadden ook de afvoer geregeld, dus al met al heeft ze nog geen 2 uur op het erf gelegen. Daar ben ik niet bij gebleven. Wel was t zo dat zodra de spuit er in zat (oke.. t koste even wat moeite.. waarschijnlijk meer door mijn stress.. ) ze direct weg was.. ze was 21 weet niet of dat uitmaakt.. ben er toen nog wel een poosje bij gebleven.. en als is het 5 jaar geleden.. ik mis t dier nog ontzettend.. zelfs nu ik dit zit te typen voel ik alweer de tranen branden.. maar ja... het hoort er nu eenmaal bij.. ook aan goede dingen komt een eind... Mocht ik met een van mijn andere dieren weer voor zo'n beslissing komen te staan hoop ik dat de kogel mag en anders kies ik toch weer voor inslapen... Ik vindt t zelf geen fijn idee de slager.. maar dat is natuurlijk ieder voor zich...