Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-03 18:56

Hoe reageren bij schrikkerig paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-03 18:56

Mijn paardje schrikt vrij vlug. Een héél vervelende situatie, zeker omdat ik er al 3x ben afgedonderd op 3 weken tijd. Huilen

Nu elke keer als ik merk dat hij iets ziet roep ik : hé!
Nu, is dat een goeie reactie (hij reageert hier wel op ) of moet ik dit gedrag negeren. Verward

Ik heb het gevoel dat hij mij uitprobeert en dat hij gewoon iets ZOEKT om van te schrikken.HOE LOS IK DIT OP EEN PAARDVRIENDELIJKE MANIER OP?????

**Geplaatst**: 19-11-03 20:59

Geplaatst: 19-11-03 20:59

Meestal merk je wel of je paard echt schrikt of dat ie alleen aan het proberen is.. als ie echt sdhrikt moet ej hem op zijn gemak stellen.. als het doet voor de klierderig heid zul je hem zachtejes moeten straffen met een tikje of met je stem..
Hoop dat et lukt!!

**Geplaatst**: 19-11-03 21:21

Geplaatst: 19-11-03 21:21

oikes

ik zou gewoon niet reageren en je aandacht op iets totaal anders richten

als jij hé roep geef je volgens mij aan dat jij "het monster" ook hebt gezien, en als zijn leider dit ook doet moet het al wel heel eng zijn

is een confrontatie dan toch niet te mijden: zo relaxed en kordaat (ademen) er langs, en belonen!!!

succes

**Geplaatst**: 20-11-03 10:29

Geplaatst: 20-11-03 10:29

Als hij echt bang is moet je hem geruststellen. Ik heb eens op een pony gereden die aan de kletter ging als hij een grijze vuilcontainer zag.
Ik zei op een rustige toon:,,O jee, daar heb je weer zo'n enge container." Ik liet de teugels dan los hangen en liet hem aan die container snuffelen terwijl ik verder zat te kletsen over die enge container en wonder boven wonder hij dribbelde erlangs. En daarna werd het steeds minder.

Maar als hij je belazerd dan zou ik het negeren of hem streng toe spreken. Zo van:,,Doorlopen."

**Geplaatst**: 20-11-03 12:28

Geplaatst: 20-11-03 12:28

Ik zou vooral rustig blijven...
Wanneer het echt is om te klieren zou ik hem daar voor straffen door hem een tikje ofzo te geven..
Verder zou ik er niet echt op in gaan, dat is moeilijk want een schrikkerig paard kan erg irritant zijn.
Probeer vooral rustig te blijven en veel te oefenen, zijn het steeds dezelfde dingen waar hij voor schrikt dan daar steeds oefenen
nou SUCCES

**Geplaatst**: 20-11-03 21:17

Geplaatst: 20-11-03 21:17

Een schikkerig paard die zonder reden schikt voelt zich niet veilig bij zijn bereider.
Alleen zijn is in de natuur levens gevaarlijk. Je zou opgegeten kunnen worden.

Neem hem aan een lang touw. Niet aan het bit vast maken, het lieft aan het halster.

Loop voor hem en vraag door je voor hem op te stellen en je handen ligt omhoog te doen te stoppen. Doe dit een paar keer, en je zult al merken dat hij rustiger word. Nu ga je opzoek naar iets engs. Leg maar gewoon is een plastic zak in de bak. Doe precies het zelfde wat je net deed. En loop om die zak heen. Na een poosje merk je dat hij gewoon bij je blijft.

Ga steeds dichter langs de zak, totdat je paard zelf naar beneden gaat om te snuffelen.

Springt hij weg. Niet vast houden. Geef hem de ruimte om weg te kunnen. Na een paar meter zal het paard al stil staan. Gaat hij dan toch rennen. Ruk dan een keer goed, en staat hij stil belonen. Gaat dit goed dan de weg op. Of ergens heen waar hij het altijd eng vind. Gaat dit goed dan kun je weer gewoon gaan rijden. Nu weet het paard dat hij niet bang hoeft te zijn, omdat jij het niet eng vind. Hij zou dus niet zo snel meer weg springen. Durft hij ergens niet langs heen. Stap af en neem hem losjes aan de hand mee.

Is het schikken omdat hij zich niet veilig voelde. Dan zou dat nu nagenoeg over zijn.

Blijf zelf ontspannen zitten en praat over dat geen wat hij ziet. Teugels los gooien is ook goed. Het belangrijkste is dat je niet gaat spannen. En dat doe je heel snel als iets spannend word. In zulke situatie's diep door je buik adum halen en alles laten hangen.

succes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-11-03 00:18

Geplaatst door de TopicStarter : 21-11-03 00:18

Bedankt Josien.
Doet wel een beetje pijn te bedenken dat hij zich niet veilig voelt bij mij.
Ik ga zeker jouw methode proberen.
Mij lijkt het wel een beetje dat hij mij uitprobeert.
Ik heb hem nl. nog maar een maand. Toen mijn lesgeefster even overnam van mij probeerde hij ook even maar met haar ervaring stopte hij na een tweede keer en stapt hij gewoon langs die "enge" hoek.

**Geplaatst**: 21-11-03 00:55

Geplaatst: 21-11-03 00:55

IK heb ook een beetje hetzelfde en ik reageer precies hetzelfde als jou met Hé!

Als ik hem ga negeren of heel rustig tegen hem ga praten wordt het alleen maar erger en gaat hij door met uitproberen.

Ik denk dat het met elk paard weer verschilt. Kijk gewoon steeds hoe zijn reactie is. En bepaal dan zelf wat jij het beste vind.

**Geplaatst**: 21-11-03 11:38

Geplaatst: 21-11-03 11:38

ik verzeil met mijn superschrikkerige koudbloed regelmatig in situaties waarin ik zelf ook doodsbang ben:

smal weggetje, 2 brede sloten (ik kan niet zwemmen en ben panisch voor ater dat niet uit kraan komt) en er komt een enorme trekker met veebak met loeidende aanrijden......je kan geen kant op, ja de sloot in!

om te voorkomen dat ie omdraait en wegracet, moet ik de teugels strak houden, ik zit verstijfd van angst op hem en hij bleef (gelukkig) ook verstijfd van angst staan tot het ding langs was......

Ik heb er echt nachtmerries van!

Dat weggetje is de enige route om bij stal te komen, helaas.....

Nu heb ik een paard dat je kan vertrouwen voor zover je hem ziet, geef hem een vinger en hij pakt de hele hand, geef hem 5 cm meer ruimte aan de hengstenketting en je wordt wakker in de ambulance.

Zo lang hij aan een touwtje staan en gepoetst en geknuffeld wordt, is het een schatje, maar geef hem de ruimte en het loopt verkeerd af!

**Geplaatst**: 21-11-03 11:59

Geplaatst: 21-11-03 11:59

Sorry, maar dat paard is gewoon levensgevaarlijk.

**Geplaatst**: 21-11-03 12:39

Geplaatst: 21-11-03 12:39

daarom rijd ik er alleenzelf op en heb ik geen bijrijdsters meer.

er is overigens nog nooit iets ernstigs gebeurd, het ergste is dat ik mijn voet heb gebroken omdat ik zo dom was te denken dat we wel wat NH konden doen en dat ik 2 keer in de verlaten polder in de sloot heb gelegen.

Zo lang je streng en consequent optreedt, gebeurt er niets. Met die trekker met aanhanger ging het ook goed.

Maar het is zeker geen paard om meisjes van een jaar of 14 mee weg te sturen, die zich keer op keer weer aandienen om te vragen of ze op die lieve knuffel mogen rijden.

Ik zie regelmatig warmbloedjes met zadel op zonder amazone richting hun stal rennen door het verkeer of een kleiner paardje dan ik heb ergens galopperen waar ik denk dat het niet echt verstandig is.

Ik ben er pas 1 keer afgevallen en dat kwam doordat iemand anders mijn paard een klap met een zweep gaf omdat hij naar haar idee niet snel genoeg in galop aansprong. Zo lang niemand, behalve mijn instructrice en meninstructeur er zich mee bemoeit, komt het op den duur allemaal wel goed, alleen dat schrikkerige krijgen we er niet uit!

Laatst bijgewerkt door Morrie op 21-11-03 12:41, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-11-03 12:40

Geplaatst: 21-11-03 12:40

Negeren en aan het werk zetten.

**Geplaatst**: 21-11-03 12:52

Geplaatst: 21-11-03 12:52

Ik laat ze inderdaad meestal een pas of wat gaan, pak het zooitje rustig terug en rijd door alsof er niks gebeurd is......

**Geplaatst**: 21-11-03 14:30

Geplaatst: 21-11-03 14:30

Negeren, en vooral zelf heel ontspannen blijven zitten..ook al klopt je hart in de keel, bange paarden zijn vaak extra gevoelig voor signalen van de ruiter, dus is je eigen ontspanning van groot belang.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-11-03 22:34

Geplaatst door de TopicStarter : 21-11-03 22:34

Wat ik toch eigenaardig vind bij mijn paard is dat hij bv. voor een plastiek zak helemaal niet bang is, hij steekt zijn kop er zelfs in om te kijken of er nog een broodkruimel in zit!
Laatst op straat (aan de hand weliswaar) gaf hij geen kik voor een ronkende moto!
Gisteren rende hij ineens zijn stal uit voor.... ja ik weet niet wat.
Ik zou doodgraag met hem buiten gaan wandelen, maar het vertrouwen is er niet en ik wil geen risico's nemen.
Ik hoop echt dat dat komt!!

**Geplaatst**: 21-11-03 23:24

Geplaatst: 21-11-03 23:24

Als je het niet vertrouwd nooit de weg op gaan.

Kijk is om je heen. Zie je dingen liggen wat je paard eng zou kunnen vinden en wat je mee kan nemen de bak in. Neem die dingen dan gewoon de bak in.

Leuke dingen zijn dingen die ritselen, bewegen, dingen met felle kleuren.

Als je merkt dat je paard er vandoor schiet. Ga dan bij je zelf is na, hoe ben ik. Ben ik gespannen of dacht ik aan iets engs. Dat zou goed kunnen zijn dat het paard in zulke situatie's er vandoor gaat.
Hij vlucht dan eigenlijk weg voor het gevaar wat jij zag.

Maar het kan ook zijn, dat hij schikt op het moment dat je er niet met je gedachten bij het paard ben.

**Geplaatst**: 21-11-03 23:29

Geplaatst: 21-11-03 23:29

wij doen het ook wel regelmatig. Onze paarden komen weinig van het terrein af en raken daarom ook aan weinig gewend. Daarom zetten we potten, pannen, pionnen.... dekens, paraplus en zo in de bak... effe kijken en alles is okee

**Geplaatst**: 21-11-03 23:47

Geplaatst: 21-11-03 23:47

in de bak vindt ie niks eng Cool

al schiet je een geweer af naast hem, maar buiten vindt ie alles eng, een plastic zakje of blikje of paardetende kabouter (die zijn er veel de laatste dagen

)

**Geplaatst**: 21-11-03 23:58

Geplaatst: 21-11-03 23:58

ja maar jij hebt een rare.........

**Geplaatst**: 22-11-03 00:01

Geplaatst: 22-11-03 00:01

Ik heb even je profiel bekeken smurf.

Wat mij opvalt is de wat gespannen houding van jouw op moritz. Ik denk dat het bij jouw al een hele hoop scheelt als je beter in evenwicht komt. Dus been meer onder je. Bij jouw is denk ik je onder been naar achteren makkelijker dan een lang been.

Tijdens het rijden je knie naar beneden denken dan gaat je onderbeen als vanzelf.

Daarbij eerst het paard aan de hand goed onder controle hebben. Voordat je onder het zadel de weg op gaat.

**Geplaatst**: 22-11-03 01:42

Geplaatst: 22-11-03 01:42

Negeren en relaxed blijven. Als je gespannen reageert zal je paard dat overnemen.

**Geplaatst**: 22-11-03 08:06

Geplaatst: 22-11-03 08:06

Citaat:
Daarbij eerst het paard aan de hand goed onder controle hebben

met dit paard kan niemand aan de hand lopen, we fietsen altijd met hem, dat kan wel, maar lopen kost je je gewrichten van je armen en je voeten, dat is te gevaarlijk.

Ik heb hem sinds eind februari, ben er vanaf de eerste dag mee naaar buiten geweest, om hem verkeersmak te maken, want dat was hij niet.
Er is nog nooit schade aan derden toegebracht. Ik heb 10tallen Norikers zadelmak gemaakt, dus ik wist waar ik aan begon.
Het is pech dat deze erg schrikkerig is, dat is niet rastypisch.

De foto's in mijn profiel zijn van een poging tot galop, dat toen zelfs aardig ging, ik had 40 graden koorts en zwar bronchitis. Ik zal ze eens vervangen door recentere foto's dan kan je het verschil zien. Het zadel waar we daar mee reden, gleed ook erg naar links, nu rijd ik met een boomloos zadel en dat ligt stukken beter.

Ik zal eens kijken of er iemand bereid is wat foto's te maken volgende week.

Je moet les gaan geven Josien, er zijn hier in de buurt genoeg mensen die een instructeur zoeken en als jij van fotootjes op internet al zoveel aanwijzingen kan geven, kan je in het Gooi goud geld verdienen met lesgeven, er zijn meer paarden dat lesgeefsters!

**Geplaatst**: 22-11-03 11:40

Geplaatst: 22-11-03 11:40

Carinev :

Het komt op me over dat je je nog best onzeker voelt bij je paard.

Dat op zich is al een aanleiding tot schrikkerig gedrag ,
wellicht laat je teveel aan je paard over waardoor die teveel zelf op gaat letten en dingen gaat zoeken ?
Als jij echt vriendelijk maar goed duidelijk leiding geeft ,
geen twijfels hebt als "hoe zal hij gaan reageren?" maar simpelweg doorrijdt want er is niks engs.... enz. wellicht is het gedrag dan al over omdat hij jouw zelfverzekerdheid en leiding voelt.

Van wat ik nu zo lees kan het onzekerheid zijn omdat je niet genoeg de leiiding neemt , maar het kan ook uitproberen zijn , wellicht vanwege hetzelfde probleem.

Als hij kliert door een hoek oid engs te vinden dan is even een "schreeuw" nog niet eens zo'n gek idee om hem tot de orde te roepen Lachen

En als het werkt... maar met die schreeuw geef je aan :
He ! ik ben er ook nog , luister eens naar mij !

Als je nu de hele tijd zo over komt dat jij echt de bestuurder bent en weet wat goed voor hem is , dan vertoont hij dat onzekere gedrag misschien niet meer.

De meeste paarden hebben graag leiding die ze kunnen volgen ,
geeft ze rust en vertrouwen.

Laat hem zijn aandacht bij jou houden , oefen wat dingetjes waar je hem weer voor kunt prijzen dat hij zo braaf is , laat hem voor je werken en lieve woordjes + kriebeletjes verdienen.

Wie weet helpt dat al een berg !

Wees simpel en duidelijk in wat je wilt en twijfel er geen moment aan dat hij niet zal doen wat je van hem vraagt. Wat jij wilt gebeurt gewoon , zonder stress en gedoe , hij heeft maar te volgen en dan heeft hij een tevreden baasje Lachen

.

**Geplaatst**: 22-11-03 13:19

Geplaatst: 22-11-03 13:19

Citaat:
Je moet les gaan geven Josien, er zijn hier in de buurt genoeg mensen die een instructeur zoeken en als jij van fotootjes op internet al zoveel aanwijzingen kan geven, kan je in het Gooi goud geld verdienen met lesgeven, er zijn meer paarden dat lesgeefsters!

Ik geef al lessen smurf. Dit is voornamelijk met de probleem paarden en pony's.

Over die foto's in je profiel. Tja als je koorts heb, dan dan voor het eerst gaat met je paard gaat galopperen. Dan snap ik dat je niet echt ontspannen kan zitten. Scheve mond

Ik ben benieuwd naar de volgende foto's. Cheese!

Mischien een tip om hem mee te nemen met je fiets zoals je zegt. En dan proberen zo controle over zijn tempo te krijgen. Dus harder zachter enz.

Want z'n paard hou je niet tegen als hij wil. Je moet slimmer zijn dan hij. En dat is niet makkelijk.

**Geplaatst**: 22-11-03 15:16

Geplaatst: 22-11-03 15:16

het was niet de eerste keer dat ik ging galopperen hoor, ik ben, toen mijn paard nog in Brabant stond, diverse keren aan de kletter geweest met hem.

Norikers galopperen nu eenmaal niet graag in een bak met al die bochten. Ze nemen nogal ruime stappen en sprongen en een bak is gauw te klein voor ze.

Het is wederom niet echt weer om foto's te maken vandaag....

Aan de fiets heb ik altijd een hengstenketting onderlangs en een zweep voor z'n neus, zolang zijn aandacht bij mij is, is er niets aan de hand, maar als zijn aandacht ergens ander naartoe gaat, ga je ineens heel hard....maar goed, het is in de polder en er is verder geen verkeer.

Hij reageert perfect op de stem (beleerd voor de slee in Oostenrijk), maar als ie schrikt......