Bokt.nl

sfranken schreef:

MJ, leuk om te lezen dat je het springen netjes vond. Ik was namelijk niet zo tevreden. Ik heb de laatste tijd een tic dat ik teveel terug ga rijden in het parcours en dacht dat dat nu ook het geval was.

SGWuppie schreef:

MJ: balen van Os zeg! Ik zou zo 1,2,3 niet weten wat je er aan kan doen. Met Wup had ik in het begin dat hij niet door het water wilde en dat is heel veel beter geworden door hem veel beter aan het been te zetten. Met dressuur en dan vooral thuis lijkt hij best goed aan het been, maar ik word snel zelf te laks. Probeer superconsequent te zijn, zodat hij eigenlijk een beetje bang wordt voor je been, zodat je hem ALTIJD naar voren kunt krijgen, juist ook op momenten dat hij in de ankers gaat. Af en toe met wielsporen rijden werkt ook wel. Maar vooral helemaal niks meer van hem pikken.

Bento1988 schreef:

MJ: Ongelofelijk dat Os de ankers zo uitgooit. Bij de training vond ik m juist super lekker gaan, nergens in de remmen en lekker voor je uit. Eens kijken wat Michiel zegt. Ik ga met de visie van Marieke mee dat je het zou kunnen proberen met dressuur te verbeteren. Het is iig een feit dat ze bij kijkerigheid (en daar is de mijne ook goed in) ophouden vanuit de achterbenen te marcheren. Wij lokken het in de les wel eens uit bij Miel zodat ik leer hoe ik daar beter mee om kan gaan/sneller kan handelen.
Daar heb ik in mijn cross dan weer profijt van.

Lielle schreef:

MJ, heb je helemaal gemist zaterdag. Wel ontzettend balen dat Os je zo in de steek laat. Ik was er al bang voor toen ik de uitslagen zag. Ik ga met de tips van marieke (heel goed aan het been zetten in de dressuur) mee, en daarnaast wil het wel eens helpen als je echt in alles (dus ook aan de hand, met uitstappen etc) ontzettend consequent en strikt bent. Soms sluipt er toch wat gewenning in, waardoor ze ongemerkt steeds meer hun eigen willetje kunnen doordrijven. Overigens vond ik die brug niet zo simpel maar die andere twee had hij toch gewoon moeten doen.

nelis schreef:

*nog geen foto's van het l online*

*gaat teleurgetseld maar weer der kind pesten*

nelis schreef:

*nog geen foto's van het l online*

Bitwise schreef:

M_J: We zijn onlangs naar Naber-Lozeman geweest in Biddinghuizen. Die hebben nu 1 x per maand een klein oefencrossje. Dat lijkt meer de situatie zoals die in de wedstrijd hebt. Als het niet goed ging mag je mag hindernissen vaken springen. Wellicht een idee om daar een keer heen te gaan.

Lielle schreef:

MJ, ik denk dat je in de dressuur thuis juist veel meer moet werken aan het schakelen, niet alleen maar voorwaarts rijden. Heel veel kleine overgangen, en vooral eerst terug rijden naar bv bijna stap en dan weer naar voren. Als je eerst naar voren rijdt, worden ze idd vaak sterk voor.

Citaat:

INSTRUCTIES VOOR JURYLEDEN

BEOORDELING DRESSUUR ALS ONDERDEEL VAN EEN SAMENGESTELDEWEDSTRIJD.

SGW Paarden zijn niet altijd verzameld.



1. HET DOEL.

Het doel van de dressuur is de harmonische ontwikkeling van het organisme en van de natuurlijke eigenschappen van het paard. Dit heeft tot resultaat dat het paard rustig (kalm), soepel, ontspannen en buigzaam wordt en zodoende een volmaakte harmonie met zijn ruiter verwezenlijkt.
Zichtbaar worden deze ontwikkelingen door:
• de ongedwongenheid en regelmaat van de gangen;
• de harmonie, lichtheid en het gemak van de bewegingen;
• de lichtheid van de voorhand en het onderbrengen van de achterbenen, voortkomend uit een constant aanwezige drang naar voren;
• onvoorwaardelijk aannemen van het bit, waarbij geen enkele weerstand of spanning optreedt, dat wil zeggen met volledige ontspanning.

De hierboven genoemde FEI artikelen omschrijven een einddoel.
Bij de beoordeling van de S.G.W. dressuurproef moet met name nog met andere aspecten rekening worden gehouden:
• het waarderen van een proef als onderdeel van een Samengestelde Wedstrijd.
• het beoordelen van S.G.W. paarden, dus niet van dressuurpaarden.

2. HET WAARDEREN VAN DE PROEF

Een jurylid dat de dressuurproef van een S.G.W. beoordeelt, jureert de paarden in een onderdeel van de S.G.W., waarbij de behaalde punten in de verschillende onderdelen van de wedstrijd bij elkaar de uitslag bepalen. Een uitgangspunt dat het werk voor een jurylid moeilijker maakt dan het beoordelen van een individuele dressuurwedstrijd, omdat hier niet alleen de uiteindelijke volgorde de einduitslag bepaalt, maar de onderlinge puntenafstand de totaaluitslag van de wedstrijd medebepaald. Hij moet dus zeer nauwgezet differentiëren, hoeveel beter A was dan B en hoe diep Z "aan de staart bengelt". Bij een S.G.W. moet een jurylid daarom "zeer goed" met een 9 en "goed" met een 8 belonen, en "slecht" met een 2 en "zeer slecht" met een 1.

Het hanteren van een scala varierend van 7 tot 4 kan wel tot een juiste plaatsing leiden, maar bij een S.G.W. niet tot rechtvaardige verschillen, daar ieder punt gelijk is aan een aantal seconden dat in de cross langzamer of sneller wordt gereden.

3. DE BEOORDELING VAN DE PROEF

De proef moet worden beoordeeld op een wijze die past bij het karakter van de Samengestelde Wedstrijd. Men heeft hier niet met dressuur specialisten te maken maar met voor "all round" werk getrainde paarden. De bij de dressuurpaarden gewenste lichtheid, bereikt door een hoge graad van verzameling kan en mag men dus niet verwachten. Wordt die wel getoond dan moet dat natuurlijk in de waardering tot uitdrukking komen.
Eventing paarden zijn tenslotte niet op hun dressuuraanleg gekozen voor
deze sport, maar voornamelijk op juist andere kwaliteiten. Als dat beeld gedurende de gehele proef getoond wordt, moet dat beloond worden.
Een S.G.W. paard dat aan de teugel is, zich in evenwicht en regelmatig in de drie gangen met hun onderscheiden tempi beweegt en zonder spanningen overgangen kan maken, zou cijfers van 7 en daarboven moeten krijgen.

Er zijn veel voorbeelden te geven dat, zonder zijn rijkunstige opvattingen te verloochenen, een jurylid bij het beoordelen van een S.GW. proef toch een andere bolhoed opzet.
Een praktisch voorbeeld laten wij hier volgen:

Bij een S.GW. Z komt een paard binnen in galop, is recht, maakt bij de overgang naar het halthouden drie stappassen, maar blijft aan de teugel, heeft bij het halthouden de ene achtervoet 10 cm voor de andere, blijft bij de groet aan de teugel, gaat via een stappas voorwaarts in draf.

Bij een normale dressuurproef van identieke zwaarte zou men als commentaar schrijven:

"Overgangen te progressief, halt niet vierkant", en de ruiter mag blij zijn met een 6. In een S.G.W. proef zou deze oefening een 8 waard kunnen zijn, omdat niet zoals bij het dressuurpaard de overgang naar het halthouden behoeft te worden uitgevoerd door een verhoogde verzameling waarbij de achterbenen tot een halt aanzuigen, de voorhand ontlast is en de voorbenen zich haast strelend neerzetten.
De jury zal dus in zijn beoordeling moeten komen tot gerechtvaardigde verschillen tussen de deelnemers.

Citaat:

"Overgangen te progressief, halt niet vierkant", en de ruiter mag blij zijn met een 6. In een S.G.W. proef zou deze oefening een 8 waard kunnen zijn,