Inderdaad schrikken zeg! Klinkt als een hersenschudding voor M.
Ik kon ook altijd zeggen dat ik nog nooit van m'n paardje was afgevallen... Tot laatst. Was ook wel een beetje dom achteraf...
Hier komt 'Het Verhaal'
M'n paard stond op het land voor de zomer en ik was naar een manege in de buurt gereden voor les. De les was pas om 21:45 uur afgelopen, laat en vooral heel donker dus. Ik terug naar het land, door de pikdonkere polder (geen lantaarnpalen!). Stond daar opeens een hek! Eeeeeeng, dacht mijn paard. Dus ze sprong opzij. In heel hoog zacht gras. Waar ze van struikelde.... En daar lag ik.
Grappig detail: in het donker was ik tijdens de val m'n zweep kwijt geraakt, dus ik er weer op en zonder zweep verder gereden. Kwam ik de volgende dag er langs om te kijken of de zweep er nog lag... hadden ze net het gras gemaaid . Geen zweep meer dus!