Schrikkerig paard, in hoeverre aangeleerd?

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

 
 
Sall

Berichten: 6656
Geregistreerd: 20-05-03

Schrikkerig paard, in hoeverre aangeleerd?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-11-03 12:24

Mijn paard was/is een schrikkerig dier.
De ruiters die haar voor mij reden, reden op een gegeven moment alleen nog maar op een soor volte aan 1 kant van de bak.

Van mijn instructeur moest ik helemaal niet reageren op het feit dat ze keek en schrok, eigenlijk het helemaal negeren.

Ik betrapte me erop dat, ik in het begin toch automatisch meer binnenbeen vroeg en ook iets meer stelling naar binnen, op de plekken waar ze nog wel eens wilde schrikken.

Door het negeren en al in stap, lekker van achter naar voren en ook tempo wisselingen ed viel het me van de week op, dat het schrikken er al bijna niet meer is.
Zaterdag echter, toen had ik haar toch nog net niet lekker voorwaarts, en ik was gaan aandraven en toen ging ik (automatisch?) iets meer zitten 'pielen', dit resulteerde in, meer binnenbeen, en stelling vragen, (zat echt gewoon te veel te doen hoor!) En dit resulteerde inhet feit dat mevrouw meteen schrok..

Het kan toeval zijn, maar het was zo herkenbaar wat ik deed, dat ik in de lach schoot, toen het gebeurde.
ben terug gegaan naar stap, heb haar beter aan het been gekregen, waardoor ze zich van achteruit mooi recht maakte en ik daardoor haar ook mooi tussen mijn benen en op twee teugels had.
Geen gepiel meer van mij, en mijn 'pedaalemmer' is ook niet meer geschrokken...

Sorry voor het lange verhaal, maar hier de stelling:

Toeval? Of zijn wij en de paarden op den duur zo gecondtioneerd (qua actie reactie) dat we de reactie bij elkaar (kunnen) uitlokken?

Ik weet niet helemaal zeker of ik het onderwerp goed geplaatst heb...
_________________

op zoek naar bijzondere kunst? www.paulinezeij.nl


Sily

Berichten: 11491
Geregistreerd: 08-12-02
Woonplaats: Delft

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 12:54

Ik ben er idd van overtuigd dat veel schrikreacties van het paard mede veroorzaakt worden door de ruiter.

Betrap mezelf er ook weleens op dat ik meer schrik dan mijn paard.
Tegenwoordig probeer ik mijn reacties meer in toom te houden en eerst lekker echt los en ontspannen te stappen voordat ik serieus aan het werk ga.
Dit scheelt namelijk al een boel extra gepiel waar par dus idd op reageert door schrikkerig en racerig te worden.

Ik heb het gehad dat er een paar mensen aan de kant zaten te kijken, iemand gooide een kruiwagen lest leeg op de mesthoop met nogal wat lawaai.

Meteen verstrakte ik iets, en begon te kijken waar het geluid vandaan kwam.
Par daarintegen was helemaal rustig, waarom ook niet toch?
Die mensen begonnen ook gelijk te lachen.
Op dat moemnt leerde ik eigenlijk mijn paard dus gewoon dat een geluid een reden is te schrikken, al is het nog zo'n bekend geluid.

Ben ik dus mee gestopt en sindsdien gaat het veel beter met ons.

"Mag ik voor ik inslapen moet, mijn baasje nog 1 kusje geven?
Een soort laatste groet, echt, het duurt maar even!"

Sall

Berichten: 6656
Geregistreerd: 20-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-11-03 13:00

Ik denk ook wel eens, je krijgt een actie van paard en daarop volgend een reactie van ruiter.
Het is waarschijnlijk ook het natuurlijke leerproces, als je die actie-reactie maar lang genoeg hetzelfde laat zijn... Kreeg ik nu: reactie van mij - actie van haar (precies omgedraaid dus).

op zoek naar bijzondere kunst? www.paulinezeij.nl

Imago01

Berichten: 4919
Geregistreerd: 21-07-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 13:01

Ik ben van mening dat we zo geconditioneerd zijn dat we reactie kunnen uitlokken. Ik ben ook zeker van mening dat de ruiter door de africhting(sjaren) van het paard altijd dezelfde reactie van het paard krijgt.
Ik heb hier al vaker over nagedacht en kom steeds op bovenstaande stelling uit.
Ik besefte op den duur dat als ik alleen maar dácht: bij die letter ga ik in draf, ik hoefde niets te doen, maar mijn paard zat al in draf. Hier ben ik eens bewust mee gaan oefenen. Ik lette er speciaal op dat ik geen 'onbewuste' hulpen gaf. Dus, gewoon stil blijven zitten, niet je teugels verpakken, niet verkrampen en tóch draafde mijn paard aan op het moment dat ik het alleen dacht. 6e zintuig? Telepatie? Ik weet het niet maar ik hou het op een fijne interactie (in dit geval) tussen ruiter en paard.
Ook ik heb een verschrikkelijk schrikkerig paard gehad. In het begin schrok ze niet zo vaak. Maar goed, op een gegeven moment weet je dat je paard van bepaalde dingen schrikt en je verkrampt zelf al, waardoor je paard in ieder geval niet vergeet om een bepaalde (schrik)reactie te geven.
Dit merkte ik weer doordat ik later op een zeer braaf, niet schrikkerig, paard reed. Ik maakte iets mee, verkrampte in mijn houding en... het paard liep gewoon door!

Bovenstaande voorbeeldjes heb ik in diverse vormen en diverse malen meegemaakt.
Door deze ervaringen ben ik dus van mening dat een bepaalde actie hetzij vanuit de ruiter, hetzij vanuit het paard leidt tot een (aangeleerde) reactie van óf de ruiter óf het paard.

Ik denk dat je dit ook zeker van toepassing kunt verklaren in de africhting van andere dieren zoals honden etc.

Life isn't about waiting for the storm to pass...it's about learning how to dance in the rain!!!
[ITP] 25 september 1993: de dag dat ik mijn Imago kocht! [ITP] En ook Imago is op kamers in Uddel gegaan!

<3 Imago <3 R.I.P.....25-09-1990 - 19-06-2014

Kaunos

Berichten: 711
Geregistreerd: 09-02-03
Woonplaats: Meerssen

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 13:01

Klinkt voor mij ook herkenbaar! Dus toeval, ik denk het niet. Zelf ben ik nog heel hard bezig met inderdaad mijn eigen reactie op mogelijk enge dingen beheersen.


Sall

Berichten: 6656
Geregistreerd: 20-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-11-03 13:03

Oh absoluut, daarom schoot ik ook zo in de lach.
Ik werd zo met mijn neus op het feit gedrukt, dat zij door mijn actie, meteen reageerde door naar binnen te springen. en daarna gewoon door te lopen.

Maar ik schrok of verkrampte niet, maar deed eigenlijk precies wat je snel doet als je weet dat je paard het ergens eng vind. (meer binnen been en wat naar binnen stellen, al noem ik dat, bij mij wel 'pielen') Daarom was ik verbaasd dat het gebeurde, maar viel het kwartje meteen eigenlijk.
Laatst bijgewerkt door Sall op 11-11-03 13:06, in het totaal 1 keer bewerkt

op zoek naar bijzondere kunst? www.paulinezeij.nl

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 13:04

Ik ben van mening dat sommige paarden van zichzelf vrij schrikachtig zijn.

Maar ook dat er paarden zijn die door een schrikachtige ruiter zo zijn gemaakt.

Zet je een nuchtere ruiter op een schrikachtig paard, zal het zeker verminderen, maar weg gaan nooit.
Een stukje karakter blijf je houden.

Zet je dan de schrikachtige ruiter op een schrikachtig paard, wil je helemaal niet weten wat er gebeurt. Haha!

Imago01

Berichten: 4919
Geregistreerd: 21-07-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 13:10

runningkawa schreef:
Ik ben van mening dat sommige paarden van zichzelf vrij schrikachtig zijn.

Maar ook dat er paarden zijn die door een schrikachtige ruiter zo zijn gemaakt.

Zet je een nuchtere ruiter op een schrikachtig paard, zal het zeker verminderen, maar weg gaan nooit.
Een stukje karakter blijf je houden.

Zet je dan de schrikachtige ruiter op een schrikachtig paard, wil je helemaal niet weten wat er gebeurt. Haha!


Helemaal met je eens. Spreek uit eigen ervaring. Had een paard, verschrikkelijk kijkerig en schrikkerig. Daardoor werd onze communicatie alleen maar slechter, niet veel beter. Ik heb haar verkocht en zie haar dagelijks. De huidige eigenaresse is absoluut niet bang, maar het paard is nog steeds kijkerig en schrikkerig. De huidige baas kan het misschien beter van zich af zetten en doorrijden alsof er niets aan de hand is, maar het paard is nog precies hetzelfde!

Life isn't about waiting for the storm to pass...it's about learning how to dance in the rain!!!
[ITP] 25 september 1993: de dag dat ik mijn Imago kocht! [ITP] En ook Imago is op kamers in Uddel gegaan!

<3 Imago <3 R.I.P.....25-09-1990 - 19-06-2014

Sall

Berichten: 6656
Geregistreerd: 20-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-11-03 13:10

runningkawa schreef:
Ik ben van mening dat sommige paarden van zichzelf vrij schrikachtig zijn.

Maar ook dat er paarden zijn die door een schrikachtige ruiter zo zijn gemaakt.

Zet je een nuchtere ruiter op een schrikachtig paard, zal het zeker verminderen, maar weg gaan nooit.
Een stukje karakter blijf je houden.

Zet je dan de schrikachtige ruiter op een schrikachtig paard, wil je helemaal niet weten wat er gebeurt. Haha!


Het zal er idd nooit helemaal uitgaan, ze zal waarschijnlijk nooit zo'n 'koele' als mijn pony worden.
Maar ik zie zo'n verandering in haar gedrag, met omgang en met rijden, veel relaxter geworden.
Krijg het ook van veel mensen te horen.
Nou denk ik niet dat dit alleen door mij komt, maar het helpt wel dat ze nu door 1 ruiter gereden word en dat ik een redelijk relaxed ben met rijden en in de omgang.
Idd met de vorige ruiter, werd het steeds erger, ook qua omgang elke keer hangen en ook zwiepen met haar staart.
Nu heb ik moeite om haar 'wakker' op de foto te zetten.. Knipoog

Niet dat ik nou, zo'n topper ben, maar de ene combinatie klikt nou eenmaal beter dan de andere.

op zoek naar bijzondere kunst? www.paulinezeij.nl

grassie

Berichten: 4856
Geregistreerd: 13-12-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 13:12

Het ene paard schrikt gewoon sneller dan de ander, maar de ruiter heeft daar denk ik zeker ook invloed op .
Mijn paard kan ook vrij goed "schrikken", meestal meer als poging om onder het werk uit te komen dan om wat anders. De laatste tijd is dat best veel minder geworden en daar ben ik heel blij om.

Ik zat een poosje terug een keertje op het paard van een stalgenoot wat ook meteen begon te zeiken op een bepaald punt in de bak. Stalgenoot (die aan het kijken was) riep 'ja, daar wil ze nooit langs en krijg je haar ook niet nagevelijk hoor!'. Ja, als je zo gaat denken en op dat punt elke keer toestaat dat het paard op alles let behalve op jou , dan wordt het ook alleen maar erger Knipoog. Nadat ik een aantal keren gewoon concequent langs de plek was gereden, was het zo goed als over.

Maar volgens mij krijg je bij een kijkerig paard het schrikken er nooit helemaal uit, Grassie blijft het toch altijd nog wel eens proberen Knipoog.

Het kan me niet schelen als mijn manieren je niet aanstaan. Ze staan mij ook niet aan. Ze zijn nogal slecht.
Tijdens lange winteravonden treur ik erom. ~Humphrey Bogart

Morrie

Berichten: 22299
Geregistreerd: 08-07-03
Woonplaats: 't Gooi

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 14:29

ik heb een Noriker, dat ras staat bekend als "koel in de kop", toen ik hem kocht in Oostenrijk zei die man van het stamboek dat Moritz "etwas scheuerlich" was, ik niet nagevraagd wat hij bedoelde , toen ik de 1e keer buiten ging rijden wist ik het: schrikachtig en niet zo'n klein beetje ook!
Hij schrikt heel heftig, met heel zijn lompe lijf en niet alleen bij mij, bij iedereen die er op zit......

Het hoort absoluut niet bij het ras, Moritz is geboren in de dierentuin van Schönbrunn, daarna naareen landbouwschool verhuisd, ik weet dus waar hij vandaan komt en hij is vanaf zijn geboorte "scheuerlich" geweest en ik denk dat het er nooit uit gaat.

Het ging heel lang redelijk goed, tot zondag, toen begon hij weer net zoals ik hem pas had Huilen en ik ben al niet zo'n held meer Scheve mond

Kleintje

Berichten: 5763
Geregistreerd: 08-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 14:37

Veel ruiters stoppen zelf met ademhalen als het paard schrikt. Ze doen dit als het paard al schrikt of wanneer ze zelf denken dat iets eng zou kunnen zijn.
Ze houden even hun ademhaling in (adem stokt in de keel), en zonder dat je het echt merkt hou je je buikspieren vast, en verstijf je iets in je lichaam. Een paard voelt dit. Die merkt gelijk... "oeh, als zij stopt met ademen of verstijft dan moet het wel heel eng zijn".
Op die manier maak je de ''spoken" die er zitten veel groter en enger.
Je moet dus blijven ademhalen, ademhalen tot in je tenen en dan merk je dat het wel gaat.

Wij mutsen zijn vaak heel erg gesloten....
Het is maar hoe je het opvat...

Ik wil graag even de groeten doen aan iedereen die dit leest!

kippie17
Berichten: 1043
Geregistreerd: 16-02-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 14:46

Kleintje schreef:
Je moet dus blijven ademhalen, ademhalen tot in je tenen en dan merk je dat het wel gaat.


Helemaal mee eens, dit werkt voor de ruiter supergoed..Bij ons kwamen de afgelopen weken allemaal rammelende vrachtwagens langs de bak..eerst schrok ik zelf..zij niet. De keren daarna gewoon rustig door blijven ademen..En nu heb ik haar zelfs ambulanceproof verklaard!

Morrie

Berichten: 22299
Geregistreerd: 08-07-03
Woonplaats: 't Gooi

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 15:00

als ik al die tijd dat Morrie staat te spoken mijn adem in zou moeten houden........zou ik hier niet meer zitten te typen Haha! Hij staat ergens wel eens een stief kwartiertje te klooien namelijk......

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 15:03

Denk al, wat zie je er soms toch paars uit Tong uitsteken
Blij dat ik nu weet waarom Knipoog

Kleintje

Berichten: 5763
Geregistreerd: 08-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 15:04

Smurf... er is een verschil tussen schrikkerige paarden of mensen die hun paarden aan het schrikken maken. Het is vooral bij mensen die hun paarden aan het schrikken maken. Maar let er eens goed op. Waarschijnlijk zal jij bij de eerste staakpoging ook even je adem inhouden. Gewoon een menselijke reactie. Net zoals vaak handen omhoog gaan als een paard er vandoor gaat.

Wij mutsen zijn vaak heel erg gesloten....
Het is maar hoe je het opvat...

Ik wil graag even de groeten doen aan iedereen die dit leest!

Cassidy

Berichten: 75551
Geregistreerd: 08-08-01
Woonplaats: Purmerend

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 15:06

Als wij schrikken verstijven wij...
Een goede remedie tegen verstijven: gaan gapen...dan kun je namelijk niet gespannen blijven zitten.
Ik heb het namelijk ook: ben niet zo'n held buiten na een ernstig ongeluk, en rij op een paard die waarschijnlijk tot haar vierde geen ligfiets of skeeler heeft gezien. Is een superkoel paard in de bak, gaat ze naar buiten is alles eng. Maar bij haar denk ik dat het er wel uit te krijgen is als ik het vaak genoeg zou doen....

Je suis Charlie.

Morrie

Berichten: 22299
Geregistreerd: 08-07-03
Woonplaats: 't Gooi

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 15:07

ik ga er zo naartoe, dan zal ik er eens op letten, mijn vroegere instructeur (wel van heeeeeeeeel lang geleden hoor) riep altijd:

doorademen dames....... Knipoog

Ik heb gewooneen schrikachtig paard, iemand zei laatst: je hebt een Arabier in cadeauverpakking....... Haha! , maar wel eenjte van 650 kilo en een enorme onderhals Boos! en sterk...... je wilt het niet eens weten....

ikke .... paars.... Kawa, hoe kom je erbij Schijnheilig

Kleintje

Berichten: 5763
Geregistreerd: 08-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 15:08

Inderdaad Cassidy... gapen. Of gaan kauwen.
Vaak reageren paarden op zulke kleine menselijke dingen.
Ander voorbeeld... als je paard wat stug is en niet door de kaken heen te krijgen is... let dan eens op jezelf. Vaak zit je er dan op met een droge mond doordat je zelf je kaken vastzet. Je kauwt niet, je slikt niet.
Slik dan zelf eens een paar keer, dan ontspan je je kaken en voila... het paard is vaak veel fijner te rijden.

Wij mutsen zijn vaak heel erg gesloten....
Het is maar hoe je het opvat...

Ik wil graag even de groeten doen aan iedereen die dit leest!

ingeo
Berichten: 2137
Geregistreerd: 05-07-03
Woonplaats: lokeren,belgie

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 16:37

sluit me bij al het voorgaande aan, dat we een paard soms conditionneren tot schrikken.
jammer genoeg gebeurt ook het tegenovergestelde: ik was vroeger altijd een cool paard gewend, schrok nergens van, dus ik ook heel relaxed. nu heb ik ook een angsthaas (buiten), en ik reageer al lekker mee......dacht vroeger ook veel simpeler, zo van 'je moet je ook niet op voorhand vanalles gaan inbeelden!'
maar als het dan enkele keren niet bij inbeelding blijft, en er gebeurt echt iets waar je zelf (lichamelijk of mentaal) niet goed van bent, dan is dat pure relaxte gewoon niet meer haalbaar.
ik probeer er erg op te letten om niks met teugels of benen door te geven, maar ja, idd, je ademhaling en nog zoveel meer dingen verraden je ook.... Scheve mond

Lielle

Berichten: 66251
Geregistreerd: 12-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 16:45

Randy01"]
[quote="runningkawa schreef:
Ik ben van mening dat sommige paarden van zichzelf vrij schrikachtig zijn.

Maar ook dat er paarden zijn die door een schrikachtige ruiter zo zijn gemaakt.

Zet je een nuchtere ruiter op een schrikachtig paard, zal het zeker verminderen, maar weg gaan nooit.
Een stukje karakter blijf je houden.

Zet je dan de schrikachtige ruiter op een schrikachtig paard, wil je helemaal niet weten wat er gebeurt. Haha!


Helemaal met je eens. Spreek uit eigen ervaring. Had een paard, verschrikkelijk kijkerig en schrikkerig. Daardoor werd onze communicatie alleen maar slechter, niet veel beter. Ik heb haar verkocht en zie haar dagelijks. De huidige eigenaresse is absoluut niet bang, maar het paard is nog steeds kijkerig en schrikkerig. De huidige baas kan het misschien beter van zich af zetten en doorrijden alsof er niets aan de hand is, maar het paard is nog precies hetzelfde!
[/quote]
toch heb ik zo'n nerveus en schrikachtig exemplaar dat inmiddels een heel stuk kalmer is en door een grote berg vertrouwen vrijwel altijd kalm blijft. Hij loopt zelfs sgw Knipoog

Mist

Berichten: 9453
Geregistreerd: 17-02-03
Woonplaats: noord brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 17:48

Heel erg herkenbaar dit topic !
Toen mijn zus ging studeren heb ik een verzorgster gezocht voor haar pony (ik had er zelf al 2) en die had altijd moeite met spoorwegovergangen. Maar als ik het dan probeerde (gewoon met los teugeltje) dan keek ze er niet eens naar. Die verzorgster anticipeerde gewoon dat ze er niet over zou gaan, pakte haar teugels altijd wat korter en ja, dan stond ze geworteld voor de spoorweg !

Wat Randy zegt over feitelijk zo'n band hebben met je paard dat die weet wat je wil doen voordat je de hulpen geeft, herken ik ook, bij mijn veulentje dat ik zelf ingereden heb. Mijn instructeur klaagde daar altijd over, je kan haar niet verassen! ze weet altijd wat je gaat doen.

En dan is er schrikken en schrikken (even over dat zelfde "veulentje" van nu 16 jaar) het is een verschrikkelijk dominant paard. Zodra er iets vreemds is wil ze daar gewoonlijk naar toe stormen (vooral duidelijk in de wei) Het is eens voorgekomen dat er een luchtballon landde bij een van onze buren, ik was net op de terugweg van een buitenrit. Mijn moeder had het ook gezien en was al onderweg (met de gedachte dat ik wel probelemen zou hebben- die dingen zijn GROOT VAN DICHTBIJ!!) maar nee hoor, ze liep er zo op af. Ik ben op 30m afstand van dat ding geweest.
Maar staat er ergens een auto geparkeerd waar hij niet hoort te staan (zoals midden in het bos) dan breekt de hel los. Of een hond in een geparkeerde auto (dat hoort niet Knipoog ) Koeien, ook zoiets, levensgevaarlijke beesten met slagtanden Clown , maar tractoren, combiners (je weet wel die hele grote oogstdingen) of vrachtwagens, ze knippert nog niet met haar ogen.
Of zoals vandaag, een van mijn buren had een grote aanhanger met tentzeil in de straat geparkeerd en stond daar zelf bij te rommelen....nou nou, dat was eng (stond voor de wei....daar hoort niets te staan) ik wilde net een buitenrit maken dus moest er voorbij. Mijn buurman maakte een grapje en zei "hij ruikt vast de koffie Haha! " voegde daad bij woord en liet mijn paard zijn kop koffie ruiken... die knol ruikt, geeft een bok met bolle rug (mijn lange teugeltjes theorie Bloos ) en snuift zo hard dat het snot in de koffie terecht kwam Lachen .....teon werd ik een beetje boos.. en moest ze er toch langs.

pmarena

Berichten: 47935
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 20:23

Een ruiter die al een reactie geeft door aan te voelen komen "onee hij gaat schrikken" kan natuurlijk zeker wel het paard even helpen om vooral maar niet te vergeten te schrikken , hihihi.

Omdat Rena ook nogal een hittepitterige scheitlijster is die van alles zeer veradcht vindt en alles in de gaten moet houden , ben ik altijd alert.

Omdat zij alles in de gaten wil houden , ziet ze de helft niet ,
da's altijd wel grappig.

Ze MOET bvb. een boertje tussen de spruiten een honderd meter verderop in het oog houden , maar ziet dan niet dat er 5 meter voor haar aan de andere kant een reiger klaar staat om weg te vliegen.... dus tja ik let altijd op en zie dingen 9 van de 10 keer eerder dan haar...

Ik weet dan ook heel goed waar zij van gaat schrikken.
En natuurlijk bereid je je daar op voor zodat ze niet ineens midden op de weg springt van schrik.

Maar ik ben niet bang voor haar reacties , en ik merk ook nooit dat ze schrikt of angst heeft doordat ik het van haar verwacht.

Eerder andersom.

Als ik vantevoren verwacht dat zij "bang" zal zijn van een zeer verdachte hoop grof vuil langs de weg , dan stuur ik haar er met een wat steviger aangelegd been en teugel langs zodat ze niet (teveel) gaat uitwijken.

Of ik laat haar even stilstaan en zeg "let op" voordat die reiger opvliegt Haha! .

Dat geeft haar juist rust , dat ik wel oplet , het gezien heb , en dus blijkbaar heb besloten dat het niet eng of bedreigend is want ik stuur haar er dicht langs.

Als zij iets eng vindt dan heb ik er toch scheit aan hoor ,
ik ben te eigenwijs om haar haar zin daarin te geven *LOL* .

We keren niet om , gaan niet rennen , niet ervoor vluchten.
We blijven gewoon staan als het al te eng is , totdat ze er netjes langs gaat of er even aan snuffelt.

Of we gaan er gewoon langs zonder gedoe.

Ik krijg toch wel mijn zin , zonder stress ofzo.

De enige momenten dat ik WEL een echte schrikreactie heb ,
is als Rena zo overdreven en onverwachts schrikt.

Dan schrik ik dus niet van een sitautie waar zij op zal reageren ,
maar puur al van haar stomme gedoe.

Bvb. ineens opzij springen voor niks , of een al dan niet denkbeeldig konijntje dat ineens in de bosjes kraakt.

Dan schrik ik wel even van haar hartaanval-beweging Tong uitsteken

"jeezus Rena , moet dat ?! Bloos! ...pffft . " Clown

Fleury

Berichten: 5460
Geregistreerd: 29-05-02
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-11-03 20:39

Ik heb vandaag ook weer op mijn verzorgpony buiten gereden, wel met zijn 2en dan. Dit was ongeveer de 5e keer buiten rijden voor haar maar ze kan nog zeker voor veel dingen schrikken, best logisch eigenlijk voor zo weinig ervaring. Ze doet het opzich best goed maar toch merk ik bij mezelf op dat ik te gespannen zit en te krampachtig. Ik wil ook het liefste aan lang teugeltje rijden alleen dan gaat ze 1 al het gras eten wat onder haar ligt en 2 kan ze er wel elk moment vandoor gaan.

Sully Mijn eerste eigen 2 jarige haflinger sinds 24 juli 2021 <3
Vera Alweer 6 jaar mijn liefste verzorgpony <3 M1+3 <3
[ITP] Ons laatste wedstrijdweekendje weg! Nu M1 :)

Farjen

Berichten: 7926
Geregistreerd: 20-07-03
Woonplaats: Oost-Vlaanderen, België

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-11-03 21:27

Bij ons op stal rijd de staleigenaar soms met zijn tractor. En als die naar vooraan het erf wil komen, moet hij door de piste (buitenpiste). Goh de eerste paar keren, ging Camble er als een gek vandoor.. en nu kan ik er gewoon naast rijden. Camble had ook in het begin de neiging in één hoek van de piste te schrikken (daar waar mensen naar binnen en buiten komen uit de stallen voor naar de weides te gaan) en schrikte ze van die mensen, maar in het begin was het gewoon grote aanstellerij, er was niets te zien, en ze ging er in een lekker galopje er even vandoor.. Ik negeerde het dan maar reed dan een paar keer opzettelijk meer een volte in die hoek. Bij de tractor hetzelfde, en paar keer belonen.

Nu moest ik gisteren een paard uitstappen, gewoon stappen met een lange teugel. Nu kwam er iemand toe met zijn fiets, ging hij er vandoor (maar voor een paar passen). Ik vond dit eigenlijk wel goed, want bij de eigenaar zie ik hem soms wel eens rechtstaan (niet erg hoog) als er iemand komt aangefietst of hij hoort iets vallen.

Oja een hele lange tijd geleden toen ik nog naar de manege ging, moesten we per beurt galoperen. Lijkt nogal simpel maar de paarden daar galoperen alleen in groep normaal in de lessen. Nu ging het meisje voor mij bijna vertrekken, en ik zette die pony helemaal vast en gevolg, hij werd helemaal lastig, ik had het door dat ik me te druk maakte, en gaf weer wat teugel.. Het beestje liep zo ontspannen als iets.
Het paard word (meestal) druk door de ruiter


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 bezoekers