Geplaatst Dat was woensdagavond in ieder geval zo, hij ging buiten spelen en ging rond een uur of 19.00 's avonds naar buiten, normaal gaat hij om die tijd juist naar binnen omdat hij 's avonds anders niet meer naar binnen wil en gaat lopen donderjagen buiten.
Mijn vader liet hem naar buiten omdat hij zo graag eruit wilde. Patricia en ik waren vlak daarvoor naar de manege vertrokken, normaal gesproken stond hij ons dan in de straat al op te wachten om dan met ons mee naar binnen te gaan maar hij was niet buiten, althans dat dacht ik. Dus toen ik binnen was ging ik er eigenlijk al vanuit dat Gizmo ook al naar binnen was gevlucht.
Maar toen ik hem wilde pakken thuis kon ik hem nergens meer vinden, mijn vader was in de veronderstelling dat hij dan nog buiten liep en dus heeft mijn moeder bij haar slaapkamerraam gestaan en gefloten en met brokjes gerammeld. Het was die avond ook behoorlijk koud buiten en als Gizmo ergens een hekel aan heeft dan is het wel kou. Hij is dan nooit langer dan een uurtje buiten, maar nee...hij kwam niet.
Dan moet hij maar een nachtje buiten blijven dachten wij, en het slaapkamerraam van mijn ouders heeft de hele nacht open gestaan zodat hij de hele nacht nog naar binnen kon.
Maar de volgende morgen toen ik me klaar maakte om naar mijn werk te gaan was hij, tja...je raad het al...er nog steeds niet. Hij stond niet voor de voor- of achterdeur en op roepen en rammelen met eten kwam hij ook niet af, zulke seintjes had hij echt nog nooit genegeerd dus ik was al bang dat hij (te) ver weg was gelopen en was inmiddels ook al behoorlijk ongerust.
Ik ging samen met Patries (xxPatriciaxx) naar het werk en keek nog even een paar keer achterom en onder de auto's maar zonder succes. Mijn moeder zou op zoek gaan en zou mij meteen bellen als ze hem had.
Ik zat op mijn werk dus echt te wachten op een telefoontje maar die kwam niet, ik kreeg dus al een voorgevoel dat er iets mis was dus om 13.00 uur heb ik naar huis gebeld en toen wist mijn moeder te vertellen dat ze 's morgens de containers had buitengezet en zag toen nog niets, daarna ging ze nog even in de straat kijken en keek ze recht in de oogjes van onze Gizmo die languit onder de bosjes lag in een tuin 2 huizen verderop maar bewoog niet! Toen heeft mijn moeder hem opgepakt en mee naar binnen genomen, Gizmo had aan zijn rechterzijde een kapot hoofd, waarschijnlijk aangereden door een auto. Dan moet iemand hem in de tuin gelegd hebben of hij moet er zelf heengestrompeld zijn en wie weet hoe lang hij daar in kou gelegen heeft.
Mijn moeder heeft bij de mensen waar hij lag aangebeld maar zij wisten als dat hij er lag en hadden de dierenambulance al gebeld, onze 'buren' waren in de veronderstelling dat dit niet onze kat was omdat hij er liggend veel dikker uitziet als dat hij loopt en hadden geen idee van wie hij kon zijn. Bij de ambulance dachten ze dat het een vrij jonge kat was (5-6 jr) omdat zijn gebit nog zo goed was maar nee, in februari zou hij 10 jaar worden.
Over een krap halfuurtje van nu wordt hij gecremeerd in Voorburg en ik zit nu weer op mijn werk, vanochtend heb ik hem nog gedag gezegd en een plukje haar afgeknipt en ik moet mij weer volledig op het werk concentreren maar dat lukt niet echt.
Het is nu voor het eerst in mijn 22-jarig bestaan dat ik geen kat meer in huis heb, het is wel wennen hoor!
Gelukkig hebben we de foto's nog...
Liefs van Jessica.
heel veel sterkte!!!! 
ik vrees dat ie dood is, misschien door een auto, of door die smerige kattenmoordenaar hier in de buurt 
)
