Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-10-03 13:47

De kat is terug en het is een nachtmerrie

Geplaatst door de TopicStarter : 31-10-03 13:47

Mijn vorige week aangereden rooie knuffelkat [naam verwijderd] is weer thuis van het dierenziekenhuis. Hij is daar geopereerd aan zijn nare open fractuur, die hij opliep tijdens een botsing met de auto van de buren. Met een grote wond aan zijn pootje en een kap op zijn kop moet hij nu 6 tot 8 weken vertoeven in een box/bench.

Hij wil alleen maar UIT die box, en hij drinkt niet, hij eet wel, maar hij heeft al 24 uur geen ontlasting. Verder wipt ie zodra die ook maar een kleine kans heeft die kap van zijn kop en gaat dan als een bezetene op die wond om slikken.
Er zat nog steeds wel een gat van de wond, maar ik vind het zo'n naar gezicht, en nu is het ook nog de bedoeling dat ik op het hele pootje, inclusief gat/wond Calendula-emulsie aan breng.

HEt is EEN GROTE NACHTMERRIE Verdrietig

Ik trek dit niet. Ik kan er niet van slapen, ik kan er niet van eten. Ik denk de hele dag alleen maar '[naam verwijderd]', en heb vervolgens een knoop in mijn maag, omdat ik wel hoop dat het nog goed gaat komen, maar ik heb er zo'n slecht gevoel bij.....

Vragen malen door mijn hoofd. Zou hij niet beter af zijn met een amputatie, zou hij niet beter slaapmiddelen moeten krijgen, zou hij niet een infectie oplopen bij ons thuis.
Die operatie heeft ons, slik, 1250 euro gekost, en nog steeds houd ik mijn hart vast of we niet volgende week alsnog over moeten gaan tot een tweed operatie. Dat trek ik emotioneel niet, maar financieel ook niet. Het gaat nu al veel te gek....

Nou goed, vanmiddag om 16.00 uur ga ik terug met [naam verwijderd] naar zijn DA. En daar houd die man hem maar voorlopig. Ik ben duidelijk niet het verpleegsterstype; ik voel me zo akelig hieronder, ik heb absoluut NIET het gevoel dat thuiszijn het allerbest voor [naam verwijderd] is, hij is zooo onrustig, hij wil eruit, hij wil die kap af, hij wil weglopen.
Doemscenarios maken me gek.

Sorry voor lang verhaal, moest ook eens depri-geluiden spuien....
Arme [naam verwijderd].

**Geplaatst**: 31-10-03 13:52

Geplaatst: 31-10-03 13:52

Ach arme dennis..en arme jij. Verdrietig

Goede hoop houden joh! Positief denken tjakka! Ach gut

Ik snap dat je je ellendig voelt zou ik ook hebben hoor. Maar voor je het weet is het voorbij en huppelt je mannetje weer in het rond. Veel succes! Lachen

**Geplaatst**: 31-10-03 13:56

Geplaatst: 31-10-03 13:56

Dennis is duidelijk niet het type dat graag verpleegd wordt...

Enorm lastig, want het moet nu wel! Het is voor zijn eigen bestwil, maar dat snapt ie uiteraard niet. Hij zal zich ook niet happy voelen, zo te horen.
Kun je die kap niet aan zijn halsband vastmaken? Want aan die wond likken is ook niet zo bevorderlijk... Scheve mond

En als jij daarna weer een operatie moet betalen... Volgens mij is "dwangverpleging" hier de enige oplossing! Kan niemand anders een paar keer het smeren van de zalf van je overnemen?
Sterke in ieder geval... dit is echt heel vervelend. Ach gut

**Geplaatst**: 31-10-03 13:56

Geplaatst: 31-10-03 13:56

Oeiiii dat klinkt niet best... Scheve mond

Dan denk je dat je alles voor hem hebt gedaan door hem te laten opereren en ter observatie nog een tijdje hebt laten blijven, maar dan gaat het thuis nog lang niet lekker...Ja wat is wijsheid in dat geval, het is rot om te zien dat Dennis zich helemaal niet happy voelt en dat heeft zijn uitwerking ook weer op jou. Ben benieuwd wat de DA er van zegt.
Bah dit is echt de mindere kant van het hebben van dieren, sterkte!

**Geplaatst**: 31-10-03 14:03

Geplaatst: 31-10-03 14:03

Het klinkt banketstaaf, maar zo is het niet bedoeld: Verman je! ~~}> Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

Als ik jouw verhaal zo lees, denk ik dat Dennis het best gaat redden.

Die kap zit waarschijnlijk te los, anders zou hij hem niet af kunnen krijgen. Niet drinken? Als hij blikvoer krijgt, krijgt hij al veel vocht binnen. Anders kun je eens koolvis koken en mèt kookvocht aan hem geven. Voor het niet poepen, kun je wat zonnebloemolie door z'n eten doen. Bloos

Ik weet niet of Dennis moeilijk doet met zalven, maar anders moet je hem stevig in een badlaken wikkelen en alleen die ene poot eruit laten steken.

Ik heb ooit een kitten (!) 3 weken hokrust moeten geven na een operatie (gebroken dijbeen). Leuk is het niet, maar als je het niet doet, breng je de genezing en dus (de kwaliteit van) zijn leven in gevaar.

Als Dennis van knuffelen houdt, mag je hem er best uit laten en bij je op schoot houden, maar zeker niet teveel laten bewegen. Meestal geven ze het binnen een paar dagen op en proberen ze niet meer zo hard uit die kooi te komen.

Meid, zet 'm op en laat je niet op kop zitten door die rooie rakker Haha!

=^.,.^=

**Geplaatst**: 31-10-03 14:04

Geplaatst: 31-10-03 14:04

Kun je niet iets homeopatisch geven zodat ie rustiger wordt?

Die kap is een probleem, ik hoop dat de DA een oplossing voor je heeft.

Succes en nog niet opgeven hoor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-10-03 14:23

Geplaatst door de TopicStarter : 31-10-03 14:23

Hier de link naar wat er met [naam verwijderd] is gebeurd vorige week... [VvdD] Mijn rode kater aangereden...

Gut, ik zit er zo door. Ik heb dit weekend iets wat mijn hele dag in beslag gaat nemen, en waar ik totaal niet onder uit kan komen. Ik moet [naam verwijderd] de hele zaterdag alleen laten. Maar daar voel ik me allerminst plezierig bij , ik word al misselijk als ik eraan denk.

Die kap hebben we met een touwtje belachelijk strak rodn zijn nekje zitten. Hij kan nog janken en ademhalen, dus niet te strak. Maar hij krijgt hem niet meer af. [naam verwijderd] krijgt nog pijnstillers/ontstekingsremmers en een antibioticum-kuur.
Het is gewoon een heel akelig gezicht, en ik heb geen referentiekader of het nu zoals verwacht gaat, of dat er toch een tegenslag te zien is. ER zit een gat, en ik kan bot en metaal zien. Bij navraag bleek dat wel toelaatbaar, maar toch...hij was zo wild gisteravond met die kap...hij viel contant om in zijn gevecht om van dat ding af te geraken. En voor mijn gevoel stond hij gisteren wel op dat pootje en vandaag niet meer. Maar dat kan ook mijn wrede brein zijn dat weer voor onnodige paniek zorgt. Het is af en toe zo moeilijk om je eigen donkere kamertje in bedwang te houden...

Ik denk dat het beter is dat [naam verwijderd] nog maar een tijdje bij vakmensen is. Ik zie op het moment alles aan voor een potentiele ontsteking Scheve mond

, en een ontsteking betekent...einde pootje.
Het gekke is, dat pootje kan me niet eens zoveel schelen. Ik wil dat die kat zo snel mogelijk weer wat beter is. Dan maar met drie pootjes... een zo kort mogelijke lijdensweg heb ik besteld, maar het ziet er zo heel anders uit....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-10-03 19:07

Geplaatst door de TopicStarter : 31-10-03 19:07

Update:

[naam verwijderd] ligt weer in het ziekenhuis. Hij heeft de hele mooie kunstpees die de dierenarts had aangebracht poeskundig verwijderd, en nu heeft het gewricht dus geen steun meer aan 1 kant. Gevolg: gat scheurde uit, werd groter en groter. Arme poes... Verdrietig

zonde van het kunstwerk dat de DA er met zoveel precisie in had geknoopt, maar vooral toch, arme poes....

Helaas Pindakaas, nu gaat [naam verwijderd] de 'grove' methode krijgen, dus hij moet weer geopereerd worden. De dierenarts gaat nu pennen in zijn gewrichtje zetten, waarmee hij het gewricht dus verstijfd. [naam verwijderd] kan zijn 'sprong' dan niet meer bewegen. Hopelijk kunnen de pennen er later weer uit, maar de kans bestaat ook dat ze permanent zijn, afhankelijk van hoe ernstig de botjes eronder beschadigd zijn.
Nou ja, en als dat niet goed gaat...dan rest amputatie Scheve mond

.
De kat zal weer gezond worden, met of zonder pootje. Mijn beurs zal ook tijd nodig hebben om te genezen van deze aanslag, maar zo rond januari 2004 zal in ieder geval de kat waarschijnlijk weer kunnen lopen.

Ikzelf voel me nu al een heel stuk beter. Mijn rotte voorgevoel was dus terecht, maar nu ik weet dat [naam verwijderd] bij de vakmensen is, heb ik er weer geloof in. En ze zullen heel lief voor hem zijn daarzo, want ik geloof dat hij reuze populair was bij de assistentes. Ze konden niet geloven dat die rustige gezellige bolle Rooie zich zo had misdragen bij ons thuis...

**Geplaatst**: 31-10-03 19:29

Geplaatst: 31-10-03 19:29

Gatverdarrie.. wat een nieuws. Verdrietig

Ik hoop dat Dennis er gauw weer bovenop komt.
Mét of zonder pootje. Ik ga in ieder geval hééél hard voor jullie duimen.
En uiteraard ook voor Dennis.

**Geplaatst**: 31-10-03 20:42

Geplaatst: 31-10-03 20:42

Zo zie je maar, je intuitie is vaak wel juist.
Arm beestje, sneu is dat he, als je weet dat je dier pijn heeft. Kon je het ze maar uitleggen. En hopen dat hij met deze methode gauw opknapt.
En nu is het volgens mij weer tijd voor je eigen mantra...hummm...hummm. Hij wordt wel weer beter

Sterkte ermee!

**Geplaatst**: 31-10-03 20:47

Geplaatst: 31-10-03 20:47

Owh wat zielig...
Ja ik kan daar ook zo moeite mee hebben als mijn beessies pijn hebben. JE krijgt gewoon zelf pijn. PFfff
succes hoor! Ik hoop dat t met Dennis helemaal goed komt hoor.

**Geplaatst**: 31-10-03 20:55

Geplaatst: 31-10-03 20:55

Jeutje wat een toestand, maar wel erg lief dat je je zo inzet voor Dennis. Mijn vorige kat heeft 3 operaties ondergaan en ze was vaak ziek. Om haar vocht op peil te houden deed ik bijvoorbeeld vis met vocht (zoals Farichta ook al zei), gewoon blikvoer prakte ik nog eens fijn met een scheut water erdoor en als het dan nog niet naar mijn zin was, dan voerde ik haar water met een pipet of injectiespuitje. De dierenarts kan je precies vertellen hoeveel vocht nodig is per dag. Pillen voeren kan trouwens ook goed op deze manier.
Die kap is ellende, maar het moet echt helaas.
Heel veel sterkte voor Dennis.

**Geplaatst**: 31-10-03 22:38

Geplaatst: 31-10-03 22:38

aah ik hoop dat ti snel beter word
Sterkte!!!

**Geplaatst**: 31-10-03 22:43

Geplaatst: 31-10-03 22:43

jeetje Dees, wat erg voor jou en dennis
Wat een geld kost zo'n operatie trouwens!
Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 01-11-03 11:29

Geplaatst: 01-11-03 11:29

Amputatie is op zich niet zo erg hoor. Mijn kat kon zich prima redden met drie poten maar omdat blijkbaar iemand hier in de omgeving een hekel aan hem had (korte tijd later kwam hij met een afgebonden staart terug) heb ik een ander huis voor hem gezocht. Hij woont nu bij een andere bokker.
Ook het herstel na de operatie ging heel snel, binnen een week kon hij weer rondrennen.

Als ik dit zo lees vind ik het wel flinke kunstgrepen om een poot te redden zonder welke een kat ook nog een goed leven kan hebben.

Sterkte ermee in elk geval.

**Geplaatst**: 01-11-03 12:04

Geplaatst: 01-11-03 12:04

Van de zomer heeft mijn jongste katje een dubbele bekken fractuur opgelopen.

Hij moest 10 weken op rust in een box of bench.

Ik had er het ook behoorlijk moeilijk mee, wachten op zijn eerste plasje, wachten op zijn eerste ontlasting, kijken of hij goed drinkt en eet en dan idd de onrust, ik sliep ook naast hem op de bank om hem goed in de gaten te kunnen houden.

Ik had hem in een afgezet hoekje in de kamer de eerste nacht waar hij erg onrustig was en eruit wilde.
De volgende dag heb ik een rol kippengaas gehaald en hebben we een hokje voor hem getimmerd waarbij hij perfect overzicht over alles had in de woonkamer, daar was hij duidelijk een stuk tevredener mee, hij voelde zich gewoon afgezonderd en alleen en nu kon hij lekker rondkijken vanuit zijn eigen hokje.

Het is heel naar, ik ben heel erg overbezorgd geweest en had het erg moeilijk in het begin ermee.
Gelukkig vielen bij ons de kosten mee, 125 euro geloof ik en dan ook nog midden in de nacht in het weekend, maar er hoefde enkel rontgen foto's gemaakt te worden en vervolgens met rust te genezen.

Ik denk dat het toch beter is als je hem naar huis haalt, daar is hij lekker thuis en een dier geneest dan meestal sneller.

Zorg voor een dergelijk hokje, dat hij lekker veel kan zien en centraal in de kamer.
Als kattenbak gebruikte ik een dienblad zodat hij er zo op kon schuiven, een klein instapje was al teveel voor hem (ik had eerst een wasteiltje met een stuk eruit geknipt).

Dat hok kun je prima schoonmaken dan, ik had genoeg beddengoed, handdoeken e.d. voor hem klaargelegd zodat het zeer regelmatig verschoont kon worden (minimaal elke dag).

Voor jezelf, het is niet erg om verdriet erover te hebben, om overbezorgd te zijn, en je kunt hem gerust eventjes alleen laten.
Ik wilde ook geen minuut van de zijde van mijn katje wijken maar ben de eerste week er toch eventjes uitgeweest gelukkig ondanks dat ik daar veel moeite mee had, was te bezorgd.
Alleen ikzelf zit gewoon thuis dus hoefde niet elke dag te werk met dat gevoel.
En voor mezelf had ik een dagboekje online gamaakt van de eerste dagen, beetje van me afschrijven en bekenden konden daarmee op de hoogte blijven.

Heel veel sterkte gewenst!
En hopelijk komt jou mooie rode kater er net zo bovenop als die kleine zwarte donder van mij.

Overigens mijn katje was praktisch al genezen na 3 weken, het is goed genezen en gewoon ongelovelijk snel.
In mijn zoektocht op internet naar vergelijkbare zaken kwam ik er al achter dat katten gewoon heel snel kunnen genezen en hoe erg het ook lijkt, in 9 van de 10 gevallen komt het gewoon helemaal weer op zijn pootjes terecht.
Wij vergelijken het met ons eigen lichaam of helingsproces, maar katten zijn wat stugger zeg maar Knipoog

**Geplaatst**: 01-11-03 12:16

Geplaatst: 01-11-03 12:16

Nog even toevoeging op mijn vorige reply:

Dat was niet de eerste keer dat mijn katje brokken maakte; in 2001 was hij 3 maanden foetsie en kreeg ik hem thuis afgeleverd met een hele slechte okselwond, zijn vlooienbandje was in die tijd onder zijn pootje terecht gekomen en ingegroeit.
Dat was een hele lelijke wond geworden waarbij de dierenarts weinig optimistisch was.
Hij werd eraan geopereerd en de kans op genezing was heel laag.
Maar ook hier weer toonde hij dat katten heel stug zijn, het is perfect genezen en het is nu nauwelijks nog zichtbaar (alleen de haartjes missen een beetje op die plek).

Nogmaals veel sterkte! Ik hoop dat je wat aan mijn replies hebt qua 'vergelijkbaar' materiaal/genezingsproces.

**Geplaatst**: 01-11-03 12:28

Geplaatst: 01-11-03 12:28

jeetje ik hoop voor jullie dat het goed komt
arm beesie

**Geplaatst**: 01-11-03 12:46

Geplaatst: 01-11-03 12:46

Dees schreef:
Mijn vorige week aangereden rooie knuffelkat Dennis is weer thuis van het dierenziekenhuis. Hij is daar geopereerd aan zijn nare open fractuur, die hij opliep tijdens een botsing met de auto van de buren. Met een grote wond aan zijn pootje en een kap op zijn kop moet hij nu 6 tot 8 weken vertoeven in een box/bench.

Hij wil alleen maar UIT die box, en hij drinkt niet, hij eet wel, maar hij heeft al 24 uur geen ontlasting. Verder wipt ie zodra die ook maar een kleine kans heeft die kap van zijn kop en gaat dan als een bezetene op die wond om slikken.
Er zat nog steeds wel een gat van de wond, maar ik vind het zo'n naar gezicht, en nu is het ook nog de bedoeling dat ik op het hele pootje, inclusief gat/wond Calendula-emulsie aan breng.

HEt is EEN GROTE NACHTMERRIE Ik trek dit niet. Ik kan er niet van slapen, ik kan er niet van eten. Ik denk de hele dag alleen maar 'Dennis', en heb vervolgens een knoop in mijn maag, omdat ik wel hoop dat het nog goed gaat komen, maar ik heb er zo'n slecht gevoel bij.....

Vragen malen door mijn hoofd. Zou hij niet beter af zijn met een amputatie, zou hij niet beter slaapmiddelen moeten krijgen, zou hij niet een infectie oplopen bij ons thuis.
Die operatie heeft ons, slik, 1250 euro gekost, en nog steeds houd ik mijn hart vast of we niet volgende week alsnog over moeten gaan tot een tweed operatie. Dat trek ik emotioneel niet, maar financieel ook niet. Het gaat nu al veel te gek....

Nou goed, vanmiddag om 16.00 uur ga ik terug met Dennis naar zijn DA. En daar houd die man hem maar voorlopig. Ik ben duidelijk niet het verpleegsterstype; ik voel me zo akelig hieronder, ik heb absoluut NIET het gevoel dat thuiszijn het allerbest voor Dennis is, hij is zooo onrustig, hij wil eruit, hij wil die kap af, hij wil weglopen.
Doemscenarios maken me gek.

Sorry voor lang verhaal, moest ook eens depri-geluiden spuien....
Arme Dennis.

gaat het weer een beetje met je ja ik niet het hele verhaal gelezen
Ach gut

**Geplaatst**: 02-11-03 18:02

Geplaatst: 02-11-03 18:02

Hè Dees, wat een narigheid toch!
Dieren zijn leuk, maar je kunt er ook zoveel kopzorgen door krijgen... (laat staan financiële zorgen)
Ik hoop dat Dennis snel weer opknapt!
Liefs en sterkte Joyce