Om het even van me af te schrijven deel ik het met jullie. Gisteren om 19.45 uur is mijn trouwste fan, mijn laatste, beste, liefste opa overleden.
Oma is 7 jaar geleden gestorven waarna wij (pap, mam, zus en ik) opa 3 dagen in de week hebben opgevangen. Op dinsdag, donderdag en zondag zat hij vanaf de ochtend of middag tot 's avonds bij ons. Hij ging mee naar Kyvaso, leerde de paardenwereld kennen en dat heeft zijn leven een nieuw doel gegeven. In weer en wind kwam hij altijd even kijken naar de training. Hij ging altijd mee op wedstrijd, hoe vroeg hij daarvoor ook op moest staan. Dan hielp hij mee het paard te laden, de auto vol met de spullen te leggen en eenmaal op concours hielp hij weer mee uitladen en alles aan te geven voor het opzadelen (hoofdstel op zijn kop enzo, maar dat maakte niet uit). Eenmaal in de ring zat hij op zijn uitvouwbaar krukje aan de kant, ving de zweep voor me op voordat ik de ring in ging en had altijd een knipoog voor me klaar na de proef. De enige die nooit zeurde over hoe slecht het wel eens niet ging was opa,...
Hij was een onderdeel van het gezin, nam het (bijna) altijd voor me op als ik iets uitgevreten had en was gelukkig. Zelfs toen ik stopte met de sport en ging samenwonen bleef ik opa regelmatig zien. Op zondagen, dan maakten we dagtripjes met het gezin naar gezellige plaatsjes als Valkenburg, Maastricht enzo. Maar opa werd ouder. En slechter te been. Die dagtripjes gingen niet meer zo goed, hij kon niet zo makkelijk meer lopen en werd snel moe. Dus gingen we maar wat minder ver weg, of naar plaatsjes waar we niet zo veel hoefden te lopen.
Opa is ook nog mee geweest toen ik Saar op stal kreeg en werd weer even aangestoken met het paardenvirus. Als ik op wedstrijd zou gan, wilde hij wel weer mee! Maar dat heeft hij helaas niet meer mee mogen maken.
Opa, zoals hij zichzelf ook altijd voorstelde aan iedereen die ik kende, is 80 jaar geworden. Hij heeft 4 kinderen, 9 kleinkinderen en zelfs 2 achterkleinkinderen. Hij laat en grote leegte bij me achter en ik mis hem nu al ontzettend. 3 longontstekingen achter elkaar waren teveel voor hem, hij was op en wilde niet meer. Gisteren ben ik snel naar hem toegegaan vanuit mijn werk toen ik het telefoontje kreeg en ben de hele dag bij hem geweest, tot aan het eind. Al zijn kinderen en op 2 na al zijn kleinkinderen waren bij hem toen hij zijn laatste adem uitblies. Hij was omringd door al zijn dierbaren en hij is vredig ingeslapen.
Zit weer even met tranen, het afscheid van mijn oma komt weer helemaal terug, wij waren er ook bij toen ze haar laatste adem uitblies. Wat een enorm gemis voor je, je hebt zoveel samen gedeeld en hij heeft een grote rol gespeeld in je leven. Het is raar om te beseffen dat die momenten niet meer terug zullen komen, slechts in je herinnering. Heel veel sterkte ermee, en hoe raar het ook klinkt, maak er bij zijn allerlaatste gang een mooi afscheid van, vol liefde en besef dat hij net zoveel van jou hield als jij van hem. En dat blijft, altijd. Sterkte...
Ik heb jouw verhaal in een paar gedeeltes gelezen. Voelde nml bijna de tranen opkomen en ik zit wel op mijn werk. Ik weet hoe je je voelt en ik wens je heel veel sterkte. Het heeft hem vast rust en vrede gegeven wetende dat de mensen die van hem houden bij hem waren. Er zijn voor lange tijd geen dag voorbij gaan zonder aan je opaatje te denken.
Ik heb jouw verhaal in een paar gedeeltes gelezen. Voelde nml bijna de tranen opkomen en ik zit wel op mijn werk. Ik weet hoe je je voelt en ik wens je heel veel sterkte. Het heeft hem vast rust en vrede gegeven wetende dat de mensen die van hem houden bij hem waren. Er zijn voor lange tijd geen dag voorbij gaan zonder aan je opaatje te denken.
Mijn opa is ook onlangs overleden en het is ff zwaar maar je komt er wel weer bovenop. Bij de begrafenis werden 3nummer sgedraait en dat laatste nummer vind ik zelf ook erg mooi. Mij doet het altijd goed als ik dat nummer hor, dan denk ik aan mijn opa en dan denk ik maar dat hij rust en vrede heeft. Groetjes Megan
Als ik dit lees krijgik weer tranen in me ogen. mijn oma is in april overleden aan kanker ( ze was 84) ik wens je heel veel sterkte met dit grote verlies!
Gecondoleerd meid, ik weet zeker dat hij vanuit waar hij nu is je nog een knipoog geeft als jij de ring uit komt....
Sterkte
Je haalt de woorden uit mn mond, idd opa zal altijd bij je blijven hoor...
De reden dat ik niet meer verander is dat ik mezelf dan niet ben maar een ander! Bedankt voor alles wat je me hebt gegeven wijffie, dag ezeltje... Cadiz Ruinenkampioen 2008 en Reserve Ruinenkampioen 2009, 2012, 2014!!!!! A-zadelproef, STERRUIN!!!!B+12/ L1+3
Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies. Ik weet nog goed hoe stuk ik er van was toen mijn Opa overleed. Je Opa zal vanaf zijn roze wolk misschien niet meer je zweep kunnen opvangen maar zal inderdaad nog steeds de knipoog geven als je de ring in gaat! Heel veel sterkte!
Ik had ook weer de tranen in mijn ogen. Afscheid is moeilijk! Anouk heel veel sterkte ermee en geniet van de mooie herinneringen! Dit gedicht vind ik erg mooi!
Geen vaarwel
Voor mij geen vaarwel... 't is niet de laatste keer... Nu nog even wel... een stilte wordt steeds meer. Enorm verdriet.. maar er schijnt iets in het verschiet... 't is niet voorbij... Het is juist heel dichtbij...
Want 's avonds laat... als de zon weer ondergaat... komt de schemering... en brengt herinnering... Ik hoor je stem... 't is net of je dicht bij me bent... Er rolt een traan... ...'k laat me gaan...
In de maneschijn...de plek om dichtbij jou te kunnen zijn... Zie ik nog steeds...jouw gezicht... in 't sterrenlicht De eenzaamheid... ...die plots verdwijnt...
Als golven in de zee...gaat mijn gevoel oneindig met je mee... Er is alleen...nog die leegte hier om me heen... De tastbaarheid... voor altijd kwijt... Maar overal...waar ik ook ben...ben jij...dicht bij mij...!
Dank jullie voor de lieve reacties en voor het mooie gedicht. Ik kan het niet droog houden, ga zo even naar Saar toe om maar weg te zijn thuis, woorden kunnen eigenlijk niet eens omschrijven wat opa voor mij betekende.
Ik heb wel afscheid van hem kunnen nemen, heb hem vastgehouden op dat laatste moment van leven, heb hem laten voelen wat hij voor mij (heeft) betekend.
Foto's:
Zoals hij altijd aan de kant zat te kijken tijdens de training,...