Het gaat echt niet meer thuis. Al een hele tijd niet. Ik woon in een echt piepklein ieniemienie huisje en we zitten elkaar zo op de lip!
En ik heb ook nog eens een schijtzusje waar je helemaal gek van wordt.
Mijn ouders irriteren me, ik heb elke dag ruzie.
Het is niet dat ik aan het puberen ben, want die fase ben ik nu wel voorbij.
Over 2 maanden ben ik juridisch volwassen. dan word ik 18.
Psygisch volwassen ben ik wel. Dat heb ik geleerd op school. Ik heb de verantwoording van een paard, en ik ben erg zelfstandig.
Ik weet niet, maar ik voel me de laatste tijd zo raar. Dat ik graag zelf alles wil regelen en niet dat me ouders alles voor kauwen. Ik word nog behandeld als een kind, dat krijg je als je de oudtse bent
Maarja....ik kan waarschijnlijk ook aan een kamer komen. En dat is bij mijn vriend in huis. Hij woont met zn vader in een joekel van een huis en zn vader is vaak weg. Ze hebben veel kamers over.
Maar, ben ik niet een beetje te jong om al te gaan samenwonen? We hebben nu 1 jaar en 8 maanden verkering en we zien elkaar elke dag. Ook zijn we al een aantal keer op vakantie geweest en dat ging ook goed.
En trouwens....ik ben toch veel van huis. Ik kom er eigenlijk alleen om te eten en te slapen.
Aan de ene kant wil ik heel graag zelfstandig worden, aan de andere kant wil ik ook graag veilig thuis blijven.
Mijn ouders weten ook van mijn plannen en ze vinden het niet leuk.
Ze zeggen dat als ik het huis uit ga, ik ook helemaal zelfstandig moet worden en dat ik niet meer op ze terug kan vallen.
tja....tis moeilijk als je volwassen wordt.
Wat moet ik toch doen?
er moet iig iets veranderen, want zo wil het niet meer.
Ik heb ook tegen mn ouders gezegd: Wilona eruit, of ik eruit, maar ze hebben nog niets gedaan.
Dus moet ik maar weggaan,
maar ik vind het zo moeilijk
wie van jullie is ook vroeg het huis uit gegaan en hoe ging dat?
hoe ging het toen jullie het huis uit gingen?