Iets veranderd.
Een draver, slank, glad en fier,
liep in de wei met edelen zwier.
't Had dunne benen, vurige ogen,
zijn lange hals was fraai gebogen.
Terwijl hij lui en zalig genoot,
zag hij aan de overkant van de sloot.
Een trekpaard druk aan het ploegen,
hij liep te hijgen en te zwoegen.
Het paard bleef een poosje staan,
en zei "Ik ben met je lot begaan.
Arm beest" Ik liet me door geen slagen,
tot zo'n vernederend werk verlagen."
"Wat zie je eruit, zo ruw en ruig,
wat draag je toch een smerig tuig.
Je moet je warempel schamen,
als anderen je tegen kwamen"
"Mij schamen?" Zei het trekpaard nu.
"Voor wie? Wel allerminst voor u!
Geen vlijtig paard zal men verachten,
alleen wie lui is kan dat verwachten"
"Daarom werk ik me liever moe,
je mag blij zijn, dat ik het doe.
Want denk eraan, jij trotse draver,
als ik niet werk, krijg jij geen haver!"
. 
Super. Ik had het nog nooit gelezen, dank je Heike dat je het op bokt hebt gezet, ik vind het echt mooi