Ik wist dat ik een leuk en geweldig paard had, maar dattie zo supergeweldigcooltof was, dat wist ik nog niet.
En nog twijfel ik! Gister had hij 4 uur in de speelwei met de anderen gedolt, en toen ik ging draven voelde hij niet helemaal rad. Maar zodra ik m echt goed oppakte (binnen tien minuten was hij helemaal los enzo), liep hij als een ster. Echt, nooit geweten dat ik zo'n superknol had.
Ik liet m aangalopperen en hij liep gelijk verzameld, of iig dicht er tegen aan. Voltes geopend en gesloten, en de derde dacht ik: doe eens gek. En ik zette m nóg een tikje verder naar binnen. Zet die gek een pirouette in! Ik schrok me wild, de tweede sprong kon hij er ook niet uitpersen, want dat is echt vreselijk zwaar, maar die eerste sprong... Dat was t gewoon. Ik had t echt nooit verwacht. Ik heb stiekum toch nog eventjes aan mijn wissels gewerkt, en nu kan ik met 1 drafpas wisselen.
Hij gaat zo soepel. Ik dacht van de week: we gaan vooruit. Maar we gaan echt met reuzensprongen vooruit. Volgens mij ligt t ook aan onze superbandages. Ik wist niet dat Jopie ooit zoiets zou doen, en al was t een gelukstreffer, en once in a lifetime mag van mij ook. Ik heb gister gewoon een uur lang wakker gelegen en erover gedacht. Mijn knol is echt geschift, want zo goed kan ik nou ook niet rijden. Maar vooral: ik heb m alles geleerd, hoe kan t dat hij nu dit soort dingen eruit perst?
Ik hoop maar dat hij nooit meer helemaal terugzakt door die hoefkatrol, hij loopt nu zo onwijs goed, dus ik blijf maar hopen en duimen dat hij zo blijft lopen. Ik ga hem nu regelmatig in het bos trainen. Dan leert hij wat meer om bij mij te blijven met zijn concentratie, want zaterdag kwamen de anderen thuis van wedstrijd, en toen deed hij dus niks meer, behalve ervandoor schieten en andere eikelige dingen.
It takes a lifetime to be satisfied, but it only takes a horse to be happy!