Mijn moeder had toen ze jong was 2 vrienden (broer en zus) die op een boerderij woonden met paarden. Mijn moeder had daar ook een paard en heeft daar ook veulens mee gefokt. De boerderij werd langzaam een manege, steeds luxer en groter. Toen mijn moeder ging studeren had ze geen tijd meer en heeft haar paard verkocht aan een ouder vrouwtje dat toen al op haar paard reed. Die vrouw is later overleden maar had in haar testament gezet dat het paard daar moest blijven tot die doodging. Toen ik 10 was zijn mijn moeder en ik daar gaan kijken (wij hadden er een zomerhuisje in de buurt) en toen bleek dat het paard nog leefde en daar nog stond. Kort daarna is ze overleden.
Maar goed, vanaf toen ging ik daar op ponykamp en later toen ik 11 was en mijn eigen pony had, gingen we daar kamperen en de pony stond daar dan op stal.
Mijn eerste pony, Rosa Lady, tijdens de vakantie:
Anderhalf jaar later hebben we haar ingeruild voor mijn tweede pony Lotje omdat ze te moeilijk voor me was. Ik heb haar later nog geprobeerd terug te vinden maar dat is nooit gelukt.
Maar goed, op een dag toen we daar een maand op vakantie waren, zaten wij in de kantine en er kwam iemand de kantine binnen rennen dat er brand was. Wij gingen allemaal naar buiten en ik zag precies hoe de hooiberg en de stal waar Lady stond al helemaal in brand stond.
Gelukkig is zij net op tijd gered met de andere paarden die in die stal stonden. Mijn vader heeft toen deze foto's gemaakt. De paarden waren allemaal losgegooid en er waren een aantal de weg opgegaan en een aantal het land in. Lady kon ik gelukkig snel vinden en hier sta ik met haar:
De les die net bezig was:
Bijna helemaal afgebrand:
Maar die brand is me altijd zo bijgebleven... Ik ben altijd ontzettend bang geweest voor brand en nu nog ben ik steeds bang dat de stal in brand gaat, met de paarden er in...dat is echt mijn ergste nachtmerrie ongeveer. Ik vraag me toch af of dat te maken heeft met wat er 'toen' is gebeurd. Gelukkig zijn er geen paarden en mensen gewond geraakt.
?
