ik zit nu bij mn vader, was eigenlijk tot morgen nog bij mn moeder maar hield het niet meer uit.
ze doet echt alsof ik dr dienstmeisje ben en zit alleen maar te schelden en schreeuwen. mn moeder heeft mutiple sclerose en vind zichzelf echt het allerzieligst van allemaal, tegen andere mensen gaat ze dan schijnheilig doen en als ze dan alleen is met mn broertje en mij zit ze alleen maar hysterisch te schreeuwen en schelden. als ze iets vraagt en ik zeg: ja doe ik zo ff dan word ze helemaal gek en gaat ze hele famillie opbellen dat ik nooit wat doe enzo. net was dat ook weer, dus ik schreeuw terug en toen zegt ze: "ik kots van je, rot maar op" nou ok..ik heb mn spullen gepakt en ben weg gegaan en ben niet van plan om nog terug te komen.
ik heb zowieso al niet zo'n goede relatie met haar en heb er al veel vaker aan gedacht om weg te gaan maar nog nooit echt gedaan maar nu was ik er echt helemaal zeker van.
ze weet het altijd zo te vertellen dat het lijkt alsof ik de stomme poedersuiker ben nou denken jullie dat vast allemaal ook wel..dat ik de opstandig puber ben bla bla..nou nee..
in de zomervakantie is de moeder van mn vader (mn oma dus) mee geweest op vakantie met mn broertje, moeder en mij. halverwege de week zei ze: ik wil hier weg, ik doe dit nooit en dan ook nooit meer. ze is zo'n egoiestisch en hysterisch mens ik word helemaal gek van haar. hoe hou je het uit met haar? en "ik heb altijd tegen je vader gezegt: hoe kan je nou een invalide vrouw in de steek laten maar nu geef ik hem volkomen gelijk, ze heeft zijn hele leven verpest"
ik ben nu om de week bij mn moeder en vader want mn ouders zijn sinds de zomervakantie gescheiden en ik haat die week bij mn moeder, ik haat haar.. en ik ga ook zeker nooit meer terug.
sorry voor lange verhaal maar ik moest het echt eventjes kwijt.
Wat een gedoe zeg! Als ik dit zo allemaal lees geef ik je groot gelijk dat je weggelopen bent... Is er niet een andere regeling af te spreken met je ouders dat je bijvoorbeeld eens in de 2 weken een weekeindje naar je moeder gaat of er niet meer voor hele dagen bent, maar gewoon 1x per week ofzo op bezoek komt, blijft eten en dan weer naar je vader gaat? Zo doe je je moeder niet helemaal tekort en blijft het wat leuker voor jou. Snap wel een beetje hoe je je voelt, mijn ouders zijn ook gescheiden en ik heb ook nooit zin om het weekeinde naar mn vader te gaan, maar zo erg als bij jou is het gelukkig niet! Laat je ff weten hoe het verder gaat?
Jeetje wat een poedersuiker situatie... Is je moeder altijd zo geweest?? of is het echt van die *ziekte gekomen.. *Ben niet zo thuis in dat soort dingen maar ze is dus invalide maar komt dat door een ziekten, en is ze sinsdien zo of altijd zo geweest?? (
Begrijp het erg goed, heb al 14 jaar gebroken met mijn moeder ... t'is niet omdat je uit iemand geboren bent dat jullie ook per definitie een goeie band hebben, en op een bepaald moment moet je voor jezelf kiezen
BC260894 - GL211096 - GA270405 - BO120607 - GN120710 5 Zoete snoetjes THANX FOR THE VOTES FOR NEELTJE - http://9maand.be/ SHE WON
Elke dag is een uitdagingā¦ & een kans om te genieten.
Volgens mij mag je vanaf je 12e aangeven bij wie je wilt wonen. Wellicht is het een goed idee om te evrhuizen i.v.m. de gespannen sfeer thuis, dat kan nooit prettig zijn Wat vind je vader ervan? Ben je daar echt welkom of eigenlijk liever niet? Jeminee wat een toestand, heel veel sterkte en hou je taai.
Jee Lautje, hoorde al van Nico dat je naar je vader gegaan was. Ik probeer je al de hele avond te bellen (over iets anders btw) maar je moeder zei dat je naar je vader gegaan was. Had dus al t vermoeden dat je weer ruzie had gehad.
En wat Pauline zei zei ik ook al Lau, alleen dacht ik dat het vanaf je 16e was.
Denk dat je hier wel goed aan doet, als je bij je moeder zou blijven wordt het er toch niet gezelliger op. Deed ze altijd al zo, of is het erger geworden sinds de scheiding? Als het pas zo erg is sinds de scheiding probeert ze volgens mij haar frustraties een beetje op jou af te reageren. Blijf maar een week of 3,4 bij je vader, kijken wat ze dan doet (aangezien je ook al zei dat als je bij je vader bent dat ze dan ineens vaak belt en aardig doet etc).
En je broertje, hoe doet je moeder daar dan tegen? (weet al het een en ander, maar verder?)
Fairie -> Laura's moeder heeft Multiple Sclerose (aandoening aan zenuwstelsel), ze loopt met zo'n rollator-ding en kan eigenlijk niet veel zelf doen (zeg ik toch goed Laus?)
stef, mn moeder zit nu eigenlijk altijd in een rolstoel. ze kan idd bijna niks, soms lukt het niet om dr schoen aan te doen en dan moet ik dat doen en dan zit ze alleen maar te zeuren en dan zeg ik: ja hallo, ik probeer te helpen hoor maar het is gewoon nooit goed. ik zou zowieso vanaf morgen bij mn vader zijn dus komende week is nog geen probleem..
ik kan wel 1 dag in de week er heen gaan maar ik weet nu al, ook al is het 1 uur dan is het al ruzie. het lukt gewoon niet tussen ons.
Wat een rotsituatie... Het lijkt mij dat je moeder het erg moeilijk heeft en dat op jou en je broertje afreageert. Niet goed, natuurlijk. Ik denk dat het verstandig is dat je nu bij je vader bent. Dan hebben jullie beiden de kans om na te denken over hoe het nu verder moet... Sterkte.
hoef ik niet over na te denken hoor, ik ga daar niet meer terug, ik heb hier al zo vaak over na gedacht en nu ik het er echt heb gedaan ben ik er blij mee.
en ze reageert t niet af op mn broertje, mn broertje is juist altijd geweldig enzo
wat een kl0te situatie zeg! sorry maar ik geef je groot gelijk! ik had ook weggegaan in zown situatie wat ik ook al een paar x heb gedaan maar goed.. ik herken je moeder echt in de mijne terug.. ik snap je dus best wel najah sterte meid!
dat is echt balen voor je zeg! maar misschien ben je inderdaad beter af bij je vader! Is je moeder misschien zwaar gefrustreed omdat ze in een rolstoel zit? najah nu kan ze iig genoeg nadenken nu jij er niet meer bent... nou moet ze iig meer dingen zelf doen. Dan kan ze eens zien hoe goed je was
neem de tijd! om na te denken waarom het telkens fout gaat. als je te vroeg weer probeert te praten met je moeder is het allemaal nog veel te vers. Ik hoop dat je vader je steunt en begrijpt en er is voor je. Ik kan me voorstellen dat je grens bereikt is. Ik hoop dat je het contact niet helemaal verbreekt maar laat het even rusten.
jeetje wat vervelend. kan me goed voorstellen dat je het op een gegeven moment het spoegzat ben maar aan de andere kant het blijf je moeder. maar ja ik ben zelf mijn echte moeder verloren ze is overleden tijdens mijn geboorte dus ik kan hier werkelijk niet echt over meepraten, maar als je even een peptalk nodig heb ik sta je voor je klaar. sterkte met deze rot situatie!