Hij was aan het crossen in de wei (al geen last meer van de hoefzweer dus) en ging in volle vaart op het hek af, om te springen Op het laatste moment bedenkt hij zich, maar is te laat om te remmen en klapt vol in het hek!Allerlei schrammen en de volgende dag een dikke rechterachterpoot. Na een week afspuiten is het nu zo dat het been 's ochtens nog wat dik is, maar na stapmolen/weide bijna helemaal normaal is. Na overleg met mijn instructie hadden we besloten dat hij vandaag maar weer onder de man moest. (hij werd ook een beetje lamlenderig/vervelend)
Tijdens het poetsen/bandageren/opzadelen, werd hij al weer een stuk beter te hebben (of hij blij was weer aan het werk te gaan, of het feit dat ik hem even aangepakt heb, heeft gewerkt, dat weet ik niet)
Als een hondje stapte hij achter me aan, en Sonja kon er opstappen en wegrijden (eerst nog een tikje onregelmatig, maar later helemaal goed)
Dat vind ik toch best apart, een 4-jarige, die twee weken stil gestaan heeft, niets geen stalmoed, niets geen ge-etter, gewoon rustig en braaf!
Ben daar zo blij mee, vind het zo prettig werken, een paard waarvan je vooraf weet hoe hij is, nooit onvoorspelbaar! Echt super, helemaal voor zo'n angsthaas als ik!
Zaterdag over een week heb ik concours, voor het eerst sinds 4,5 jaar!
ben nu al zenuwwachtig, helemaal gezien de niet echt ideale voorbereiding! Bovendien heb ik een jury, die ook internationaal jureert!
Ach, doe gewoon mijn best en probeer te genieten van mijn superbeestje
Kan me voorstellen dat je flink trots bent op je ventje! 
