Gisterenmiddag, maandag, lag ik aan het infuus in het ziekenhuis (twee uur) om de stoffen van de chemokuur binnen te krijgen. Daarnaast kreeg ik nog drie pillen om te slikken, ook voor de chemo. Verder kreeg ik een recept voor pillen tegen misselijkheid. Was wel nodig bleek later... Peter zat al die tijd naast mij en we hadden best wel lol . Tja wat moet je dan, ik lig daar al die tijd en we vervelen ons een beetje, gaan we grapjes maken enzo. We kregen van de verpleging broodjes, koffie en een soepje! Peter houdt totaal niet van broccoli, en dacht dat het een gewoon groentesoepje was, het was gebonden dus je kon het ook niet zo goed zien. Goh lekker, zei hij, en vond die 'kleine kruimeltjes broccoli niet zo erg'. Wist hij veel dat die grotere stukken ook broccoli waren, maar dan van de stronk . Hij at dus een puur broccoli-soepje! Niet te geloven, mijn man eet broccoli ! Toen gingen we naar huis, en ik ging uitgebreid slapen want ik was toch wel moe. 's Avonds nog even naar de manege geweest, een vrouwtje die daar lesgeeft, zij en haar vriend waren 12,5 jaar bij elkaar en dus: feest ! Maar na anderhalf uur werd ik om half tien door Peter weggesleept... ik liep de kantine uit, over de trap naar beneden, en ineens... slappe beentjes?? Toch wel erg moe dus en vroeg naar bed. Best leuke dag gehad, maar vanmorgen... Ik werd wakker en had darmkrampen en was misselijk . Zo gauw ik van mijn dikke darm toestemming kreeg , ben ik naar beneden gegaan en heb wat water gedronken en een pilletje tegen de misselijkheid ingenomen. Het is nu over en ik heb zelfs met smaak een boterham gegeten . Hoe de rest van de dag loopt zie ik wel, maar ik heb zo'n lekkere trek in koffie! Ik ga denk ik maar eens een adres verzinnen om op de koffie te gaan ... Doei!
Hoe je het voor elkaar krijgt om altijd van die redelijk opgewekte berichtjes te plaatsen over dit onderwerp is me nog steeds een raadsel maar het houdt je sterk en daar gaat het om. Laat je niet kisten meid!
Ik ben hier nog niet zo lang, maar heb ondertussen een hoop van jouw berichten teruggelezen. Ik wil graag zeggen dat ik heel veel bewondering voor je heb en vooral voor de manier waarop jij met je ziekte omgaat. Moet je ook maar kunnen.
Heel veel sterkte met de verdere behandeling en met zo´n instelling kom je er wel!
Heel veel sterkte en probeer deze instelling vol te houden. Met een positieve instelling bereik je meer dan wanneer je bij de pakken neer gaat zitten!! Knap van je!!
goed hoor dorine, je bent het gevecht nu echt aangegaan. heel knap hoe positief je blijft en ik hoop dat de krampen en misselijkheid zullen afnemen!!!!! succes!
idd, ik snap nog steeds niet dat je er zo goed mee om kan gaan, maarja, je zal wel moeten, bij de pakken neerzitten schiet ook niemand wat mee op. Mijn complimenten!!!
Veel sterkte Dorine, en je ziet dat je alweer een extra missie hebt gehaald: je liefhebbende wederhelft eet broccoli!! Das toch al super!! Verder nog heel veel sterkte en je weet dat je hier altijd kan uithuilen, iedereen is er voor je.. Groetjes wendy
De eerste stap is gezet! Ook ik heb enorm veel bewondering voor jou en de manier waarop je met je ziekte omgaat. Onzettend knap hoe positief je alles inziet!!
Heel veel sterkte de komende tijd! Groetjes, Nienke
Als je niet weet waar je heen gaat, kom je er altijd -- Loesje
Goed zo! Je blijft er nuchter onder, tenminste zo kom je over. Heel veel sterkte! Maar als iemand 't kan redden dan ben jij 't wel
Taart naar eigen ontwerp?www.yourcake.nl / Ik ben niet labiel, ik ben emotioneel flexibel A fool-proof method for sculpting an elephant: first, get a huge block of cake; then you cut away everything that doesn't look like an elephant...
Lieve Dorine, wat ben je toch goed! Ik heb zelf soms een traantje in mijn oog door jouw, ook bij dit stukje van je. Ik bewonder je heel erg en ik hoop dat het goed met je gaat!
Paardentweet: Zag laatst een meisje onderweg naar haar paard met kogelvrijvest aan. Dat paardrijden is ook niet meer wat het geweest is.. [IM] Julius....16 jaar alweer...