Eeenmaal daar aagekomen moesten we parkeren op een maisveld waar nog stoppels van zo'n 30 cm op stonden. Wij kwamen er al bijna niet met auto (met de vierwielaandrijving aan) doorheen. Toen we uitstapte konden we bijna niet lopen, die stoppels waren echt keihard, dus eerst achter de trailer de stoppels weggetrapt, want de paarden konden zich er ook erg makkelijk aan bezeren.
Toen allebei opgezadeld en naar het terrein gereden, die je overigens al van verraf zag liggen door de grote stofwolken.
Daar aangekomen, zag je geen hand voor ogen door de stof, vooral bij de ringen was geen houden aan.
Maarja, ik kon lekker snel aan de beurt en dus gauw aan de (enigszins) stofvrije kant van het veld losgereden, en toen een diepe hap adem en mijn proef rijden. Marco liep echt super, harstikke voorwaarts en ik kreeg hem mooi opgericht (ondanks de 30 graden die dag
). Ik deed er alles aan om een geweldige preof neer te zetten, dus ik was in volle concentratie, zo geconcentreerd zelfs dat ik op een bepaald moment naar e verkeerde voorlezer luisterde 
. Ik hoorde van "van hand veranderen" en mijn moeder riep "bij B afwenden". Dus wat doe ik, van handveranderen bij B, zo halverwege kwam ik erachter dat dat toch niet helemaal de bedoeling was. Dus gauw me omgedraaid en opnieuw afgewend 
Aaan het eind las mijn moeder ook nog eens verkeerd. Ze riep dat ik bij X halt moest houden, wat dus bij G moest.
Achteraf baalde ik dus als een stekker, maar ik was wel erg blij dat Marco zo goed had gelopen.
het eindresultaat : 11e van de 18 met 158 punten.
Weer een winstpuntjes derbij. Later hoorde ik ook dat de nummer 1 iets van 165 had gehad en dat de punten erg dicht bij elkaar hadden gelegen, dus als ik die domme fouten niet had gemaakt was het helemaal super geweest. 
