Dinsdag 16 september 1998 was de dag dat Julius eindelijk van mij werd. Ik reed hem al veel langer. (ruim een jaar) Hij was toen net vijf jaar.
Julius drie jaar
Eerst leasde ik hem van de manege. Zeven dagen in de week. Even met Jessica en daarna had ik hem helemaal voor mezelf.
Ik wilde hem graag kopen maar dat wilde de manege niet. Nou dan kocht ik een ander, zei ik. Dat wilde ik niet maar een beetje stangen kan geen kwaad dacht ik. Julius liep nooit in de lessen, omdat dat gewoon niet werkte. Dus ik vond dat ze er veel beter aan deden om hem aan te verkopen.
En toen mocht ik hem kopen. Ik gelijk "ja. breng morgen geld" maar ik moest er eerst over nadenken. De volgende dag dus toch maar geld gebracht. En toen was hij dus van mij!!!
(een paar weken later boden ze me vier keer zoveel geld voor hem dan ik had betaald(en dat was al niet weinig), maar ik dacht er niet aan)
Ik vertelde het niemand. Maar liep met zo'n smile op mijn gezicht. Het zadel lag al in mijn kast.
's avonds in de carrouselles haalde ik mijn zadel uit de kast. Een andere pensionklant zei toen "he! dat mag niet hoor. Je mag niet zomaar een zadel op Julius leggen" En ik dus"jawel, want Julius is van mij. Ik heb hem vandaag gekocht!"
Nou de reactie was overweldigend. Anne rende meteen naar de kantine en iedereen liep naar me toe om me te feliciteren.
En toen de les. Voor het eerst op mijn eigen paard! Ik kon wel huilen van geluk. Ik heb geloof ik een week met een lach van oor tot oor gelopen.
De dag erop natuurlijk meteen naar buiten. Voor de zekerheid een veulen meegenomen. Die konden elkaar goed. En toen voor het eerst ook een heel stuk alleen in het bos gedraafd.
Julius zeven jaar. Nog geen drie en een halve maand later moest ik hem in laten slapen.
Julius.... Hele gelukkige tijden en een heel verdrietig einde.
Julius...Ik ben heel blij dat ik je heb gekend. Dat je van mij mocht zijn. Ik ben heel trots op je. En mis je heel erg.
bobby
Berichten: 934
Geregistreerd: 15-10-02
Geplaatst: 21-09-03 08:53
wat een pracht paard en veel sterkte met het verlies van deze knul
Liza_vL
Berichten: 17549
Geregistreerd: 01-04-01
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 21-09-03 10:51
en het wat zo'n mooi beest he
Ann
Berichten: 13246
Geregistreerd: 28-06-03
Woonplaats: Friesland
Geplaatst: 21-09-03 11:08
Ik heb het verhaal over Julius gelezen op je website en in je profiel, ik begrijp hoe je je voelt, het is verschrikkelijk om je eerste eigen paard op deze manier te verliezen, ik heb mijn eerste paard moeten verkopen omdat ze te temperamentvol was voor mij, ik mis haar nog steeds, ondanks dat ze een lieve baas heeft nu
Sabine
Berichten: 5823
Geregistreerd: 15-02-03
Geplaatst: 21-09-03 11:12
Ik volgde julius zn dagboek ook altijd op welshcob.nl en ik vond het echt zoon pracht beestje!
Cissi_D
Berichten: 1549
Geregistreerd: 10-01-01
Geplaatst: 21-09-03 12:25
Wat was het toch een knapperd en eens schat hè! Ik kan me nog herinneren dat jij het niet echt aan veel mensen vertelde dat hij van jou was
Steffiegek
Berichten: 303
Geregistreerd: 24-07-03
Woonplaats: Me Huis
Geplaatst: 21-09-03 12:35
ik heb het verhaal gelezen op welshcob.nl over het inslapen...nou zelf ik lag byna te janken..!! Heel veel sterkte!! Merel
Joyce
Berichten: 6371
Geregistreerd: 02-05-01
Geplaatst: 21-09-03 12:36
Moeilijk he Heike. Vooral die speciale dagen als deze. Het was echt een superpaardje zo uit je verhalen te lezen.
Yasmine
Berichten: 29726
Geregistreerd: 13-04-03
Woonplaats: Melbourne, Australië
Geplaatst: 21-09-03 12:41
Wat was hij toch mooi Ik heb een tijdje geleden dat hele verhaal gelezen, zo erg
Stephany
Berichten: 9061
Geregistreerd: 12-11-02
Geplaatst: 21-09-03 13:00
He Heike, ik snap en begrijp wat je voelt , ook al heb je weer een heel leuk nieuw paardje, julius zal altijd een heeeeeel speciaal plaatsje in je kart houden
Sonja_vR
Berichten: 27462
Geregistreerd: 12-07-02
Woonplaats: Dusschen
Geplaatst: 21-09-03 13:00
zoiets houd je toch bij je , het blijft moeilijk.... hij was ook echt een prachtkerel die julius ik heb je hele dagboekal een paar keer gelezen en elke keer laat ik weer een traantje(s) heel veel sterkte meis, want het is ook allemaal niet niks
Dyonne
Moderator Informatief en Markt May the horse be with you!
Berichten: 30619
Geregistreerd: 10-03-02
Woonplaats: Nijkerk
Geplaatst: 21-09-03 13:44
Julius vind ik een prachtige paardje zo van de foto's. Ik vind het jammer dat ik hem nooit gekend hebt. Je dagboek heb ik al vrij snel gelezen. Al voor ik internet heb kwam ik al op jou site, door toeval. En gelijk toen ik internet kreeg heb ik het hele verhaal gelezen. En nog lees ik weleens, maar elke keer vind ik het moeilijk. Het lijkt wel moeilijker dan dat ik terugdenk aan mijn eerste pony. Julius leek me een geweldig beestje, wat ik graag had willen kennen. Karakter, houding, het lijkt gewoon allemaal zo gelijk aan Magic. Sterkte als nog met het verlies. Voor mij is het niet zo moeilijk meer, maar dat is al ruim 6 jaar geleden dat ik mijn pony verloor, die nog geen jaar in bezit was. En daar heb ik nu gewoon een goede herinnering aan.
Feetje
Berichten: 11126
Geregistreerd: 08-12-02
Woonplaats: Het zonnige zuiden
Geplaatst: 21-09-03 14:29
Het was zo'n mooi paard!
Ik heb laatst het hele dagboek op je website zitten lezen, tranen in m'n ogen
Heel veel sterkte!
Tin
Berichten: 3715
Geregistreerd: 29-04-02
Geplaatst: 21-09-03 16:43
Ook ik heb je verhaal over Julius op je website gelezen.. Kreeg er een brok in m'n keel van.. Sterkte..
Leo
Berichten: 50114
Geregistreerd: 06-12-02
Geplaatst: 21-09-03 17:25
Wat een paard is het toch *zucht*
Heb het hele dagboek gelezen, vind het zo prachtig Lees het nog geregeld over......
Vind het einde idd zo rot..... Nog steeds veel sterkte
Ethelate
Berichten: 21120
Geregistreerd: 02-10-01
Geplaatst: 21-09-03 21:40
Al vaak stukjes uit zijn dagboek gelezen, en je berichtjes over hem, Zo'n sprookje, dat zo slecht afliep... Sterkte!
prompter
Berichten: 11068
Geregistreerd: 28-09-02
Geplaatst: 21-09-03 21:46
Hoi Heike, mooi dat je de herinnering aan zo'n fijn paard levend houdt! Het is vreselijk om een paard maar zo kort te mogen hebben...
Ik ben dagelijks dankbaar dat ik mijn 17-jarige merrie nu ook al 17 jaar heb, en dat ze nog steeds zo gezond is . Ze is voor mij zó speciaal, ik hoop dat ze nog heel lang bij me mag blijven - en dat Karan dat bij jou zal kunnen!
Mireille
Berichten: 41893
Geregistreerd: 06-01-03
Geplaatst: 21-09-03 21:58
Wat een mooie herinnering aan Julius Heike, dit verslag.. Je hebt helemaal gelijk, je hebt des tijds geboft dat ze je Julius wilde verkopen. Het was een pracht paard van goud! Altijd lief en een troost voor iedereen!