Om een uur of drie staat mijn tante voor de deur, om te vertellen dat mijn oom weer zijn kuren heeft. Het laatste half jaar dreigt hij om de 5 minuten met zelfmoord ...
Tas koffie gegeven en tante terug naar huis, normaal doet mijn oom dus niets. Hij gaat hoogstens eens wandelen en komt dan altijd terug ... maar vandaag dus niet
Kwartiertje later krijg ik paniekerige telefoon. Tante die een afscheidsbrief gevonden had ... dus mama in alle staten naar tante geraced.
Uiteindelijk de hele familie verzamelt en een mini-zoektochtje opgezet en natuurlijk ook de politie gebeld (
voor de snelle actie!). Maar die laatste konden helaas zijn gsm niet traceren omdat die afstond, toen hebben ze dan maar een speurhond besteld. Maar dat zou enige uren duren, niet elk korps heeft er eentje en hij moest van ver komen.We zijn dan ettelijke uren aan het rondrijden geweest, veldweggetjes, steegjes en maar rondjes rijden. Maar allemaal zonder resultaat. Dan ook nog in het veld de schuurtjes gaan doorzoeken en de maisvelden bekeken, maar dat was onbegonnen werk ....
We zaten dan ook enorm ongerust te wachten tot ineens ...
Uiteindelijk kregen we dan telefoon van een vriend van mijn neefje (de zoon dus) dat zijn vader nogal aan het drinken was in een café waar hij op dat moment ook zat.
De politie is hem gaan halen en nu zou er een gedwongen opname volgen op aanraden van de procureur .....
In het totaal is hij een uur of 4 à 5 weggeweest, wat veel langer is dan normaal en dan die brief natuurlijk. Waarom doet hij dat ineens. Maar dankzij die brief kan hij nu wel verplicht opgenomen worden!
Ik hoop echt dat dit de laatste keer geweest is dat dat gebeurd, een half jaar geleden schiet een andere oom zich door het hoofd en nu is het bij hem ook serieuzer geworden ....
Hij wilde zich nooit laten opnemen of serieus laten behandelen door een specialist, omdat hij zichzelf niet ziek vindt.
Moest ik even van me af zetten, sorry
