Supermooi omgeving en genoeg sprongen om even zoet mee te zijn
.Karin en Marco waren ook mee en hebben video en foto's gemaakt.
Van de video zijn weer stills gemaakt, dus ik heb nu erg veel beeldmateriaal.
Heb de leukste en mooiste eruit gehaald (was wel moeilijk hoor, het waren er zoooveel), zodat jullie een beetje een idee hebben hoe het daar is en hoe het ging.
Eerst natuurlijk dressuurmatig een beetje losrijden:
Daarna een paar sprongetjes gemaakt.
Eerst een steilprongetje:
Daarna nog wat aanwijzingen van Paul:
En toen een oxertje:
Daarna begon het 'echte' werk
.Hier eerst wat stills van de video:
En hier de foto's:
Dit was een hindernis met 2 opsprongetjes en een afsprong:
Op dit bankje had ik de eerste paar keer een stop, omdat ik niet goed aanreed en me niet genoeg concentreerde op mijn te rijden lijn. Hierdoor snapte Ret niet goed wat ik van hem vroeg (thanks Paul voor je goede uitleg
)Toen ik eenmaal doorhad hoe ik mijn lijn moest rijden, ging deze sprong super: (helaas ZONDER hoofd)
Deze afsprong was best redelijk hoog en Ret sprong hem zonder ook maar een moment te twijfelen
:
Toen gingen we door naar de coffin. Na de eerste boomstam liep de grond af, in het midden zat een greppel (die hier zo begroeid was met gras, waardoor hij erg moeilijk te zien is), daarna liep de grond weer omhoog en toen kwam de tweede boomstam.
De eerste keer dat ik aanreed, dacht ik dat het niet zoveel druk hoefde te hebben. Het zag er tenslotte uit als een 'normale' boomstam. Maar ik dacht er niet bij na dat de grond afliep en het voor Ret dus moeilijk te zien was waar hij moest landen. Doordat ik niet genoeg druk had stopte Ret dus de eerste keer:
De tweede keer dat ik hem aanreed sprong hij hem super (toen had ik hem ook meer onder druk):
Zoals ik al zei, was de greppel erg moeilijk te zien en de tweede keer vergat Ret hem te springen en struikelde. Gelukkig niks ernstigs, want hij stond vliegensvlug weer op om de tweede boomstam nog te kunnen springen (gek beest
). Het ziet er alleen wat eng uit:
En de laatste hindernis van deze training was een dubbelsprong. De eerste was een hek en deze sprong je vanuit het weiland. Na de eerste sprong liep de grond wat omhoog. Hier deed je 1 galopsprong en daarna sprong je tussen de bomen door van het muurtje af de bak in.
Voordat we begonnen aan de training zei Paul dat we die hindernis ook gingen doen. Ik vond hem er toen maar eng uitzien, maar toen we hem eenmaal aanreden, was er niks engs meer aan. Zelfs Ret keek er niet eens raar van op (mijn koele kikker
) :
En toen was helaas ons leerzame uur alweer voorbij en mocht Karin Ret lekker uitstappen:
Daarna heeft de eigenaar van het hele complex ons nog de hindernissen laten zien van de oorspronkelijke Military van Boekelo en natuurlijk moest Paul nog even langs bij de villawijk van zijn neefjes en nichtjes
:
Het was echt een hele leerzame dag met mooi weer, leuke grooms en een goede instructeur!
Ik zou zeggen Paul, kom in maart nog maar een keertje terug als je wilt
! 
