Geplaatst 
Tijdens mijn vakantie heeft Laiser heerlijk geluierd en wat rondgehobbeld met mijn moeder op zijn rug. En toen ik terug kwam ben ik nog een week ziek zwak en beroerd geweest, wat dus nog een week extra vaknatie voor Laiser inhield.
Nu is die vakantie voorbij en is Laiser het er eigenlijk niet mee eens.
Sterker nog, meneer begint weer aardig de oude te worden en heeft al weer behoorlijk wat spatjes.
Aan het begin was hij nog wat stijfjes en heb ik dus hem zodanig aan het werk gezet dat hij zich niet overbelastte maar toch zijn spieren weer soepel maakte. En je zag hem gewoon gedurende de week vooruit gaan.
Vanavond ging ik er hem rijden toen ze al weer uit de wei waren gehaald en in de stal stonden. Toen ik binnenkwam stond meneer lekker aan zijn hooi te knabbelen. Hij kek even op van :" Zo ben jij er ook weer". Nadat ik hem een poetsbeurt had gegeven, zadelde ik hem op om te gaan rijden.
Met een slakke tempo liep hij naar de buitenbak en keek me aan alsof ik gek geworden was.
Tijdens het rijden wilde hij sjokken en was liever lui dan moe. Toen ik hem dus aan het werk zette, kwam het eerste gesputter al. Hij liet me duidelijk weten geen zin te hebben. Maar dat was jammer van Laiser, ik vond dat er nog even gewerkt moest worden zonder gezeur.
Alleen vond Laiser dat geen goed idee, en begon echt te klieren en weer een truckendoos open te trekken. }> Helaas voor Laiser was ik in een erg consequente bui. Hij kon doen en laten wat hij wilde, maar ik was niet van plan eerder te stoppen dan dat hij zich weer normaal zou gedragen en gewoon netjes zou doen wat ik van hem vroeg.
En Laiser
? Die was niet van plan zich zomaar gewonnen te geven. Dus tijdens het rijden van tempowisslingen gooide hij er even een flinke bok tussen door. Alleen had die niet het gewenst effect voor Laiser, ik reed namelijk door alsof er niets aan de hand was en bleef de oefeningen gewoon herhalen.Ondertussen begon hij al heel erg als een macho te lopen, en voelde het eigenlijk wel heel gaaf aan. Hij wordt zo heet af en toe, dat je hem gewoon niet eens meer herkent
.Toen ik al wijkend zigzaggend door de bak wilde, wilde Laiser het met een franse slag doen. Alleen helaas pindakaas, dat accepteerde ik niet en corrigeerde hem. Waarop hij met een air van gewelste mij duidelijk wilde maken, dat ik toch echt niet moest denken dat hij zich uit ging sloven op een zondagavond terwijl de rest heerlijk in hun stal staat te knabbelen van dat heerlijke hooi. Kom nou zeg, hij is wel goed maar niet gek.
Waarop meneer een steigerpartij er tegen aan wilde gooien. En ik was eigenlijk verbaast over mijn eigen handelen. Voordat ik het zelf oin de gaten had, had ik hem al weer op de grond en op een pedagogische wijze flink aangepakt zodat hij met vier benen op de grond bleef. Met als gevolg dat hij daarna keurig voor zowel de linker als de rechterkuit ging wijken. Maar ik moest natuurlijk niet vergeten dat ik wel op een hele erge macho zat
hoe drufde ik dat wel niet. Voor deze ene keer zou hij het dan doen, maar het moest geen gewoonte worden.Hoezo een paard met air
.
. 
) 
)