Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Citaat:Op 2001-09-24 18:53, schreef Marjolein:
denk dat je beter gewoon naturel kunt zijn ipv proberen naturel te zijn. ga op je gevoel af das t belangrijkste. pik uit alles iets en stop t in je eigen kistje (is uitspraak van heike dacht ik). Er zijn zoveel methodes dat je voor jou en je paard de beste moet uitzoeken.
Citaat:Op 2001-09-24 21:22, schreef visje:
Over het de vraag of je wel 100% de baas moet zijn is er voor mij maar 1 antwoord: ja.
Een paard denkt ook maar in zwart en wit.
Citaat:Op 2001-09-24 23:44, schreef Marjolein:
een paard denkt in mijn ogen niet zwart wit. je kan ook baas zijn en ondertussen goede vriendjes zijn, alleen baas zijn is zo moeilijk. je moet IMO samen een bassis hebben die vertrouwelijk is. en waarop je van daaruit verder kunt bouwen. t paard moet niet alleen op jou vertrouwen maar jij ook op je paard.
tuurlijk moet een paard jou als leider zien, maar ook als partner, als vriend, en iemand die hij ook kan beschermen. als alleen jij de leider bent verschuilt hij zich achter je en laat hij alles aan jou over. wat niet de bedoeling is.
Citaat:Op 2001-09-24 21:22, schreef visje:
Ik denk dat er een beetje en zootje van gemaakt wordt. Alles wat alternatief is wordt al bijna 'NH' genoemd en dat is het nu ook weer niet.
Ik zou geen "feiten" uit een film gaan overnemen. Er zijn wel meer dingen in 'the horse wisperer' die niet kloppen.
Over het de vraag of je wel 100% de baas moet zijn is er voor mij maar 1 antwoord: ja.
Een paard denkt ook maar in zwart en wit. Ofwel ben je een ondergeschikt paard, ofwel een een gelijke (die af en toe al een een hap naar zich krijgt of op zijn plaats wordt gezet door 'mede gelijken', omdat zijn toestand vrij labiel is) ofwel ben je een leider en dat vertrouwt je paard op wat jij zegt.
Voor mij is het dus de leider, omdat de andere posities onaangenaam zijn voor een mens.
Natuurlijk ben ik beste vriendjes met mijn pony's, maar ik ben de baas en daar zijn ze het ook helemaal mee eens, want ze hebben iemand op wie hun vertrouwen rust en ze hebben niet heel de tijd te strijden voor hun positie (toch niet t.o.v. mij).
Ik vind het verkeerd om eerst grondwerk te doen en dan te zeggen: "doe maar jongen, je bent toch mijn vriend en ik ben geen 'baas'"
Voor een paard is een leider iets anders dan voor een mens. Een paard voelt zich veel veiliger met een leider en is in een gemakzuchtige positie als hij een leider heeft, omdat hij zichzelf niet heel de tijd moet verdedigen en omdat hij zijn verantwoordelijkheid kan afgeven aan de leider.
Consequentie is in principe de basis van het vertrouwen en dit "leiderschap". Je paard kan je maar vertrouwen als hij zijn verantwoordelijkheid aan jou geeft en jou als 'baas' accepteert. Dat is nu eenmaal zo in kuddes. Ik voel mij er ook vreemd bij om baas te zijn, maar je ziet dat als je je paard goed kent dat er wel geen verschil meer lijkt te zijn en dat er wel een soort vriendschap blijkt te ontstaan. Een paard mag zich gewoon niet zomaar aan je beginnen afschuren.
Femke