Eigenlijk begon het al op zaterdag toen ik voor mijn verjaardag naar Mark en Belinda mocht om een Podium Endurancezadel te passen. Helaas ben ik pas op 15 november jarig maar die tijd hebben we ook wel even nodig om te sparen. Het bedrag is niet groot maar ja, met 1 kostwinnaar moet je even he
. Het wordt een blauwe boom met fluoriscerende gele beugelriemen. Dan komen er alu podium beugels aan in het blauw. De korfjes gaan we zelf even fluoriserend geel spuiten. Tenminste als die kleur bestaat in spuitvariant.
Dan heb ik er zelf een hoofdstel bij gekozen. Een Royal Blue met fluoriscerende gele bakstukken en dezelfde gele kleur teugels. Een fl. gele martingaal bijbesteld. Die gaat naar Evert zodat zijn blauwe martingaal naar mij gaat. En zo hebben wij dan onze teamkleur vastgesteld. Blauw/geel.
Ik ben erg gelukkig met mijn verjaardagscadeau ook al moet ik nog even wachten.
De wedstrijd begon met het verkennen van de groomroute. Onze campingeigenaresse zou voor chauffeur spelen dus die wist de weg. Marco en Karin reden voorop. Ik weet niet wat die gedacht hebben maar dat moet iets in de trant van 'wat een idioten' geweest zijn. Ik heb me bescheurd in ieder geval.
Tussen het rijden door nog even onze groom Muriel van het station gehaald. Toen het laatste stukje verkend, naar de camping teruggegaan en gaan slapen. 's ochtends een heerlijk ontbijt genuttigd en toen naar het wedstrijdterrein alwaar wij Desiree met Sattarov wilde zien starten. Mooi plaatje was dat.
Voorkeuring. Beide paarden goed. Maaraak had 36 bij de voorkeuring. Van Marek weet ik de waarden nog niet. Goed in ieder geval. Verder was alles goed. Locomotie was een nette A.
Rit begonnen. Raak was vervelend. Dat zou weer een vechtpartij worden. De rit verliep op zich lekker maar ik had er niet een fijn gevoel bij. Raak liep supergevoelig op het terrein met zoveel stenen. Op de verharde weg en in het gras liep hij super maar in het grind liep hij op eieren. Een aantal keren hebben we gekeken of hij kreupel was maar dat was niet zo en hij had er ook zin in.
Hij heeft zich wel lopen opfokken aan MArek, wilde daar steeds voor lopen wat op de laatste 8 km maakte dat hij inzakte. Op de p/a had hij een 48 voor hartslag dus dat was prima.
Die laatste 8 km heb ik Evert weggestuurd. Dit ging even niet zo. Nadat hij een km weg was gingen rustig de oortjes naar voren bij Raak en liepen we onze eigen wedtrijd. Ik was moe, en had vreselijke pijn in mijn rug door het vechten. Het werd een laatste stuk van paard en ruiter die elkaar erdoorheen trekken. Mentaal hadden we het allebei nodig. Hij op het eerste stuk en ik op het laatste stuk. Prachtig als je zo een team met je paard kunt zijn. Door hem zijn we nog met een mooie tijd van 11.81 geëindigd. Evert eindigde op 11.87.
Op de nakeuring was ik eigenlijk bang dat hij kreupel zou lopen doordat de gehele rit zo moeilijkw as. Desiree was er om me weer eens op te beuren. En ze had gelijk. Raak liep super. Haar reactie: vertrouw toch eens wat meer op jezelf en die knol van je
. Tja, ze heeft gelijk.Marek heeft ook super gelopen. Dat paard is gewoon een tank met supereconomische stappen. Veel bodem, weinig passen. Hij heeft het geweldig gedaan en kreeg een 17e plaats, ik een 19e.
Een goed uitgereden rit dus.
Helaas een uur na de rit kreeg ik een black out. Ik ben maar even naast de vrachtwagen gaan liggen maar dit was geen fijn gevoel. Ging na een paar minuten wel beter. Op de camping heb ik even geslapen en toen voelde ik me alweer super.
Waar ik even een alinea aan moet wijden is het team dat we om ons heen hadden. Super gewoon. We hadden onze eigen groom uiteraard die haar werk zeer serieus neemt. Daarnaast Annelies als chauffeur. Ik denk dat endurance Holten ons nooit meer vergeet met het scheurende witte busje dat eigenlijk een 1 op de zijkanten had moeten hebben
en dan nog Arwen en haar moeder. Arwen voor de foto's en een extra helpende hand en haar moeder die een schitterend verslag heeft gemaakt op film. ECHT SUPER. Ook zoveel leuke opnames van de tijd tussen onze aankomsten op de groomplekken. Dat heb ik nou al die tijd willen hebben en dankzij haar moeder gekregen. Echt super. Als Arwen een beetje talent van haar moeder heeft hebben we vast ook fantastische foto's 
. Arwen en uiteraard jouw moeder, onze hartelijke dank. Echt super dat jullie dit hebben willen doen. Annelies ook bedankt, al lees je dit niet. En uiteraard onze eigen groom Muriel. Al met al een leuke dag. Al vond ik het mentaal zwaar. De lange rechte paden vond ik een ramp. Tijdens een wedstrijd kijk ik niet zoveel naar omgeving. Dan ben ik bezig met de bewegingen van mijn paard, zijn gesteld heid en alles voor me. Dus die lange paden waren een ramp voor mij. De organisatie, daar neem ik mijn pet voor af. ECHT SUPER GEWOON. Alles was geweldig geregeld. en bovenal supergezellig. Maarten, het was mijn eerste keer, of ik het met Raak en zijn gevoelige pootjes nog eens doe weet ik niet maar het was super. Dat mag je de rest van de organisatie vertellen.
Overigen serg leuk dat wij tijdens de rit Maarten vaakt egenkwamen
rondscheurend in zijn autootje. Groetjes van een toch wel tevreden FAsel.
Mijn zusje kende haar trouwens van gezicht, dacht ze. Hebben ze daar thuis twee jongens die bij de ponyclub van Haarle hebben gereden? Zo ja, dan heeft mijn zusje in haar ponytijd tegen hen gereden. Zo niet, dan is het een andere familie Nijenhuis. 
