Gisteren was het namelijk ook al niet al te vroeg geworden (24.00). 6.30 naar de stal gelopen om de paarden te voeren die me al met een vrolijk / verbaasd gehinnik begroetten.
Om 8.00 uur waren we dan toch op weg naar KWB. Salty gedroeg zich vrij rustig in de trailer. Om 9.15 waren we op het wedstrijdterrein aangeland en na Jacqueline (manzano) weer wakker gemaakt te hebben
heb ik Salty uit de trailer gehaald. Op de laadklep stond ze even stil om te bestuderen waar ze nu weer was aangeland. Bij de voorkeuring stond ze heel rustig voor haar doen. Ze had een HF van 36 (haar rusthartslag). De veterinairen waren weer heftig geschokt van Salty's mega-dravers-draf
Ze liep ook helemaal niet explosief ofzo 
11.02 uur: Eindelijk van start. Als jullie nog iemand op een huppelend westernpaard het terrein over hebben zien gaan....dat was ik.
Ze liep meteen lekker door en al gauw kon ik de teugels lekker los laten in een soepel drafje.
Het eerste stuk hebben we erg veel gedraafd afgewisseld met een korte stapsessie. Door het erg mulle Kootwijkerbroeksezand mocht ze zelfs een galopje maken.
Bij de PA aangekomen had ze een HF van 44, erg netjes !!! Zeker omdat we net uit het mulle zand kwamen.
Ook de 2e helft van de rit liep ze super. Als iemand ons wou passeren, hadden we die in no-time weer ingehaald. Pas in de laatste 3 km liet ze af en toe een beentje slepen (vermoeidheid) en hebben we iets vaker een stappauze ingelasd.
De laatste 2km was het passen en meten, want ik had de kans om precies op 2uur 42 min binnen te komen (ideale tijd).
In de laatste km. struikelde ze nog om het spannend te maken, maar we hebben het gered!
De HF bij de finish was......40!
Terwijl ze in maart nog liepen te zeuren over zonder beslag rijden (dat kon toch echt niet) heb ik vandaag geen enkele belachelijke opmerking gehoord. Ook bij de nakeuring niet, waar de HF inmiddels 44 was
en we voor locomotie een dikke A kregen (zonder beslag!!!). De vet was bij de eerste 10 m. al wel overtuigd dat we nog een rondje zouden kunnen maken (Salty iig).Gezien ik op de ideale tijd binnen was gekomen, vond Bertus dat we nog maar even (lees: uren) op de prijsuitreiking moesten wachten. Ik had inderdaad wel goede hoop op een prijs. Echter....toen mijn naam bij nr. 4 nog niet was genoemd, stootte Bertus mij al veelbelovend aan. Ook nr. 3 en 2 was ik niet.
Nee....op mijn derde endurance ben ik 1e geworden!!!
Inmiddels klasse II startgerechtigd en de rit nog winnen ook!!! Mijn dag kan helemaal niet meer stuk!
Salty heeft voor haar een oranje lintje een beker en een mooie zweetdeken binnengehaald! Al had ze zelf liever een oranje lint en een zak voer gehad
Op de terugweg maakte ze dat nog even duidelijk door de trailer in elkaar te trappen *zucht*
Waardoor ik haar nog maar even gezeldschap heb gehouden.Natuurlijk Bertus en Jacqueline ook hartelijk bedankt voor het geweldige groomwerk!
Mirjam en (super)Salty
en haar dikke, vette A voor locomotie bij de nakeuring.
. Eigenlijkhad ik niet mogen doorrijden blijkt nu. ALs je tijdens het opstappen al hebt van 'die voet moet daar in , maar de voet doet het niet' dan is er iets niet goed. Maar ja, ik had 29 km volbracht in opperbeste conditie, dat ga ik niet opgeven.