My God What A Day

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
SisLeone
Berichten: 2867
Geregistreerd: 17-05-03

My God What A Day

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 23-08-03 17:35

Allemachtig zeg... ik hoop niet snel meer een dag zoals vandaag mee te maken... Of eigenlijk voor een vriendin van mij was het erger want die maakte het mee met mijn paard. Ik hoorde het later pas van haar.

Ze zou nl vanochtend vroeg op concours gaan dus had ik haar gevraagd of ze mijn paard in de paddock wilde zetten. Ik moest tot één uur werken.
En aangezien zij hem altijd verzorgd als ik op vakantie ben moest dat toch kunnen.
Zij heeft zelf een paard die heel nuchter is en niet snel schrikt. En mijn paard is daarentegen wat stresseriger en schrikkeriger en nerveuzer. Dus op het moment dat ze hem in de paddock wil zetten vliegt haar jasje een beetje omhoog door de wind..... Nou je raadt het al. Meneer schrikt zich helemaal te pletter en rukt zich los. Draait om zijn as om en rent in volle galop naar de uitgang van het terrein. Gelukkig is dat een zandpad die richting de wei gaat. Waar hij dus ook spontaan heen ging... Zij hoopte dat hij daar stil zou gaan staan grazen maar hij was waarschijnlijk zo geschrokken dat hij de wei voorbij rende. Allemaal maisvelden daarachter maar hij vond toch nog een stuk onbegroeid land. Dus na de wei schoot hij linksaf dat veld op en bleef galopperen. Dat land eindigt op een weg waar je 80 mag rijden.... die hij pardoes over is gestoken.
En daar bleef hij langs draven. Zij er ondertussen achteraan gerend (ze heeft vandaag de marathon gerend, ze kon daarnet bijna niet lopen van de spierpijn).
Aan de andere kant liggen ook wat (mais)velden dus daar nog even rond gescheurd... richting de huizen gerend. Is daar over een hek een tuin ingesprongen bij mensen en die tuin ook doorgerend. En weer uit de tuin gesprongen en op het volgende brede zandpad terecht gekomen.
Zij er nog steeds achteraan... gelukkig reed er op die weg een bekende die voor haar stopte en zij mee in de auto.
Op stal had de zoon van de pensioneigenaar het gezien en was ook in zijn auto gesprongen en kwam er ook aan scheuren.
Gelukkig hebben ze hem toen klem kunnen zetten en op een rustige manier kunnen vangen en weer naar stal gebracht... Eindje lopen ondertussen.
Gelukkig had hij zich niet bezeerd oid. Maar ik moet er niet aan denken wat er mis had kunnen gaan. Als hij doorgerend was was hij op een rijksweg terecht gekomen waar je 100 mag maar waar ze vaak harder rijden.

Was me helemaal lam geschrokken toen ze me dit vertelde.
Vervolgens dacht ik hem even rustig te gaan longeren. Zaterdags doe ik dat meestal. Lekker werken aan de pessoa. Flipt hij dus aan de longe... Keihard scheuren... toen ik hem eindelijk rustig had.... WEEEEEEEEHHHHH
had hij dus mijn kieffer hoofdstel aan gort getrokken dus die kan ik ook weggooien.

Ik even boos omdat er wel van alles misging. Daardoor kreeg ik hem niet meer te pakken. Ben maar even 5 minuten rustig in en uit gaan ademen. En toen werd hij ook rustiger. Uiteindelijk na ruim 45 minuten kon ik hem eindelijk een half uurtje rustig longeren.
Hij is echt over de zeik gegaan die ochtend anders was hij vanmiddag niet zo gestresst geweest.

Hij is nu weer rustig gelukkig. De enige manier om dat voor elkaar te krijgen is net doen of er niks is gebeurd en zelf heeeeeel rustig te blijven.

Hij is nl mishandeld door zijn vorige eigenaar en af en toe heeft hij een terugval en hij denkt dan dat hij een pak rammel gaat krijgen. Goed om mijn eigen geduld op de proef te stellen.

Soms vind ik dat wel moeilijk hoor. Ik kan niet eens geergerd zuchten door het een of ander en meneer denkt dan meteen dat hij een fout heeft gemaakt en wordt nerveus.

Maar goed ik hoop echt niet veel van deze dagen mee te maken. Stelt mijn zenuwen ook veels te veel op de proef... Moest wel even huilen hoor.. Ben zo blij dat het goed is afgelopen. Want ik wil dit paard nog lang niet kwijt. Het is een vreselijk lief dier.

Ps gelukkig kwam mijn vriendin nog wel op tijd op het concours aan. Helaas was ze zelf ook zo geschrokken dat ze het parcours niet kon onthouden. Jammer...

DAG LIEVE MAMA. I love you and I miss you
28 mei 1941 - 21 januari 2009


femmigje
Berichten: 292
Geregistreerd: 10-01-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-08-03 18:08

Pff wat een verhaal zeg!! Gelukkig is er niks ernstigs gebeurd en staat je paardje weer veilig binnen.
Jammer dat de wedstrijd niet goed ging voor je vriendin maar volgende keer beter he!! ( en dan mag ze vantevoren geen marathon lopen!!)

Livado
Berichten: 1735
Geregistreerd: 14-06-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-08-03 18:49

jeetje ! het zal je maar gebeuren !!
en idd erg jammer dat de wedstrijd niet goed ging !

gebruiker002
Berichten: 4620
Geregistreerd: 15-02-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-08-03 19:09

pfffff wat erg~!! je schrikt je helemaal lam!! gelukkig dat er niks is gebeurd. wel jammer van de wedstrijd

Elise

Berichten: 1987
Geregistreerd: 05-11-01
Woonplaats: Breda

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-08-03 20:37

Die moet behoorlijk geschrokken zijn ja wil hij zo'n eind van stal wegrennen. Gelukkig niets ernstigs gebeurd!

Schitterend paarden-pensioen-oord in Frankrijk: http://www.equinepensions.com/

jihoe
Berichten: 1124
Geregistreerd: 14-08-03
Woonplaats: zuid holland

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-08-03 21:43

nou, hij heeft zijm beweging in elk geval weer gehad vandaag!
ik kan me voorstellen dat je schikt.
ik lees de laatste tijd vaker op bokt dat er dit soort dingen gebeuren, gelukkig hebben wij een hek om het terrein, dus als er eentje losbreekt kan hij nooit ver weg.
maar sommige dingen hou je nooit tegen

happyjoyce

Berichten: 4494
Geregistreerd: 01-06-03
Woonplaats: Stuifzand

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-08-03 21:48

Je schrikt je dan helemaal rot! gelukkig dat er niks gebeurt is en wel jammer van de wedstrijd.

Georgette

Berichten: 11632
Geregistreerd: 20-03-03
Woonplaats: Hilversum

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-08-03 21:53

Jeetje, wat een verhaal zeg! Gelukkig maar dat het goed is afgelopen, geen gewonden. En ik vind het heel goed dat je je geduld op de proef stelt, want anders was je paard misschien nog meer gaan stressen.

14-11-'14 Sven ♥
02-06-'17 Quin ♥

www.meesteraap.nl -> Dé webwinkel met musthaves voor schoolgaande kids!

Heike
Mede-oprichtster

Berichten: 17804
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Gemert

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-08-03 07:26

Zo zeg! Dat is effe schrikken.

Wat ben ik blij dat de paarden bij ons niet van het erf kunnen.

Nou ja. Ze kunnen wel, maar dan moeten ze hoog springen.

Paardentweet: Zag laatst een meisje onderweg naar haar paard met kogelvrijvest aan.
Dat paardrijden is ook niet meer wat het geweest is..
[IM] Julius....16 jaar alweer...

Liesje_Lover

Berichten: 6861
Geregistreerd: 03-11-02
Woonplaats: Den Bosch

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-08-03 08:03

Pff...dan schrik je wel even jah, gelukkig is er niks ernstigs gebeurd! Erg jammer van het concours van je vriendin....En erg knap dat je je geduld op de proef stelt...moet niet weten wat er anders zou gebeuren

SisLeone
Berichten: 2867
Geregistreerd: 17-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 24-08-03 13:13

Vind het ook wel rot dat er bij die uitgang geen hek is. Op de rest van het terrein zijn bij alle uitgangen hekken geplaatst. In het begin was daar wel een hek maar die is op de een of andere manier weer verdwenen. Ooit is iemand er tegenaan gereden en was dat hek verbogen maar is nooit gemaakt.

Je staat er gewoon nooit bij stil verder tot je zoiets overkomt. Maar dat is meestal zo.

Maar goed ben erg blij dat het goed is afgelopen. Ik las inderdaad ook al verschillende verhalen waarbij een paard was losgebroken oid. Zit er iets in de lucht of zo?

Een arts die bij ons op stal staat zei al dat bij bepaalde jaargetijden er meer ruiters op de Eerste Hulp komen b.v. begin lente en begin herfst.
Net of de paarden dan de kolder in de kop krijgen.
Nu zijn de weersomstandigheden ook best extreem. Dan weer warm en dan weer koud.

DAG LIEVE MAMA. I love you and I miss you
28 mei 1941 - 21 januari 2009

Imker

Berichten: 17539
Geregistreerd: 30-10-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-08-03 13:52

Sjongejonge, San, dat is niet mis... Ik ken alleen het pad naar de wei toe, maar wat daarachter zit niet. Wel ken ik de weg (denk ik) waar je het over hebt en daar rijden ze als gekken Boos! .

Wat zullen jullie geschrokken zijn, zeg... Ik kan me goed voorstellen dat je dan als eigenaar/verzorgster helemaal flipt als je je paard er vandoor ziet gaan.

God zij dank zijn er geen ongelukken gebeurd en staat het paard weer veilig op stal!

Toos paardloos

orri

Berichten: 20941
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: "the world is my playground"

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-08-03 14:02

Dan schrik je je ook rot, kan me goed voorstellen dat ze het parcours daarna totaal kwijt was... gaat je niet in de koude kleren zitten.
Dat ze uberhaupt nog is gegaan is...
Gelukkig is iedereen met enkel schrik (en wellicht spierpijn vanaf gekomen)

Victorian Elegance Webshop
Dependance van Ratcity's Shelter locatie Almere
DeviantArt voor mijn doodles!

SuperRoos

Berichten: 7840
Geregistreerd: 27-04-03
Woonplaats: Arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-08-03 14:03

vieuw gelukkig dat het allemaal net is goed gegaan, ik weet wat je bedolet met een paard dat is mishandelt, mijn tinker (na gisteren niet meer van mij) had dat ook met veel dingen, is vaak lastig mee om tegaan, altijd geduld te hebben, maar het is fantastich als je het vertrouwen krijgt, die terugvallen gaan steeds minder worden hoor
(was bij king niet de reden tot verkoop hoor)
wat zal je geschrokken zijn zeg, toen je het hoorde.pfff

* Wil jij een karakteranalyse van jouw paard!?
* Kijk dan op: http://www.karakteranalyses.nl
* Voor meer informatie mag je me een pb sturen

Stephany

Berichten: 9061
Geregistreerd: 12-11-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-08-03 14:54

Dat is inderdaad schrikken, zowel voor jou als voor je vriendin! Ik kan mij voorstellen dat je de eerste uren alleen maar kon denken wat er allemaal mis had kunnen gaan (en dat is veel!!)
Wij hebben ook zo'n stress-kippie, toen wij Pepsi 3 jaar geleden kochten was hij erg kopschuw, met veel geduld is dat nu bijna over!!!!
Maar hij blijft toch snel schrikken, en daar moet je inderdaad altijd rekening meehouden!!


SisLeone
Berichten: 2867
Geregistreerd: 17-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 24-08-03 21:03

Gelukkig is hij al minder een stresskippie als in het begin. Maar ik moet er inderdaad altijd rekening mee houden.
We zijn nu beide gelukkig weer tot rust gekomen. Hij was vandaag heel lief en stond ook niet meer opgetrokken en te stressen.
Heb inderdaad een paar uur last van gehad wat er allemaal had kunnen gebeuren. Het was gelukkig 's ochtends rond 7:45 uur dus was het rustiger op de weg.
Je had me kunnen wegbrengen als er wat mis was gegaan met hem zeg.

DAG LIEVE MAMA. I love you and I miss you
28 mei 1941 - 21 januari 2009


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Amazonbot, Benzz, Fly_high, GoogleAdsense, GrapeshotBot, Sintara en 32 bezoekers