Ook op deze dag zijn enkele foto's gemaakt. Net nadat hij op de trailer naar Utrecht ging. Zo gezond hij hier leek....De waarheid is hard. Nooit heeft hij deze plek weer gezien. *tranen biggelen nu over mijn wangen, goh ik mis hem zo vreslijk*
Zit hier wat eten in...
Laatste keer poetsen
Jaa, dat is lekker.
Ik weet dat dit geen rij foto's zijn o.i.d. Maar lol met je knol vond ik niet toepasselijk.
Paardentweet: Zag laatst een meisje onderweg naar haar paard met kogelvrijvest aan. Dat paardrijden is ook niet meer wat het geweest is.. [IM] Julius....16 jaar alweer...
Julius had twee lekkende hartkleppen, een lekkende aortaklep, vocht in de longen en vocht in de buik. (vergrote hartkamer) Verder was er een hartklepje afgescheurd. Dat klapperde steeds tegen de hartwand. Het bloed kon dus nooit meer goed stromen
Ze weten niet zeker wat het was. Het was in ieder geval niet aangeboren. Een theorie is dat er een wormpje geweest is die tot in het hart is doorgedrongen. Die heeft daar iets beschadigd. Het hart moest toen harder gaan werken en daardoor zijn de kleppen gaan lekken. Daardoor ging het hart harder werken en daardoor lekte de kleppen nog meer. Totdat zelfs een hartklep afscheurde. Ze zitten namelijk met een soort van draadjes vast. Nou ja het hoeft het niet te zijn maar het zou kunnen. Ik wil wel nog even zeggen dat ik altijd goed ontworm. Ieder paard heeft wormen maar die komen meestal niet in het hart. Dat is gewoon erg zeldzaam. (soms 1 keer per jaar) Julius had gewoon pech dat het hem overkwam. Zie http://www.welshcob.nl/julius/dagboek/d ... ec2000.php
Julius.....pas zeven jaar....
Paardentweet: Zag laatst een meisje onderweg naar haar paard met kogelvrijvest aan. Dat paardrijden is ook niet meer wat het geweest is.. [IM] Julius....16 jaar alweer...
Wat ontiegelijk sh*t he.... Zo gemeen dat zulke dingen gebeuren. Helaas kan je er niets aan doen... Kon het maar!
Mijn paardje is overleden aan koliek. Had nooit wat en ineens pats boem hevige koliek, 2x geopereerd in 5 dagen, op de 5e dag weer een hevige aanval en toen is besloten hem in te laten slapen. Maar 11 jaar, altijd kerngezond. Ik mis hem ook nog ontzettend en dat gaat nooit meer weg.
Hou de herinneringen aan hem vast, dan heb je hem toch altijd nog een beetje bij je.
Ik weet wal dat ik Julius een onzettend mooi paard vind. De verhoudingen kloppen, en hij straalt gewoon iets speciaals uit. Het is wel erg rot dat hij is overleden. 7 Jaar, hij had veel langer bij je moeten blijven. Helaas heb je zulke dingen niet zelf in de hand. Maar als je aan hem denkt, denk aan de fijne momenten samen!
And he said: "If all is grounded you should go make a mountain out of it"
Ik weet precies wat je nu voelt,het is nu al weer twee jaar geleden dat ik mijn Snowgirl heb moeten laten inslapen maar elke keer als ik foto's van haar zie of lees over het verdriet van iemand die zijn paardje mist dan schieten mijn ooghoeken ook weer vol met tranen.
Rillingen over mijn rug bij deze foto's... Kippenvel door de tekst.... Huilen en huilen door het dagboek... Het is gewoon niet eerlijk... 7jaar ?? Vreselijk! Het was een supermooi beessie ! Echt het had nooit mogen gebeuren ....
Jeetje...ik ben er stil van. Ik heb je dagboek gelezen. Ik moest erg hard op mn lip bijten om me groot te houden. het lijkt me verschrikkelijk om mijn lieveling te verliezen. sterkte nog
Wat een vreselijk verhaal, ik heb ook afscheid moeten nemen van mijn eerste paardje nadat ze een been gebroken had dus ik kan me goed indenken hoe jij je voelt. Ik word verdrietig van je verhaal zoveel herinderingen die terug boven komen. Ik hoop dat je het ondertussen wat hebt kunnen verwerken.
Koester je dromenwant als ze stervenword je leven als een vogel zonder vleugels ik heb een Royal Dance veulen: River Dance
lieve heike, heel veel sterkte, ik weet hoe het is om een lievelingspony te verliezen.. maar hij heeft een goed leven gehad... hij loopt nu samen met mijn anouk in de hemel in de eeuwige grasvelden..
Nog 26 dagen Fons en dan zingen we weer luid he jongen!
Jeetje,wat erg zeg!! Ik heb met tranen in me ogen het dagboek gelezen,en daarna nog een keer de foto's bekeken.Wat kan het leven toch oneerlijk zijn....
Tja..heb ik verwerkt dat Julius dood is. Nou ik heb er vrede mee. Maar soms als ik aan hem denk dan stromen de tranen over mijn wangen. Al die dingen die ik nog zo graag met hem had willen doen, Die uren door bos en heide....
Volgens mij kun je het nooit helemaal verwerken als je dierbare ineens, veel te jong, komt te overlijden. Zo plotseling, zo onverwacht...
Paardentweet: Zag laatst een meisje onderweg naar haar paard met kogelvrijvest aan. Dat paardrijden is ook niet meer wat het geweest is.. [IM] Julius....16 jaar alweer...