Gisteren liet ik Sefja, mijn ijslandermerrie, net 3 en een halve maand onder het zadel na het rijden even rollen in de buitenbak. Een meisje van 3,4 jaar oud stond te kijken. Haar moeder komt naar me toe en vraagt of het kind even op mijn pony mag rijden. Ik zeg nee en ze is eerst stomverbaasd en daarna boos. Ik leg uit.
1. Het is niet zo'n schattige pony als ze eruit ziet. IJslanders zijn meestal vrij fel en de mijne is geen uitzondering. Als zo'n kind gaat klemmen vliegt ze weg en ligt het kind ernaast.
2. Ze is nog maar heel kort onder het zadel. Ik ben sowieso al voorzichtig met wie ik erop laat, kinderen gewoon liever niet.
3. Ze heeft net hard en goed gewerkt en is nu gewoon klaar, ze mag terug de wei in.
De vrouw noemde me na mijn rustige uitleg associaal. Ik heb maar niks gezegd maar voel me nog boos van binnen. Ik hoef toch niet zomaar elk kind op mijn paard te laten omdat zij dat zo nodig wil.
Hebben andere mensen met "snoepige" pony's/ paarden hier ook last van?