Ik ken het gevoel echt. Bijna 2 maanden loop ik al te stuntelen met een gek paard dat alle kanten op springt en overal van schrikt. Ik kon niet eens normaal 1 rondje de hoefslag rond rijden. Na een maand knokken had ik bijna de moed opgegeven. Nu heb ik 2 x in de week les. 1x prive en 1x groepsles. De priveles ging in het begin zwaar k*t, maar daarna heel goed. En de groepsles ging zo fantastisch goed dat ik de hele les met een glimlach op mijn gezicht gereden heb, hij was geen een keer weg gesprongen, geen een keer op hol geslagen en had geen enkele keer een uitbraakpoging gedaan. IK was zo blij dat ik naar een vriendin riep IK TRAKTEER . Hihihi Nu heb ik gisteren weer zo heerlijk gereden , zo lekker dat ik gewoon mijn oude trainingen op kan pakken. Voor mij voelt het als een overwinning, maar te hard juichen doe ik nog niet want morgen kan het zo weer over zijn. OP weg naar de wedstrijd op 11 feb. en we gaan ervoor...
liefs ymke
Where Life begins and Love never ends 6-5-2015 papa en mama geworden van Hanne