Een huisdier neem je voor de rest van zijn leven. Dat is bij mij in ieder geval wel zo. Heel bewust zijn al mijn dieren uit het asiel gehaald zodat ze in ons 'gezin' nog een heel fijne tijd kunnen hebben. Ik ben een echt hondenmens maar toen onze erste hond oud en seniel begon te worden kwam mijn man met Sinterklaas met een kat aanzeten: Dikkie. Dat was natuurlijk best wennen aan elkaar maar al snel waren we onafscheidelijk. Dikkie maakte eigenhandig de slaapkamer deur open en kroop als het koud was bij mij onder de dekens. Het afgelopen jaar zag Dikkie er slecht uit, hij werd mager en door het ontbreken van zijn tanden kon hij zijn vacht niet goed meer verzorgen. Zo'n 6 weken geleden was Dikkie nog bij de DA geweest om de resterende tanden na te kijken. En omdat hij flink te lijden had gehad van het hele gebeuren voerde ik hem pepersalami en koolvis met de hand. Dikkie knapte weer op en kwam zelf weer zeuren om eten. Maar afgelopen dinsdag lag hij 's ochtends vroeg helemaal sufig in de gang. Zijn onderlipje hing open en je keek zo recht in zijn bekkie in een vreselijk groot gat vol bloedstolsels. Direct is mijn man naar de DA gegaan maar die vertelde dat Dikkie zeer waarschijnlijk een grote tumor in zijn kaak had. Dinsdag morgen hebben we hem laten inslapen. Vanochtend liep ik door het huis wat dingen op te ruimen en overal rook ik de geur van bedorven kattenvoer en kattenbak, maar dit keer zonder Dikkie
Nimber
Berichten: 26552
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Apeldoorn
Geplaatst: 14-08-03 18:28
Jeetje Jolanda wat onwijs sneu voor dikkie. Gelukkig heeft hij nog een heel goed leven gehad bij jullie. Heel veel sterkte
greetje
Berichten: 8626
Geregistreerd: 13-07-01
Geplaatst: 14-08-03 18:33
Ja dat is wel even slikken Jolanda. We hebben ongeveer een jaar geleden de oude Boppers laten inslapen en hoewel er hier nu nog zes rondlopen missen we hem vaak nog. Sterkte meid.
Dniesy
Berichten: 2140
Geregistreerd: 02-12-01
Woonplaats: Hoorn (NH)
Geplaatst: 14-08-03 18:37
Ja vreselijk he, tijg is ook een half jaar geleden overleden het is nog steeds zo stil in huis. Maar soms is het nog steeds als of hij er nog is, dat hij zo om het hoekje komt lopen. Heel veel sterkte, gelukkig dat hij nog zo een goed leven bij jullie heeft gehad!
Faas
Berichten: 12718
Geregistreerd: 21-07-02
Woonplaats: Steenwijksmoer
Geplaatst: 14-08-03 18:46
Jee, ik weet wat je voelt. Sterkte zeg. Gelukkig heeft ie het bij jullie fantastisch gehad. Ik zeg ook 'een dier neem je voor het leven'. Soms sta je weliswaar met de rug tegen de muur maar je neemt het voor het leven.
STerkte
Gabbertje
Berichten: 707
Geregistreerd: 26-10-01
Woonplaats: Zwolle/Zalk
Geplaatst: 14-08-03 18:57
Ik weet precies wat je voelt. Wij hebben een maand geleden onze 17-jarige poes in laten slapen ook omdat ze een tumor in haar kaak had. De eerste tijd was echt heel vervelend en ik moest ook nog heel erg vaak aan al die leuke momenten met haar denken. Ik miste die vriend die ik bijna mijn hele leven heb gekend, de poes die 's ochtends heel erg blij was om je te zien, de poes die altijd was waar jij op dat moment ook was. En opeens is dat na 17 jaar weg... Kort daarna hebben wij een kitten van toen 9 weken in huis genomen. En echt waar, de lol, het vertederende en de gezelligheid van zo'n klein beestje doet je het verdriet van de oude poes niet wegnemen maar het helpt wel om wat minder aan de poes te denken.
ibikus
Berichten: 20688
Geregistreerd: 15-05-01
Geplaatst: 14-08-03 19:01
Arme Dikkie... Nergens geen kwijlsporen meer, nergens geen plukken haar... Stom dat je dat soort dingen gaat missen he? Sterkte.
Mayo
Berichten: 16796
Geregistreerd: 17-01-01
Woonplaats: De Meern
Geplaatst: 14-08-03 19:16
Jeetje... ik ken je gevoel... het is een heel naar gevoel... je zal het ook nog wel blijven houden. Tigra is nu al ruim een half geleden overleden, maar het voelt nog als de dag van gisteren. Ik wens haar ook nog elke nacht weltrusten en elke ochtend moet ik me weer realiseren dat het geen nachtmerrie maar de realiteit is dat ze er niet meer is.
Maar je hebt Dikkie nog een mooi leven gegeven en zal naar je spinnen vanuit haar vernieuwde leven
Silvia
Berichten: 3271
Geregistreerd: 23-02-01
Woonplaats: Gelderland
Geplaatst: 14-08-03 19:16
Goh, wat vervelend dat je Dikkie hebt moeten inslapen! Ook al weet je dat het binnenkort zover is, het moment zelf komt altijd onverwacht! Sterkte meid!
nanka
Berichten: 3484
Geregistreerd: 18-04-02
Geplaatst: 14-08-03 20:00
Achossie..wat erg. Veel sterkte ermee. Wel wil ik nog even kwijt dat ik het super van je vind dat je Dikkie in ieder geval nog een kans heb gegeven door hem/haar uit het asiel te halen..SUPER!
Sterkte
Anoniem
Geplaatst: 14-08-03 20:11
Heel veel sterkte voor jullie. Dikkie ligt nu natuurlijk heerlijk riant ergens te liggen zonder ergens last van te hebben en denkt nog even terug aan zijn leven bij jou, terwijl hij ligt zoals hij altijd het lekkers lag met zijn tevreden snoet .
kaj
Berichten: 3755
Geregistreerd: 08-10-01
Woonplaats: Huissen
Geplaatst: 14-08-03 20:29
Bah sterkte hoor!
Ik kan me ook nog zo goed onze hond herinneren. Het duurde ook heel lang voor ik er aan kon wennen dat het zo stil in huis was als je thuiskwam.
Tja het beestje heeft bij jou een goed leven gehad, en daar zal het je dankbaar voor geweest zijn moet je maar denken.
Nogmaals veel sterkte, blijft naar zoiets.
Anoniem
Geplaatst: 14-08-03 21:04
nou is niet fijn hoor je maatje weg te brengen...en die herinneringen,,hou oud is dikkie geworden?
Jurga
Berichten: 18554
Geregistreerd: 06-05-01
Woonplaats: Ede/Lunteren
Geplaatst: 14-08-03 21:52
Sterkte meis, zulke dingen kunnen onbewust zo hard zijn.
Larissa
Berichten: 729
Geregistreerd: 17-03-02
Geplaatst: 14-08-03 21:55
Ook heel veel sterkte! Echt fijn voor Dikkie dat die zo'n geweldige tijd bij jullie heeft gehad! En denk aan de herinneringen die je met hem hebt beleefd! Ik heb zelf ook 4 katten/poezen verloren op een heel ongelukkige manier (verkeer) omdat we nog al aan een drukke weg toen der tijd woonden zijn we zo ook verschillende katten verloren. Maar nu we zijn verhuisd heb ik een poes en kat verloren, een is na drie jaar weggelopen en de ander is aangereden door een auto Maar gelukkig had die poes die aangereden was toch nog een jonkie achtergelaten en dat gaf toch wel enige troost en Mickey (jonkie) is alweer drie jaar en vorig jaar is onze poes in januari 2002 aangereden Maar iig veel sterkte!
Fitzroy
Berichten: 25108
Geregistreerd: 11-01-01
Geplaatst: 14-08-03 23:16
Het is toch een maatje van je geworden in al die jaren. Sterkte, Jippie !
Franca
Berichten: 5745
Geregistreerd: 17-07-02
Woonplaats: Arabierenland
Geplaatst: 14-08-03 23:24
Ja ik ken het gevoel.....het is vreselijk om je geliefde, trouwe dierenvriendjes op een dag te moeten missen. Ik heb een plukje haar van mijn oude kater bewaard; staat ergens in mijn huis en heeeel af en toe ruik ik er nog eens aan. Is heel fijn om te hebben!
Dees
Berichten: 18914
Geregistreerd: 09-08-01
Woonplaats: Friesland
Geplaatst: 14-08-03 23:24
Ik herinner me de geur van onze gestorven kat ook nog... Beestje is al dik 4 jaar dood, en toch. apart eigenlijk. Ik heb nadien nooit weer iets gevonden met die zoete geur van mijn geweldige Coco. Ik begrijp het Jippie. Sterkte.
Annick
Berichten: 1371
Geregistreerd: 10-04-03
Woonplaats: Vlissingen
Geplaatst: 14-08-03 23:24
Heel veel sterkte. waarom worden huisdieren ook niet ouder he Groetjes Annick
Pauline
Berichten: 12188
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Zuid Holland
Geplaatst: 15-08-03 09:14
Ik heb ook met mijn honden afgesproken dat ze 100 worden, maar ja....Het doet echt pijn als je een dier verliest, ik wens je heel veel sterkte.
SuperPepeijn
Berichten: 13113
Geregistreerd: 21-03-02
Woonplaats: Gouda
Geplaatst: 15-08-03 09:29
zo te horen heeft dikkie een heel fijn leven met je gehad.
Jasmijn
Berichten: 3758
Geregistreerd: 24-02-01
Woonplaats: Apeldoorn
Geplaatst: 15-08-03 15:17
Vreselijk he? Ik heb helaas ook kort geleden een kat moeten verliezen, maar dat gaat je echt niet in de koude kleren zitten. Heel veel sterkte de komende (lege) tijd.
Elise
Berichten: 1987
Geregistreerd: 05-11-01
Woonplaats: Breda
Geplaatst: 15-08-03 15:48
Jeetje.. Ik kan me voorstellen dat je je rot voelt dan.. opeens zo leeg is het dan hè. Maar zo te horen had hij een gezellig leventje bij je
jantina
Berichten: 12359
Geregistreerd: 13-01-01
Geplaatst: 15-08-03 16:30
Dat is het naarste van het hebben van een huisdier. Als ze doodgaan mis je ze zo! Alles is stil en leeg. (en schoon... :/ )
De hond van mijn vader is nu een dik half jaar dood en hij heeft allang een nieuwe en toch kijk ik als ik de kamer binnenkom nog onbewust om het hoekje of ze ook op haar plaats ligt
Ireen_
Berichten: 8251
Geregistreerd: 13-08-01
Geplaatst: 15-08-03 16:56
sterkte mijn poes is alweer bijna een jaar geleden overleden, ze was al 20 jaar en ze was er al toen ik geboren werd.. we hadden nog een kat maar Dieuwertje was echt mijn maatje. Zij had ook een groot tumor bij haar nier en ze was echt al een beetje dement en doof aan het worden. We hebben haar toen ook in laten slapen, ze woog op het laatst nog maar 2,8 kilo het is best raar maar ik denk 's nachts nog best vaak dat ze aan mijn deur staat te krabbelen (deed ze altijd als ze erin wou).