Onze paarden hebben zich een tijdlang koest gehouden op het gebied van zelfverwonding, zelfmoordpogingen en andere paardenellende. Het paard van een vriendin van mij heeft echter altijd wat en ik zei nog tegen haar, dat die van ons werkelijk nooit wat hadden. We hebben in totaal 12 paarden/pensionpaarden lopen en nooit 1 probleem. Jammer dus, afkoppen. Afgelopen week huppelt er een merrie op 3 benen door de wei. Blijkt dat ze een enorme scheur, van onder tot boven, in haar hoef heeft. Veearts erbij en dezelfde dag ook nog een hoefsmid. We hebben helemaal een speciaal aluminium ijzers met wiggen, bouten en banden moet laten lassen om de hoef bij elkaar te houden. Het gaat minstens 9 maanden duren voordat ze weer een beetje een redelijke hoef heeft. Tot die tijd moet ze zo min mogelijk beweging. (yeah right, tis een barrelracer, met een renbaan verleden) Daarna besloot Per, mijn paard, de trailer weer eens aan puin te trappen. Daarbij beschadigde hij zijn kogel en sprongewricht, dus veearts weer gebeld. Per aan de ontstekingsremmers en DMSO. Dat sloeg goed aan en hij liep twee dagen later alweer goed. Toen hebben ze zich 2 dagen koest gehouden. Toen afgelopen maandag was ik twee paarden kwijt. Vond ik na een uur terug bij de buren (sukkels hadden het hek opengedaan ) Een van de twee had een vleeswond van 20 cm op zijn schouder. Dusss, eh veeart...hier Eva weer.... Paard gehecht, het was inmiddels in de namiddag. Rond 6 uur ging ik de weide paarden voeren. Vind ik 1 van de merries met een mega dik oog. Zag er zo eng uit dat ik dacht dat het hele oog er uit was! Dus.......Veeart weer gebeld. We hebben gelukkig een superveearts want hij stond meteen weer op de stoep. (Tja wat wil je, in 1 week kan ie dankzij ons zijn hele auto afbetalen ) Paard aan de antibiotica en zalfje voor het oog. Zucht, hoop dat het hier bij blijft \